De laatste jaren is er veel vooruitgang geboekt op het gebied van brugmonitoring via crowdsensing, waarbij gegevens worden verzameld door smartphones die in voertuigen rijden die over bruggen passeren. Dit heeft de potentie om een efficiënte en kosteneffectieve methode te bieden voor het in de gaten houden van de gezondheid van bruggen zonder de noodzaak om dure en complexe sensoren direct op de bruggen te installeren. Een van de belangrijkste voordelen van deze aanpak is dat de brugfrequentie, die een fundamentele indicator is van de gezondheid van een brug, kan worden gemeten door eenvoudigweg de trillingen van voertuigen te registreren terwijl ze over de brug rijden.

Bijvoorbeeld, een studie van Shirzad-Ghaleroudkhani en Gül (2020) gebruikte de techniek van inverse filtering om brugkenmerken te extraheren uit versnellingsgegevens die werden geregistreerd door smartphones in voorbijrijdende voertuigen. Het filter werd zo ontworpen dat het voertuiggerelateerde frequenties verwijderde, wat de nauwkeurigheid van de analyse van de brugtrillingen verbeterde. In een vervolgonderzoek (Shirzad-Ghaleroudkhani en Gül, 2021) werd dit proces verder verfijnd door rekening te houden met de snelheid van het voertuig en de ruwheid van het wegdek, wat hielp bij het verbeteren van de nauwkeurigheid van de metingen.

Een ander voorbeeld is de studie van Sitton et al. (2020a), die vier post-processing strategieën presenteerden om brugfrequenties te schatten uit smartphonegegevens. Deze technieken, die gebruikmaken van de discrete Fourier-transformatie (DFT) en het multiple signal classification (MUSIC) algoritme, kunnen de fundamentele frequentie van de brug schatten, zelfs wanneer de gegevens afkomstig zijn van enkele voertuigen of crowdsourced zijn. In een vervolgstudie (Sitton et al., 2024) werd deze benadering verder toegepast om veranderingen in de brugfrequentie te monitoren die werden veroorzaakt door schade, en werd het potentieel van smartphones voor het schatten van de resterende levensduur van bruggen onderzocht.

Met behulp van deze technieken is het mogelijk om doorlopende gezondheidsmetingen van bruggen te verkrijgen, zonder dat de kosten of de behoefte aan zware apparatuur de nauwkeurigheid of de effectiviteit van het systeem belemmeren. Dit maakt het mogelijk om bruggen op grote schaal te monitoren, zelfs in stedelijke gebieden, waar het mogelijk moeilijk zou zijn om fysiek toegang te krijgen tot elke brug voor inspecties. Een praktijkvoorbeeld hiervan is de studie van Quqa et al. (2022), die de haalbaarheid onderzocht van het verzamelen van smartphonegegevens van burgers die lichte voertuigen gebruiken, zoals fietsen en e-scooters. Dit kan zelfs helpen om de trillingen van bruggen in stedelijke omgevingen te analyseren en te monitoren.

Er zijn echter enkele uitdagingen die moeten worden overwonnen. Bijvoorbeeld, het gebruik van smartphones kan ruis introduceren in de gegevens, vooral wanneer deze zijn verzameld uit verschillende voertuigen die zich in verschillende omstandigheden bevinden. Om dit probleem te verhelpen, worden crowdsensing-technieken steeds geavanceerder, waarbij gebruik wordt gemaakt van technieken zoals het crowdsourced Welch-methode om spectrums te middelen en de impact van ruis en tijdelijke verstoringen te minimaliseren.

Belangrijk is dat de gezondheid van de brug niet alleen kan worden afgeleid uit de frequentiemetingen, maar ook door andere parameters, zoals het profiel van de brugmodi en de dempingsratio. De demping van een brug kan bijvoorbeeld informatie geven over de algehele toestand van de structuur, inclusief tekenen van verzwakking of slijtage. Hoewel er veel vooruitgang is geboekt bij het identificeren van deze parameters met behulp van VSM (Vibration-Based Structural Monitoring), blijft het een uitdaging om betrouwbare technieken te ontwikkelen voor de identificatie van dempingsratio’s, waarvoor verder onderzoek noodzakelijk is.

