CZĘŚĆ 4.
TEMAT 1-4. Związki kompleksowe.
TEORIA http://www.alhimik.ru/compl_soed/gl_1.htm
-
Zdefiniuj pojęcie związków kompleksowych. Jak różnią się one od soli podwójnych i co mają wspólnego?
-
Sporządź wzory związków kompleksowych na podstawie ich nazw: amonowy dihydroksotetrachloroplatynian (IV), triamminetrinitrokobalt (III), podaj ich charakterystykę; określ wewnętrzną i zewnętrzną sferę koordynacyjną; centralny jon i jego stopień utlenienia: ligandy, ich liczba i dentacyjność; charakter wiązań. Napisz równanie dysocjacji w roztworze wodnym i wyrażenie dla stałej stabilności.
-
Właściwości ogólne związków kompleksowych, dysocjacja, stabilność kompleksów, właściwości chemiczne kompleksów.
-
Jak reaktywność kompleksów jest opisana z punktu widzenia termodynamiki i kinetyki?
-
Jakie aminkomplekasy będą bardziej stabilne niż tetraamino-miedź (II), a jakie mniej stabilne?
-
Podaj przykłady makrocyklicznych kompleksów utworzonych przez jony metali alkalicznych; jony d-elementów.
-
Na jakiej podstawie kompleksy są klasyfikowane jako chelatowe? Podaj przykłady kompleksów chelatowych i niechelatowych.
-
Na przykładzie glicynianu miedzi wyjaśnij pojęcie związków wewnętrzno-kompleksowych. Napisz wzór strukturalny kompleksonatu magnezu z kwasem etylenodiaminetetraoctowym w formie sodowej.
-
Podaj schematycznie fragment strukturalny jakiegokolwiek kompleksu polijądrowego.
-
Zdefiniuj kompleksy polijądrowe, heterojądrowe i heterowalentne. Rola metali przejściowych w ich tworzeniu. Rola biologiczna tych składników.
-
Jakie typy wiązań chemicznych występują w związkach kompleksowych?
-
Wymień podstawowe typy hybrydyzacji orbitali atomowych, które mogą występować u atomu centralnego w kompleksie. Jaka jest geometria kompleksu w zależności od typu hybrydyzacji?
-
Na podstawie struktury elektronowej atomów pierwiastków bloków s-, p- i d porównaj ich zdolność do tworzenia kompleksów i ich miejsce w chemii kompleksów.
-
Zdefiniuj kompleksony i kompleksonaty. Podaj przykłady najczęściej stosowanych w biologii i medycynie. Podaj zasady termodynamiczne, na których opiera się chelatoterapia. Zastosowanie kompleksonatów w neutralizacji i eliminacji ksenobiotyków z organizmu.
-
Rozważ podstawowe przypadki zakłócenia metaloligandowego homeostazy w organizmach ludzi.
-
Podaj przykłady biokompleksów zawierających żelazo, kobalt, cynk.
-
Przykłady procesów rywalizujących z udziałem hemoglobiny.
-
Rola jonów metali w enzymach.
-
Wyjaśnij, dlaczego dla kobaltu w kompleksach ze złożonymi ligandami (polidentatnymi) bardziej stabilny jest stopień utlenienia +3, a w zwykłych solach, takich jak halogenki, siarczany, azotany, stopień utlenienia +2?
-
Miedź wykazuje stopnie utlenienia +1 i +2. Czy miedź może katalizować reakcje z transferem elektronów?
-
Czy cynk może katalizować reakcje redoks?
-
Jaki jest mechanizm działania rtęci jako trucizny?
-
Określ kwas i zasadę w reakcji: AgNO3 + 2NH3 = [Ag(NH3)2]NO3.
-
Wyjaśnij, dlaczego w leczeniu stosuje się sól potasowo-sodową kwasu hydroksyetylenodifosfonowego, a nie OEDP.
-
Jak za pomocą jonów metali wchodzących w skład biokompleksów realizowany jest transport elektronów w organizmach?
