Spreekwoorden, Gezegden en Verhalen van de Kozakken: Eer, Moed en Volkswijsheid uit de Don

Gezegden, Spreuken, Fabels...
Het is beter om gedood te worden dan gevangen genomen te worden!
De vijand krijgt geen land zonder strijd!
Als de vijand toch sterker is, laat alles achter en ga naar een afgelegen plek, begin daar het oude leven opnieuw!
De vijand te luisteren betekent je eigen graf graven!
Voor Rusland en voor een vriend, verdraag de hitte en de sneeuwstorm!
Er is geen grotere liefde dan het geven van je ziel voor je vriend!
Sterf zelf, maar red je kamerad!
Een kozak is voor een kozak een broer, en in de oorlog – honderd keer meer!
Karakter is als de kozakkenlava in de aanval. Breek rechtdoor, rijd totdat de benen van het paard niet meer kunnen!
Hoewel je gezicht in de modder is, hebben wij gewonnen!
Hoewel het leven als een hond is, is de roem van een kozak groot!
Ken je land, maar val niet!
Het is niet schandelijk om je van de tafel van een ander af te wenden. Er is geen einde aan de familie van de kozakken!
Glorie aan de stam, want wij zijn kozakken!
God is niet zonder genade, de kozak is niet zonder geluk (heb hoop, het zal je ten goede komen)
De Donland voedt geen zwervers (op de Don kun je enkel door hard werken eten)
Met een lepel en een sabel (zowel aan de tafel als in de strijd ben je sterk)
Een Don-kozakk is zijn eer nooit te min, zelfs als zijn hoofd verloren gaat (zijn eer is hem dierbaarder dan zijn leven)
Op de Don heeft ieder dorp zijn eigen melodie (elk dorp heeft zijn eigen rituelen)
De Don-kozakk is een smid, een boer, een muzikant, een zanger en een dappere krijger (de kozak kan alles doen)
Niet de ataman met de staf, maar de staf met de ataman (persoonlijke kwaliteiten zijn belangrijker dan het hebben van macht)
Zonder ataman is de kozak een wees (de ataman is als een vader voor de kozak)
De artel is sterk met een ataman (een betrouwbare leider is een steun voor iedereen)
Zonder ataman kunnen belangrijke zaken niet gedaan worden (zonder een ouder kan er geen orde zijn)
Ataman zijn is de orde bewaken (de taak van de leider is orde handhaven)
Zelfs een ataman heeft niet twee hoofden (zelfs een leider kan niet alles overzien)
Als je het hoofd hebt, komt de staf (als je verstand hebt, zul je in de wereld slagen)
Wie de staf vasthoudt, heeft de macht (je leidt door je eigen gedachten)
Er is altijd een ataman bij elk dorp (er is altijd een leider)
De vogel is niet zonder wil, de kozak is niet zonder lot (onlosmakelijke eigenschappen)
Zelfs in de Orda worden de ouderen geëerd (en in de kozakken, laat staan)
Een kozak huilt niet in de misère (woord van steun en kracht)
Kozakken zijn als kinderen: ze eten veel en eten toch weinig (gewend aan een eenvoudige militaire levensstijl)
Kozakken buigen voor niemand (de kozakken houden van vrijheid en onafhankelijkheid)
De oude heren zijn de belangrijkste kozakken (respect en eer voor de ouderen)
Elke kozak komt van de Don (onder de kozakken zijn de Don-kozakken in de meerderheid)
Kozakken komen van de kozakken (afkomst van de familiekosakken)
De kozak komt van de Don (zijn oorsprong is van daar)
De roem van de kozakken, het leven van de hond (het leven van een kozak is zwaar)
Een kozak staat altijd klaar voor zijn broeder (broederschap is kenmerkend voor de kozakken)
Voor de ene is de Don rustig, voor de ander stormachtig (de Don is voor zijn mensen goed, maar voor de vijand gevaarlijk)
Je test een ketel aan het geluid, en een kozak aan zijn woord (de woorden van een kozak zijn betrouwbaar)
Een kozak drinkt uit een handvol, eet van een palm (onopvallend en bescheiden)
Lang geleden, in de witte wereld,
Niet in Moskou, niet in Tibet,
Niet in Bagdad, niet in Kazan,
Maar op het eiland Tamani,
Bij de grote rivier de Kuban,
Werd het machtige bos bevolkt,
Met bomen zo hoog als de hemel.
Het bos was vol wonderen.
Vliegende paarden
Vluchtten voor de achtervolging.
En de nimfen kwamen,
Slaapten op de palmen.
Daar lagen bergen van goud,
Waar slangen holen maakten,
En een verschrikkelijke slang,
Was de koning van Tamani,
De heerser van de dieren.
Wie hem niet gehoorzaamde,
Werd door de slang gewurgd en opgegeten.
En op een dag, van de honger,
Verslond hij een olifant.
Alle dieren vreesden hem,
Je kunt niet geloven
Hoe de slechte slang
Alle bosdieren kwelde.
Wat de bosdieren betreft, hij maakte zelfs in de zee grote problemen:
Hij dwong Neptunus,
Hem elke dag belasting te betalen.
Neptunus moest een vrouw geven,
Elke dag moest hij vis en kaviaar brengen.
De zee was vol schatten,
En Neptunus moest alles brengen.
Maar op een dag kwam hij niet meer.
Neptunus verdween van verdriet,
Maar toen dacht hij, terugkomen was beter dan iets ergers.
Binnen de kortste keren komt alles tot zijn recht - de zaak wordt langzaam opgelost.