Naast de technische vooruitgang op het gebied van smartphonegebaseerde monitoring, wordt er ook steeds meer gekeken naar de integratie van machine learning (ML)-technologieën. Deze kunnen de analyse van gegevens van bruggen verbeteren door patronen te identificeren die moeilijk te detecteren zijn door traditionele analysemethoden. Machine learning kan ook helpen bij het voorspellen van schade en het bepalen van de resterende levensduur van bruggen, wat essentieel is voor effectief onderhoud en het voorkomen van onverwachte falen van infrastructuren.

Deze technologieën maken het mogelijk om de gezondheid van bruggen op een veel grotere schaal en met grotere frequentie te monitoren, zonder dat de kosten onbetaalbaar worden. Er is echter nog steeds veel werk te doen om de technieken te verfijnen, bijvoorbeeld door het verbeteren van de nauwkeurigheid van de analyses, het ontwikkelen van robuuste algoritmes die bestand zijn tegen ruis, en het optimaliseren van de manier waarop crowdsensed gegevens worden verzameld en verwerkt.

Hoe beïnvloedt de oppervlaktestructuur van bruggen en voertuigdemping de nauwkeurigheid van brugfrequenties bij voertuigen die over bruggen rijden?

In de eerder besproken secties werd de effectiviteit van de voertuigcontactreactie gedemonstreerd bij het extraheren van brugfrequenties, met name voor een gladde oppervlaktetoestand. Echter, de aanwezigheid van oppervlakteruwheid kan dit proces aanzienlijk belemmeren. Het is aangetoond dat de voertuigsfrequentie, wanneer er sprake is van oppervlakteruwheid, de brugfrequenties in het voertuigspectrum kan overschaduwen. Dit fenomeen wordt de "overschaduwingseffect" genoemd. Een dergelijk effect kan soms verergeren, vooral wanneer de voertuigsfrequentie sterk geaccentueerd wordt door de ruwheid van het wegdek.

De in figuur 2.13 getoonde oppervlakteruwheid, gegenereerd met behulp van de PSD-functie van ISO 8608 (1995), vertegenwoordigt de situatie waarin de wegdekruwheid in de testinstellingen wordt gesimuleerd. Deze ruwheidsparameters hebben een directe invloed op de kwaliteit van de meetgegevens, vooral bij de analyse van brugfrequenties. Hoe groter de ruwheid van het oppervlak, des te moeilijker wordt het om hogere brugfrequenties in het voertuigspectrum te identificeren. Dit is omdat de voertuigsfrequentie bij toenemende ruwheid sterker wordt gedreven, wat de hogere brugfrequenties verdringt.

Om deze problematiek te verhelpen, kunnen verschillende technieken worden toegepast, zoals het gebruik van filtermethoden om ongewenste ruis te elimineren. Ook het gebruik van de respons van twee voertuigen, die gekoppeld zijn of gevolgd door ander verkeer, kan bijdragen aan het verkrijgen van meer nauwkeurige gegevens. Verder kan het gebruik van de gemiddelde filtertechniek (MAF) helpen om de ruwheid van het oppervlak te gladstrijken, waardoor de meetnauwkeurigheid verbetert.

Er kunnen twee belangrijke scenario's worden onderzocht om de impact van oppervlakteruwheid te begrijpen. In het eerste scenario, zonder doorlopend verkeer, wordt de testauto getest op een brug met ruw oppervlak. De acceleratiegegevens van het voertuig, weergegeven in figuren 2.14(a) en 2.14(b), tonen aan dat de voertuigsfrequentie en de eerste brugfrequentie duidelijk zichtbaar zijn. Het is echter opmerkelijk dat bij aanwezigheid van oppervlakteruwheid de voertuigsfrequentie aanzienlijk wordt versterkt, waardoor brugfrequenties die boven de tweede modus liggen, onzichtbaar worden. Dit illustreert het genoemde "overschaduwingseffect."

In het tweede scenario, waarbij de brug in werking is met doorlopend verkeer, wordt hetzelfde effect van voertuigsfrequentie-overschaduwing waargenomen, maar in mindere mate. Dit komt omdat de ruwheid van het oppervlak en de dynamische interactie met het verkeer zorgen voor een complexer, maar potentieel nuttiger patroon van frequenties die het mogelijk maken om brugfrequenties beter te isoleren, zelfs wanneer deze eerst moeilijk te identificeren waren.

