De integriteit van gegevens in financiële systemen en databases is een van de belangrijkste pijlers voor het waarborgen van de naleving van de wetgeving en het voorkomen van crimineel misbruik. Dit wordt bijzonder duidelijk bij de case van de IDMs (Intelligente Automatische Geldautomaten) die in 2012 werden geïntroduceerd. Dit systeem maakte het mogelijk om stortingen onmiddellijk beschikbaar te stellen voor zowel lokale als internationale overboekingen. Het probleem met de gegevensintegriteit in dit systeem leidde echter tot aanzienlijke risico's, waaronder het gebruik ervan door criminelen en syndicaatstructuren voor witwaspraktijken en andere illegale activiteiten.

Het ontbreken van een systeemlimiet voor stortingen en de mogelijkheid om fondsen onmiddellijk naar het buitenland over te maken, maakte de IDMs kwetsbaar voor misbruik. Criminelen gebruikten deze mogelijkheid om geld van drugshandel te wassen, wat de operaties van de syndicate vergemakkelijkte. Het grootste deel van de boete die de bank kreeg opgelegd, had betrekking op het niet tijdig indienen van 53.506 rapporten over transacties boven het drempelbedrag (TTR's), die door een coderingsfout niet werden geregistreerd. Dit incident legt de kwetsbaarheid bloot van financiële systemen wanneer gegevenscorruptie optreedt: de integriteit van de informatie wordt aangetast, wat kan leiden tot ernstige financiële en reputatieschade voor bedrijven.

Het is essentieel om strategieën te ontwikkelen voor het omgaan met gegevenscorruptie en -integriteit in systemen en databases. Dit begint met het uitvoeren van een grondige risicoanalyse. Dit proces houdt in dat bedrijven potentiële risico's identificeren die de integriteit van hun gegevens kunnen aantasten. In de financiële sector, waar de bescherming van gevoelige informatie cruciaal is, kunnen deze risico's variëren van cyberaanvallen tot het onbedoeld lekken van vertrouwelijke gegevens. De risicoanalyse stelt bedrijven in staat om maatregelen te implementeren die de kans op gegevensdiefstal of misbruik verkleinen. Dit kan bijvoorbeeld het gebruik van encryptie, strikte toegangscontrole en gedetailleerde procedures voor gegevensbeheer omvatten.

Een ander essentieel aspect is het implementeren van detectiesystemen die verdachte activiteiten in real-time kunnen identificeren. Dit is van cruciaal belang voor het bewaken van gegevenskwaliteit en -integriteit, vooral wanneer het gaat om het detecteren van fraude of andere ongewenste gebeurtenissen die kunnen leiden tot de verbreking van gegevensbeveiliging. Detectiesystemen kunnen helpen bij het flaggen van ongebruikelijke transacties of gedragingen en stellen bedrijven in staat snel in te grijpen om verdere schade te voorkomen. In het geval van de bank met de IDMs had het implementeren van een effectief detectiesysteem kunnen voorkomen dat de transactiecode voor stortingen niet werd herkend, wat de rapportage van TTR’s beïnvloedde. Dit had de bank kunnen helpen om de gegevens snel te corrigeren en verdere problemen te voorkomen.

Naast het detecteren van incidenten, is het van belang om preventieve maatregelen te nemen die gegevensintegriteit actief beschermen. Een belangrijk aspect van dit proces is het gebruik van databasebeperkingen zoals de “NOT NULL”-beperkingen. Dit is een veelgebruikte techniek in relationele databases (zoals PostgreSQL), waarbij ervoor wordt gezorgd dat kolommen geen lege waarden (NULL-waarden) kunnen bevatten. Dit helpt om de volledigheid van gegevens te waarborgen en voorkomt dat belangrijke informatie per ongeluk wordt weggelaten, wat kan leiden tot fouten in financiële rapportages en verslagen. In het voorbeeld van de bank zou het instellen van een limiet voor stortingen en een systeem dat alle transacties automatisch controleert, ervoor hebben gezorgd dat verdachte activiteiten eerder werden gedetecteerd, waardoor de bank in staat was om adequaat te reageren.

Het blijft belangrijk te beseffen dat gegevensintegriteit niet enkel draait om het voorkomen van orphan records of het plaatsen van technische beperkingen. De bank in ons voorbeeld faalde in het uitvoeren van de nodige risicoanalyses bij de lancering van de IDMs en voerde geen regelmatige controles uit. Pas vijf jaar na de lancering stelde de bank een stortingslimiet in voor haar IDMs, maar deze voorzorgsmaatregelen hadden mogelijk veel eerder genomen moeten worden. De bank erkende uiteindelijk de gebreken in haar processen en besloot haar risicobeoordelingsprocedures te verbeteren en nieuwe beleid op te stellen om soortgelijke problemen in de toekomst te voorkomen. De boete van USD 470 miljoen die de bank ontving, was een zware les over de financiële en juridische gevolgen van het niet adequaat beheren van gegevensintegriteit.

Voor bedrijven die met gevoelige financiële gegevens werken, zijn preventieve maatregelen essentieel voor het beschermen van zowel hun systemen als hun reputatie. Het inbouwen van een cultuur van gegevensbeveiliging binnen de organisatie, inclusief het trainen van personeel en het implementeren van geavanceerde systemen, kan ervoor zorgen dat de kans op misbruik en fouten minimaal wordt. Daarbij zijn zowel technische als organisatorische maatregelen van belang. Dit betekent dat bedrijven niet alleen moeten vertrouwen op technologie, maar ook op goed gedefinieerde processen en het vermogen om tijdig in te grijpen wanneer zich problemen voordoen.

Waarom is Data-integriteit Essentieel voor Financiële Systemen?