ZADANIA TESTOWE
-
Stopień utlenienia atomu centralnego w kompleksowym jonie [Ni(H2O)4(CO3)2]2- wynosi:
a) -4;
b) +2;
c) -2;
d) +4. -
Najbardziej stabilny kompleksowy jon:
a) [HgCl4]2-, Kn = 8,5x10-15;
b) [HgI4]2-, Kn = 1,5x10-30;
c) [Hg(CN)4]2-, Kn = 4x10-42;
d) [HgBr4]2-, Kn = 1x10-21. -
W roztworze znajduje się 0,1 mola związku PtCl4 • 4NH3. W reakcji z AgNO3 tworzy się 0,2 mola osadu AgCl. Podaj wzór koordynacyjny tego związku:
a) [PtCl3(NH3)4]Cl;
b) [PtCl(NH3)4]Cl3;
c) [PtCl2(NH3)4]Cl2;
d) [Pt(NH3)4]Cl4. -
Jaki kształt mają kompleksy utworzone w wyniku hybrydyzacji sp3d2?
-
tetraedryczny;
-
kwadratowy;
-
oktaedryczny;
-
trójkątny bipiramidalny;
-
liniowy.
-
Podaj wzór dla związku pentaamminochlorokobalt (III) siarczan:
a) Na3[Co(NO2)6];
b) [CoCl2(NH3)4]Cl;
c) K2[Co(SCN)4];
d) [CoCl(NH3)5]SO4;
e) [Co(H2O)6]Cl3. -
Które ligandy są polidentatne?
a) Cl-;
b) H2O;
c) etylenodiamina;
d) NH3;
e) SCN-. -
Twórcy kompleksów to:
a) atomy-donory par elektronowych;
b) jony-akceptory par elektronowych;
c) atomy- i jony-akceptory par elektronowych;
d) atomy- i jony-donory par elektronowych. -
Najmniejszą zdolność do tworzenia kompleksów mają pierwiastki:
a) s;
b) p;
c) d;
d) f. -
Ligandy to:
a) cząsteczki-donory par elektronowych;
b) jony-akceptory par elektronowych;
c) cząsteczki- i jony-donory par elektronowych;
d) cząsteczki- i jony-akceptory par elektronowych. -
Wiązanie w wewnętrznej sferze koordynacyjnej kompleksu:
a) kowalencyjne wymienne;
b) kowalencyjne donorno-akceptorowe;
c) jonowe;
d) wodorowe. -
Najlepszym twórcą kompleksów będzie:
a) Mg2+;
b) Cr2+;
c) Al3+;
d) Cr3+. -
Przez jakie atomy zwykle zachodzi koordynacja ligandów z metalami w biokompleksach?
a) O, N;
b) O, S, P;
c) H, O, P;
d) N, S, P. -
W hemoglobinie stopień utlenienia żelaza wynosi:
a) +3;
b) +2;
c) 0;
d) +6.
Jak rozwiązać problem dwóch oscylujących mas z wykorzystaniem wartości własnych i wektorów własnych?
Jak konspiracje QAnon wpływają na współczesną politykę i społeczeństwo?
Jakie korzyści i wyzwania niesie technologia blockchain w połączeniu z IoT i Federated Learning?
Jakie cechy Jawaharlala Nehru sprawiają, że jego życie pozostaje inspiracją?
Harmonogram wydarzeń edukacyjnych od 15 do 21 stycznia
Programa pracy z chemii dla uczniów klas 11
Regulamin Rady Rodziców Miejskiej Szkoły Ogólnokształcącej nr 2 w Makariowie
Edukacja w MАОU „SШ №19 – kadetki korpus „Wiktoria”: programy ogólnokształcące na różnych poziomach kształcenia

Deutsch
Francais
Nederlands
Svenska
Norsk
Dansk
Suomi
Espanol
Italiano
Portugues
Magyar
Polski
Cestina
Русский