Het effect van demping in voertuigen speelt hierbij een cruciale rol. Zoals geïllustreerd in de figuren van de contactresponsen, neemt de mogelijkheid om brugfrequenties te identificeren toe naarmate de dempingsratio van het voertuig toeneemt. De demping vermindert effectief de overschaduwing van hogere frequenties door de voertuigsfrequentie, wat resulteert in een beter onderscheid tussen de brugfrequenties en de voertuigdynamiek. Dit geeft aan dat voertuigen met een hogere dempingsratio beter presteren bij het verkrijgen van brugfrequenties, vooral wanneer ruwheid van het oppervlak aanwezig is.

Bij een ruwere oppervlakte wordt het moeilijker om brugfrequenties nauwkeurig te identificeren zonder gebruik te maken van geavanceerde technieken zoals het toepassen van het contactresponsmodel of het toepassen van dynamische filtering. Dit suggereert dat het nauwkeurig meten van brugfrequenties met behulp van voertuigen afhankelijk is van zowel de kenmerken van het oppervlak als de dynamische eigenschappen van het voertuig, inclusief de demping. Door de ruwheid van het oppervlak te corrigeren en rekening te houden met de dempingsratio van het voertuig, kan men de invloed van oppervlakteruwheid minimaliseren en brugfrequenties beter identificeren.

Een ander belangrijk aspect is dat het pad dat voertuigen volgen over de brug niet volledig recht is, maar variaties vertoont afhankelijk van de staat van het wegdek en de rijomstandigheden. Daarom moeten tests op verschillende locaties en onder verschillende omstandigheden worden uitgevoerd om een breed scala aan gegevens te verkrijgen. Dit betekent dat het meten van brugfrequenties met voertuigen niet alleen afhankelijk is van een enkel testpunt of standaardcondities, maar van een reeks dynamische invloeden die gezamenlijk bijdragen aan de uiteindelijke nauwkeurigheid van de metingen.

Hoe de Locatie en Frequentie van een Shaker de Respons van een Brug en Voertuig Beïnvloeden

In dit hoofdstuk wordt de invloed van een shaker op de respons van een brug en een voertuig onderzocht. De focus ligt op het effect van verschillende shakerfrequenties en -locaties, met speciale aandacht voor de DAF (Dynamische Versterkingsfactor). De verschillende gevallen die in dit onderzoek worden behandeld, omvatten shakerfrequenties van 0 Hz (geen shaker), 5 Hz, 15 Hz en 25 Hz, terwijl het asfalt wordt verondersteld als een gladde ondergrond. De shaker wordt geplaatst op een vaste afstand van 12,5 meter van het linker uiteinde van de brug.

De acceleraties en spectra van de voertuigrespons voor de vier gevallen worden geanalyseerd. In figuur 5.9 wordt duidelijk dat de respons van het voertuig voor geval 2 (shakerfrequentie van 5 Hz) sterk wordt versterkt door de nabijheid van de shakerfrequentie (5 Hz) aan de voertuigfrequentie (6,16 Hz). Deze versterking van de respons wordt vergeleken met de situatie zonder shaker (geval 1), waarbij de brugfrequenties in de gevallen 2 tot 4 aanzienlijk groter blijken te zijn. In het geval van de contactrespons, berekend met de contactformule in vergelijking met de voertuigrespons, worden de versterkingen in de brugfrequenties zichtbaar. Interessant is dat de vierde brugfrequentie (f b,4), die in de voertuigrespons niet zichtbaar was, nu wordt hersteld in de contactrespons.

De dynamische versterkingsfactoren (DAF) voor de vier verschillende shakerfrequenties en de vier brugfrequenties worden ook berekend en geanalyseerd. Uit figuren 5.9(b) en 5.10(b) blijkt dat de DAF voor de eerste brugfrequentie (f b,1) afneemt in de volgorde van Geval 2 > Geval 3 > Geval 4 > Geval 1. Dit komt overeen met de theoretische resultaten die in de tabel 5.3 worden gepresenteerd. Ook voor de andere brugfrequenties (f b,2, f b,3, f b,4) komen de theoretische DAF's overeen met de FEM-resultaten.