Data-integriteitsproblemen, zoals corrupte financiële gegevens, onjuiste rapportages en gedupliceerde transacties door softwarefouten, kunnen aanvankelijk onopgemerkt blijven, maar leiden op de lange termijn tot aanzienlijke financiële verliezen. Het onvermogen om deze integriteitskwesties goed te beheren, kan leiden tot ernstige gevolgen voor de betrouwbaarheid van financiële transacties en systemen. De impact hiervan is breed en diepgaand.

Bij het nemen van zakelijke beslissingen moeten financiële gegevens die gebruikt worden voor rapportages zo accuraat mogelijk zijn. Wanneer besluitvormers discrepanties tegenkomen in rapporten die zijn gegenereerd op basis van gegevens in de interne systemen van een organisatie, verliezen ze hun vertrouwen in deze systemen. De integriteit van financiële gegevens is dus niet alleen cruciaal voor interne besluitvorming, maar ook voor het behoud van het vertrouwen van klanten.

Het verlies van vertrouwen in systemen wordt verder versterkt wanneer klanten inconsistenties tegenkomen in hun financiële verklaringen, rekeningen of transacties. Dit schaadt niet alleen de reputatie van de financiële instelling, maar kan ook leiden tot het verlies van klanten. Dit onderstreept de noodzaak om de integriteit van financiële gegevens zorgvuldig te beheren, niet alleen om interne beslissingen te ondersteunen, maar ook om het vertrouwen van klanten te waarborgen.

Wanneer gegevensintegriteitsproblemen niet worden aangepakt, kunnen ze aanzienlijke schade toebrengen aan de reputatie van een organisatie. Stel je voor dat een bank te maken krijgt met dubbele transacties als gevolg van een integriteitsprobleem in hun systemen. Zelfs als het probleem na enkele dagen wordt opgelost, kan het klanten schaden, die hun onvrede delen via sociale media. Dit kan uiteindelijk leiden tot klanten die hun rekeningen naar andere banken verplaatsen.

Een enkel incident is vaak voldoende om het vertrouwen en de reputatie van een bedrijf, opgebouwd over vele jaren, negatief te beïnvloeden. De gevolgen hiervan zijn vaak onomkeerbaar.

Naast de reputatieschade kunnen gegevensintegriteitsproblemen ook leiden tot fouten in financiële rapporten die de prestaties en positie van een organisatie weerspiegelen. Deze discrepanties kunnen de financiële gezondheid van een organisatie aantasten, met mogelijke verliezen in omzet en inkomsten als gevolg.

Verder kunnen data-integriteitsproblemen de naleving van wet- en regelgeving beïnvloeden, zoals de Sarbanes-Oxley Act (SOX), Basel III, en de General Data Protection Regulation (GDPR). Deze regelgeving vereist strikte normen voor gegevensbeheer en bescherming om transparantie en verantwoordelijkheid in financiële praktijken te waarborgen. Niet-naleving kan leiden tot zware boetes en juridische gevolgen, wat de financiële gezondheid en het imago van de organisatie verder ondermijnt.

Naast de bovengenoemde gevolgen van slechte gegevensintegriteit, moeten organisaties ook de fundamentele concepten begrijpen die belangrijk zijn voor het beheer van gegevensintegriteit. Een van de nuttige hulpmiddelen hiervoor is de Levenshtein-afstand, een algoritme dat de gelijkenis tussen twee tekststrings meet door het aantal benodigde bewerkingen te tellen om de ene string in de andere om te zetten. Dit kan nuttig zijn bij het detecteren van typografische fouten en het vinden van duplicaten in gegevenssets, wat belangrijk is voor het handhaven van de nauwkeurigheid van de gegevens. Dit soort technologie helpt bij het identificeren van vergelijkbare, maar niet exact overeenkomende gegevens, zoals bij het zoeken naar klanten die mogelijk verkeerd gespelde namen hebben in een database.

Machine learning is een ander hulpmiddel dat kan helpen bij het detecteren van anomalieën in financiële gegevens. Door het automatiseren van de detectie van ongewone patronen in transacties, kunnen organisaties sneller en efficiënter fraude of andere afwijkingen opsporen. In plaats van handmatig op zoek te gaan naar verdachte activiteiten, kunnen machine learning-systemen grote hoeveelheden transactiegegevens in realtime analyseren en mogelijke fouten of ongebruikelijke transacties automatisch markeren. Dit verbetert de efficiëntie en zorgt voor een snellere reactie op potentiële problemen.

Ook moeten organisaties voorzichtig zijn met "weesrecords" (orphaned records). Dit zijn gegevens die niet langer gekoppeld zijn aan hun bijbehorende records in andere tabellen. Bijvoorbeeld, als een productrecord wordt verwijderd maar de gerelateerde transactiegegevens niet worden bijgewerkt, ontstaat er een weesrecord. Dit kan leiden tot inconsistente rapportages en fouten in de gegevensverwerking. Het zorgvuldig beheren van referentiële integriteit in databases is essentieel om dergelijke problemen te voorkomen.

Tot slot is het belangrijk te begrijpen dat gegevensintegriteit niet alleen een technische uitdaging is, maar ook een organisatorische. Het vereist een holistische benadering waarbij zowel technologie, processen als mensen betrokken zijn. Dit betekent dat financiële instellingen en bedrijven voortdurend moeten investeren in technologie en trainingen om de kwaliteit van hun gegevens te waarborgen. Aangezien de gevolgen van slechte gegevensintegriteit verstrekkend kunnen zijn, is het essentieel voor bedrijven om een cultuur van gegevenskwaliteit te ontwikkelen die niet alleen gericht is op compliance, maar ook op het handhaven van de hoogste normen voor de betrouwbaarheid van hun gegevens.