Część 2.
TEMAT 5. Algorytm sporządzania równań reakcji redoks

Podczas sporządzania równań reakcji redoks należy przestrzegać określonej kolejności:

  1. Znaleźć utleniacz i reduktor spośród reagentów

Aby to zrobić, należy przede wszystkim przypisać stopnie utlenienia pierwiastków i porównać ich właściwości utleniające i redukujące.
2. Zapisać produkty reakcji

Właściwe określenie produktów reakcji pomoże Twoja wiedza na temat budowy atomów pierwiastków, ich właściwości oraz właściwości ich związków. Ważne jest, aby pamiętać, że w reakcjach redoks międzyatomowych i międzycząsteczkowych wolny tlen zazwyczaj nie uwalnia się. Uwolnienie tlenu zachodzi przy reakcji nadtlenków z silnymi utleniaczami, a także w niektórych reakcjach z udziałem ozonu i fluoru. Na przykład:

2KMnO4 + 5Na2O2 + 8H2SO4 = 2MnSO4 + 5O2↑ + 5Na2SO4 + K2SO4 + 8H2O
SiO2 + 2F2 = SiF4 + O2↑
PbS + 4O3 = PbSO4 + 4O2↑

W innych przypadkach atomy tlenu zawarte w cząsteczkach utleniacza (lub reduktora) łączą się w cząsteczki wody z udziałem jonów wodoru H+, na przykład:

HNO2 + HI = NO + I2 + H2O

Przy zapisywaniu produktów reakcji należy uwzględnić charakter środowiska. Należy pamiętać, że w środowisku kwasowym powstają sole jedno-, dwu- i trójwartościowych kationów – chlorki, bromki, siarczany, azotany. Do tworzenia środowiska kwasowego najczęściej stosuje się rozcieńczony kwas siarkowy. Kwas solny i azotowy rzadziej są używane do zakwaszania, ponieważ kwas azotowy sam jest utleniaczem, a kwas solny w obecności silnych utleniaczy ma właściwości redukujące. Środowisko zasadowe tworzy się zazwyczaj za pomocą roztworów KOH lub NaOH. W środowisku zasadowym nie mogą powstawać kwasy ani tlenki kwasowe, powstają sole. Aby nie popełnić błędu przy zapisywaniu produktów reakcji, na początku należy zapisać produkty utleniania i redukcji, a potem dopiero inne substancje, których stopień utlenienia nie zmienia się w trakcie reakcji.

Zatem produkty powstające w wyniku reakcji zależą od warunków przeprowadzenia reakcji oraz natury utleniacza i reduktora. Poniżej przedstawiono schematy reakcji redoks związków manganu i chromu w różnych środowiskach, a także kwasu azotowego i siarkowego.

Kwas azotowy. W wyniku reakcji kwasu azotowego z metalami, w zależności od jego stężenia i aktywności metalu, powstają azotany, woda i różne produkty redukcji kwasu, wskazane w tabeli poniżej.

Metale
Stężenie HNO3

60 %
od 30 do 60 %
< 60 %
Aktywne (Li – Zn)
NO, NO2
NO2, N2, N2O
N2, NH3, sole amonowe

Średnia aktywność
(Cr – Sn)
Nie reagują
NO, NO2, N2O, NH3
NO, NO2, N2O, NH3

Małoaktywne (Pb – Ag)
NO2
NO
Nie reagują
Metale szlachetne (Au, Pt)
Nie reagują

Kwas siarkowy. Rozcieńczony kwas siarkowy nie jest utleniaczem i reaguje z metalami jak zwykły kwas. Jeśli metal znajduje się w szeregu napięciowym metali przed wodorem, to w reakcji z kwasem wydziela się wodór. Jeśli metal znajduje się po wodoru w tym szeregu, reakcja nie zachodzi.

Kwas siarkowy stężony redukuje aktywne metale (do Zn) do S i H2S, a mniej aktywne (znajdujące się po wodoru i w jego pobliżu w szeregu napięciowym metali) do SO2. Metale szlachetne – złoto Au i platyna Pt – nie utleniają się nawet w stężonym kwasie siarkowym. Metale takie jak Al, Fe, Cr, w normalnych warunkach pasywują i nie reagują ze stężonym H2SO4, jednak w wyniku podgrzewania reakcje stają się możliwe.
test.

Reakcja redoks to:
A) interakcja potasu z wodą;
B) interakcja tlenku potasu z wodą;
C) interakcja dwutlenku węgla z tlenkiem wapnia;
D) rozkład wodorotlenku glinu.

  1. Utleniacze w reakcjach chemicznych:
    A) nie zmieniają stopnia utlenienia;
    B) podnoszą stopień utlenienia;
    C) obniżają stopień utlenienia;
    D) nie biorą udziału w reakcji chemicznej.

  2. Zdolność utleniająca halogenów w grupie od góry w dół:
    A) zwiększa się;
    B) zmniejsza się;
    C) nie zmienia się;
    D) halogeny nie są utleniaczami.

  3. Siarka jest utleniaczem w reakcji z:
    A) tlenem;
    B) metalami;
    C) chlorem i fluorem;
    D) kwasem azotowym.

  4. W reakcji, której równanie to 3P + 5HNO3 + 2H2O = 3H3PO4 + 5NO, fosfor:
    A) utlenia się;
    B) redukuje się;
    C) przyjmuje elektrony;
    D) nie zmienia stopnia utlenienia.

  5. Substancja, która wykazuje właściwości zarówno utleniacza, jak i reduktora to:
    A) fluor;
    B) nadmanganian sodu;
    C) chromian sodu;
    D) siarczan sodu.

  6. Utleniaczami mogą być substancje o:
    A) najwyższym stopniu utlenienia;
    B) najniższym stopniu utlenienia;
    C) pośrednim stopniu utlenienia;
    D) w stanie wolnym.

  7. Proces fotosyntezy zachodzący w przyrodzie jest reakcją:
    A) syntez;
    B) rozkładu;
    C) redoks;
    D) podstawienia.

  8. Stopień utlenienia chromu w chromianie potasu wynosi:
    A) +3;
    B) +6;
    C) 0;
    D) +2.

  9. Brom jest reduktorem w reakcji chemicznej, jeśli jego stopień utlenienia:
    A) wzrasta;
    B) spada;
    C) nie zmienia się;
    D) wynosi 0.

  10. 5H2O2-1 + 2KMn+7O4 + 3H2SO4 →= 2Mn+2SO4 + 5O2↑ + K2SO4 + 8H2O
    Wszystkie kluczowe substancje są wskazane.
    Reduktor 2O-1 – 2e = O2↓ 5 utlenia się
    Utleniacz Mn+7 +5e = Mn+2 2 redukuje się
    H2O2 – reduktor przez O-1
    KMnO4 – utleniacz przez Mn+7

  11. 3P-3H3 + 8HMn+7O4 = 8Mn+4O2 + 3H3P+5O4 + 4H2O
    Brakujące kluczowe substancje po prawej stronie – H3P+5O4 (produkt utleniania PH3)
    Reduktor P-3 – 8e = P+5 3 utlenia się
    Utleniacz Mn+7 +3e = Mn+4 8 redukuje się
    PH3 – reduktor przez P-3
    HMnO4 – utleniacz przez Mn+7

  12. Cr2+3(SO4)3 + 6KMn+7O4 + 16KOH =