De versterkingseffecten van de shakerfrequenties variëren afhankelijk van de specifieke frequentie van de shaker, zoals blijkt uit de vergelijking van de spectra van de voertuig- en contactresponsen. Dit effect kan worden verklaard door het feit dat wanneer een brugfrequentie dicht bij de shakerfrequentie ligt, er een aanzienlijke versterking optreedt, wat de nauwkeurigheid van de geselecteerde shakerfrequentie onderstreept. De formule die in de berekeningen wordt gebruikt, blijkt betrouwbaar voor praktische toepassingen, waarbij het mogelijk is de optimale shakerfrequentie te kiezen op basis van de specifieke omstandigheden van de brug en het voertuig.

Naast de frequentie speelt ook de locatie van de shaker een cruciale rol in de dynamische respons van de brug. In dit onderzoek worden vier verschillende locaties voor de shaker geëvalueerd: 7,5 m (een vierde van de brugspan), 10 m (een derde van de span), 12,5 m (de referentielocatie) en 15 m (de helft van de span). De resultaten voor de voertuigresponsen en contactresponsen bij verschillende shakerlocaties worden weergegeven in figuren 5.11 en 5.12. Bij vergelijking van de spectra blijkt dat de locatie van de shaker geen invloed heeft op het filteren van de voertuigfrequenties in de contactrespons. Desondanks blijkt uit de gegevens dat de hogere brugfrequenties beter zichtbaar worden in de contactrespons, afhankelijk van de positie van de shaker.

Uit tabel 5.4 blijkt dat de shakerlocatie de versterkingsfactoren voor de verschillende brugfrequenties beïnvloedt. Zo heeft een shaker geplaatst bij het vierde deel van de brugspan (7,5 m) nauwelijks invloed op de vierde brugfrequentie (f b,4), terwijl de locatie bij de helft van de span (15 m) weinig effect heeft op de tweede brugfrequentie (f b,2) en de vierde brugfrequentie (f b,4). Dit bevestigt dat de effectiviteit van de shakerlocatie sterk afhankelijk is van de interactie tussen de frequenties van de shaker en de brug. Het positioneren van de shaker op strategische locaties kan dus de kwaliteit van de frequentie-extractie verbeteren en bijdragen aan een nauwkeuriger model voor de brugrespons.

Het is ook belangrijk te begrijpen dat de shakerfrequentie en -locatie direct van invloed zijn op de bruikbaarheid van de verzamelde data voor verdere structurele analyses en schade-identificatie. Het is van belang om bij het plannen van dergelijke experimenten de optimale frequentie en locatie van de shaker te kiezen, aangezien deze keuzes niet alleen de versterking van de brugfrequenties beïnvloeden, maar ook de algehele respons van het systeem. De effectiviteit van de dynamische versterking kan variëren afhankelijk van de specifieke configuratie van de brug, het voertuig en de shaker.

Hoe de Dempingsratio van Bruggen te Bepalen met Wavelettransformatie: Effecten van Diverse Factoren

De nauwkeurigheid van de metingen bij het berekenen van de dempingsratio van een brug is van cruciaal belang voor het beoordelen van de dynamische prestaties van de structuur. In dit hoofdstuk wordt een procedure gepresenteerd die gebruik maakt van de wavelettransformatie om de dempingsratio van bruggen te identificeren, met bijzondere aandacht voor verschillende factoren die de metingen kunnen beïnvloeden. De resultaten van de analyse tonen aan dat de voorgestelde techniek zeer nauwkeurige uitslagen oplevert, zelfs wanneer rekening wordt gehouden met variaties in voertuigdemping, voertuig snelheid en andere structurele kenmerken van de brug.

De procedure is gebaseerd op het gebruik van de RANSAC-methode (Random Sample Consensus) in combinatie met een nulhelling om de verkregen gegevens te verwerken. De verkregen dempingsratio voor de eerste mode van de brug is 1,97%, wat dicht bij de theoretische waarde van 2% ligt, met een afwijking van slechts 1,5%. De overeenstemming tussen de experimentele resultaten en de analytische berekeningen is uitstekend, wat aantoont dat de gebruikte aannames voor de theoretische afgeleiden acceptabel zijn. De RANSAC-methode speelt hierbij een belangrijke rol doordat deze iteratief de invloed van afwijkende gegevenspunten minimaliseert, wat vooral nuttig is bij de gegevenspunten nabij interne steunen van de brug.

