Poradnik dla rodziców: Jak wspierać rozwój dziecka w wieku 6-7 lat

PAMIĄTKA DLA RODZICÓW
W wieku 6-7 lat formują się mechanizmy mózgowe, które pozwalają dziecku osiągać sukcesy w nauce.
Lekarze uważają, że w tym czasie dziecku bardzo trudno jest poradzić sobie z samym sobą. I po raz tysięczny miały rację nasze prababcie, które wysyłały swoje dzieci do gimnazjum dopiero w wieku 9 lat, kiedy układ nerwowy był już w pełni rozwinięty.
Jednak poważne problemy zdrowotne można uniknąć także dzisiaj, jeśli przestrzegać najprostszych zasad.

Zasada 1.
Nigdy nie wysyłaj dziecka jednocześnie do pierwszej klasy i na jakąś sekcję lub kółko. Początek życia szkolnego uważany jest za poważny stres dla 6-7-letnich dzieci. Jeśli dziecko nie będzie miało możliwości spacerować, odpoczywać, robić lekcje bez pośpiechu, mogą pojawić się problemy zdrowotne. Dlatego, jeśli muzyka i sport wydają się Wam niezbędnym elementem wychowania dziecka, zacznijcie zabierać je tam na rok przed rozpoczęciem nauki lub od drugiej klasy.

Zasada 2.

Zasada 3.
Unikajcie nadmiernych wymagań. Nie wymagajcie od dziecka wszystkiego na raz. Pamiętajcie, że takie ważne cechy, jak pilność, staranność, odpowiedzialność, nie kształtują się od razu. Dziecko wciąż uczy się zarządzać sobą, organizować swoją działalność i bardzo potrzebuje wsparcia, zrozumienia oraz aprobaty ze strony dorosłych. Zadaniem rodziców jest uzbroić się w cierpliwość i pomóc dziecku.

Zasada 4.

Zasada 5.
Nie myślcie za dziecko. Pomagając dziecku w wykonaniu zadania, nie ingerujcie w każdy jego ruch. W przeciwnym razie dziecko zacznie myśleć, że nie jest w stanie samodzielnie rozwiązać zadania. Nie myślcie za niego, nie rozwiązujcie problemów za niego, bo wkrótce zrozumie, że nie musi się starać, bo rodzice i tak wszystko za niego załatwią.

Zasada 6.

Zasada 7.
Komputer, telewizor i wszelkie zajęcia wymagające dużego obciążenia wzrokowego powinny trwać nie dłużej niż godzinę dziennie — tak uważają lekarze okulistyczni i neurologowie na całym świecie.

Zasada 8.
Przede wszystkim przez pierwszy rok nauki wasze dziecko najbardziej potrzebuje wsparcia. Nie tylko buduje relacje z rówieśnikami i nauczycielami, ale po raz pierwszy rozumie, że nie wszyscy chcą się z nim zaprzyjaźnić. To właśnie w tym czasie dziecko kształtuje swój własny obraz siebie. Jeśli chcecie, aby stał się spokojnym i pewnym siebie człowiekiem, koniecznie chwalcie go. Wspierajcie, nie karzcie za oceny i brudne zeszyty. To wszystko drobiazgi w porównaniu z tym, że dziecko straci wiarę w siebie od ciągłych wyrzutów i kar.

Zasada 9.
Zawsze organizujcie małe święta. Powód do nich znajdziecie bardzo łatwo. Cieszcie się jego sukcesami. Niech zarówno wasze, jak i waszego dziecka nastroje będą dobre.

Kilka krótkich zasad
Pokażcie dziecku, że jest kochane takim, jakie jest, a nie tylko za swoje osiągnięcia.
Nigdy (nawet w gniewie) nie mówcie dziecku, że jest gorsze od innych.
Odpowiadajcie na pytania dziecka szczerze i cierpliwie, o ile to możliwe.
Starajcie się codziennie znaleźć czas na spędzenie chwilę sam na sam z dzieckiem.
Uczcie dziecko swobodnego i naturalnego komunikowania się nie tylko z rówieśnikami, ale i z dorosłymi.
Nie bójcie się podkreślać, że JESTEŚCIE z niego dumni.
Zawsze mówcie dziecku prawdę, nawet jeśli jest to dla Was niewygodne.
Nie dążcie do sukcesu siłą. Przymus to najgorsza metoda wychowawcza. Przymus w rodzinie tworzy atmosferę niszczenia osobowości dziecka.
Oceniajcie tylko czyny, a nie samo dziecko.
Uznawajcie prawo dziecka do popełniania błędów.
Bądźcie uczciwi w ocenach swoich uczuć do dziecka.
Pomyślcie o dziecięcej banku szczęśliwych wspomnień.
Dziecko postrzega siebie tak, jak dorośli odnoszą się do niego.

I czasami postawcie się na miejscu dziecka, wtedy łatwiej będzie zrozumieć, jak się z nim obchodzić.