Effect van de Voertuigdemping

De demping van het testvoertuig heeft invloed op de transmissie van vibraties van de brug naar de wielen en vervolgens naar het voertuig. In de praktijk is het echter niet mogelijk om een voertuig zonder enige demping te produceren, wat leidt tot een verhoogde transmissie van trillingen. In dit kader zijn vier verschillende dempingscoëfficiënten voor het voertuig getest (0, 2, 4 en 8 kN·s/m) om de invloed op de identificatie van de brugdemping te evalueren. De resultaten laten zien dat de invloed van voertuigdemping op de identificatie van de brugdempingsratio minimaal is. Dit betekent dat, ondanks de variaties in de demping van het voertuig, de resultaten nauwkeurig blijven met kleine afwijkingen van de theoretische waarde. De gemeten afwijkingen zijn respectievelijk 1,5%, 0,5%, 1,0% en 3,5%, wat duidt op de robuustheid van de methode bij verschillende voertuigdempingen.

Effect van de Voertuigsnelheid

De snelheid van het voertuig heeft een directe invloed op de nauwkeurigheid van de dempingsbepaling. In de voorgestelde methode was de voertuigsnelheid oorspronkelijk ingesteld op 5 m/s. De effecten van hogere en lagere snelheden (respectievelijk 2,5 m/s en 10 m/s) werden verder onderzocht. Bij een lagere snelheid (2,5 m/s) was de gemeten dempingsratio 1,93%, met een fout van 3,5%, terwijl bij een hogere snelheid van 10 m/s de gemeten ratio 2,30% was, met een afwijking van 15%. Dit benadrukt het belang van een optimale voertuigsnelheid voor nauwkeurige metingen. Te hoge snelheden kunnen de verzameling van voldoende gegevens belemmeren en de formule voor het berekenen van de dempingsratio beïnvloeden, omdat deze afhankelijk is van het tijdsinterval dat het voertuig nodig heeft om de brug over te steken. Een te korte reistijd is niet gunstig voor het ontwikkelen van demping-geïnduceerde vervalbewegingen op de brug, wat essentieel is voor nauwkeurige metingen.

Effect van de Brug Dempingsratio

Bruggen kunnen sterk variëren in termen van hun dempingskenmerken, afhankelijk van het materiaal waarvan ze zijn gemaakt en hun ontwerp. In de parametristudie werd de brugdempingsratio van 2% als referentie genomen. Om de robuustheid van de voorgestelde methode te testen, werden verschillende andere dempingsratio’s onderzocht, variërend van 1% tot 5%. De resultaten van deze tests toonden aan dat de methode effectief blijft, zelfs bij variaties in de dempingsratio van de brug. De resultaten waren consistent met de theoretische verwachtingen, wat de betrouwbaarheid van de voorgestelde procedure verder bevestigt.

Pavement Ruwheid en Onderhoud

Een belangrijke factor die vaak over het hoofd wordt gezien, is de invloed van de ruwheid van het wegdek. Pavement ruweheid is een willekeurig fenomeen dat sterk afhankelijk is van het onderhoud van het wegdek. De variaties in de ruweheid van het wegdek kunnen de trillingen die door het voertuig op de brug worden overgedragen beïnvloeden. Dit kan leiden tot kleine afwijkingen in de metingen van de brugdemping, vooral als het wegdek in slechte staat verkeert. Om betrouwbare resultaten te verkrijgen, is het essentieel dat de staat van het wegdek goed wordt onderhouden.

Naast deze parameters speelt ook de lengte van de brug een rol. Lange bruggen vereisen langere tijdsintervallen voor de trillingen om volledig te ontwikkelen, wat noodzakelijk is voor de juiste berekening van de dempingsratio. Dit betekent echter ook dat er voldoende ruimte beschikbaar moet zijn voor de testvoertuigen om de brug op een geschikte snelheid te passeren, zonder de verkeersstroom te verstoren.

Hoe Het Effect van Demping te Verwijderen bij de Herstel van Brugmodi met Twee Testvoertuigen

In dit hoofdstuk wordt een theoretisch kader gepresenteerd voor het verwijderen van het effect van brugdemping bij het herstellen van de brugmodus-vormen met behulp van twee testvoertuigen. Het model maakt gebruik van zowel een bewegend voertuig als een stilstaand voertuig om de vervorming van de brugmodi door demping te elimineren, zonder dat voorafgaand de dempingsratio van de brug bekend hoeft te zijn. De theoretische benadering kan eenvoudig worden uitgebreid naar verschillende soorten bruggen, zoals meerspan- of boogbruggen, en bruggen met diverse ondersteuningscondities.

De dynamische respons van een gedempte brug en de twee testvoertuigen wordt in dit hoofdstuk analytisch afgeleid. Een van de voertuigen beweegt over de brug terwijl het andere stil staat op een vast punt. Dit zorgt ervoor dat de invloed van demping op de brugmodi wordt verwijderd door gebruik te maken van de verschillen in reacties tussen de twee voertuigen.

De brug wordt gemodelleerd als een Bernoulli-Euler-balk met een uniform massadistributie en een bendeelstijfheid. De voertuigen zijn eendegelige massa’s die worden ondersteund door een veer-demper systeem, wat hen geschikt maakt voor theoretische modellen die goed overeenkomen met de werkelijke fysieke situatie. De dynamische vergelijkingen van de beweging van de brug en de voertuigen worden gepresenteerd, waarbij de contactkrachten tussen de voertuigen en de brug worden meegenomen. De verplaatsingen van de brug en voertuigen worden weergegeven als functies van tijd en positie op de brug.

De invloed van de demping op de brugmodi kan aanzienlijke vervormingen veroorzaken in de verkregen modale vormen van de brug wanneer alleen een bewegend voertuig wordt gebruikt. Daarom is het noodzakelijk om een referentie te verkrijgen van een stilstaand voertuig, dat helpt om de dempingsinvloed te compenseren. Het is belangrijk te begrijpen dat de demping zelf niet direct wordt gemeten; in plaats daarvan worden de modaliteiten van de brug afgeleid door de responsen van de voertuigen te analyseren en te normaliseren op basis van het stationaire voertuig.

Deze aanpak heeft als voordeel dat de dempingsratio van de brug niet vooraf bekend hoeft te zijn, wat het model robuust maakt voor praktische toepassingen. De getrokken formules kunnen verder worden gevalideerd met behulp van de eindige-elementenmethode (FEM) om de nauwkeurigheid van de verkregen oplossingen te controleren. Het gebruik van FEM maakt het mogelijk om de theoretische modellen te vergelijken met experimentele gegevens en te verifiëren of de verkregen modale vormen overeenkomen met de werkelijke brugmodi.

Bij de toepassing van dit model is het belangrijk te begrijpen dat de massa-ratio tussen het voertuig en de brug doorgaans verwaarloosbaar klein is, wat betekent dat de inertiële effecten van het voertuig zelf weinig invloed hebben op de resultaten. Bovendien is het essentieel om te realiseren dat de invloed van de snelheid van het voertuig, de locatie van het stilstaande voertuig, en de ruwheid van het wegdek allemaal belangrijke factoren kunnen zijn die de uiteindelijke resultaten beïnvloeden. Deze variabelen kunnen de nauwkeurigheid van de brugmodi beïnvloeden, wat betekent dat zorgvuldige overweging van deze parameters cruciaal is bij de toepassing van het model in de praktijk.

De theoretische benadering wordt niet alleen voor een enkele brugspan gebruikt, maar kan ook worden uitgebreid naar bruggen met meerdere spanten. De flexibiliteit van het model maakt het ook toepasbaar voor boogbruggen en bruggen met variabele ondersteuningscondities, wat de bruikbaarheid ervan voor verschillende soorten bruggen vergroot.

Om de bruikbaarheid van het model verder te bevestigen, is het van belang om de resultaten van dit theoretische model te vergelijken met eerder ontwikkelde methoden, zoals die van Yang et al. (2014, 2022), en te verifiëren of de nieuwe benadering daadwerkelijk betere of meer nauwkeurige resultaten oplevert. Door dit proces kunnen de theoretische modellen worden verfijnd en aangepast voor bredere praktische toepassingen.

Het begrijpen van deze theoretische modellen en het correct toepassen van de formule voor het verwijderen van de dempingseffecten is cruciaal voor het verkrijgen van accurate modevormen van bruggen. Dergelijke methoden kunnen de evaluatie van brugcondities en de beoordeling van de structurele gezondheid verbeteren, wat uiteindelijk kan bijdragen aan een veiliger en efficiënter beheer van bruginfrastructuur.