„Nie wypada mówić o tym, że lubisz seks, bo już od razu traktują cię jak dziwkę” – stwierdza Jeannie, odnosząc się do skomplikowanego zestawu dyskursów, które kształtują seksualną ekspresję czarnoskórych kobiet. Jej uwaga dotyczy szczególnie dyskursu nadmiernej seksualności czarnoskórej kobiety, który funkcjonuje zarówno w afroamerykańskiej społeczności, jak i w szerszym społeczeństwie amerykańskim. Jeannie podkreśla, w jaki sposób konserwatywne wartości na temat seksualności ograniczają dopuszczalne zachowania seksualne do wąsko określonego heteronormatywnego wzorca, któremu kobiety muszą się podporządkować, ponieważ już z góry są uznawane za dziwki. W ramach tego dyskursu nadmiernej seksualności, każde działanie, które uchodzi za „dziwkarskie”, wywołuje dodatkową krytykę nie tylko samej kobiety, ale także całej czarnoskórej społeczności. Z tego powodu czarnoskóre kobiety w pornografii muszą chronić się zarówno przed szerokimi społecznymi stygmatami związanymi z pracą seksualną, jak i przed oskarżeniami, które sugerują, że promują one pomysły o seksualnej dewiacji czarnoskórej kobiety.

Czarną seksualność, pełną osądów, niepokojów i ograniczeń, nie tylko kontroluje społeczeństwo białe, ale także sama czarnoskóra społeczność, co skutkuje tym, że kobiety pracujące w tej branży stają się strażniczkami granic, które wyznaczają te normy. Takie postawy motywują szereg represyjnych dyskursów i działań, które poprzez zawstydzanie i inne mechanizmy, wzmacniają władzę patriarchatu, heteroseksizmu i rasizmu seksualnego w życiu czarnoskórych kobiet, mężczyzn i queerów. Jak zauważa Cathy Cohen, skutkuje to zatarciem politycznych interwencji osób, które nie trzymają się idealnych lub szanowanych standardów seksualnych, a ich wykluczenie z czarnoskórej wspólnoty, w którym postrzegane są jako outsiderki, zbiega się z systemem wartości seksualnych, który stwarza czarnoskórych ludzi jako dewiantów, wyrzucając ich poza granice społeczeństwa i politycznego obywatelstwa.

Pomysły na temat nadmiernej seksualności mają ogromną moc, by nie tylko definiować kobiecość czarnoskórą, ale także wpływać na kwestie ekonomiczne, jak w przypadku wizerunku „seksualnie nieodpowiedzialnej królowej pomocy społecznej”. Takie obrazy miały ogromne skutki społeczne, na przykład ograniczenie zasobów i usług dla czarnoskórych kobiet z klasy robotniczej i ich rodzin od czasów zysków lat 60. XX wieku. Te strukturalne i systemowe skutki tego dyskursu miały duży wpływ na życie czarnoskórych pracowniczek seksualnych. Kształtują one dostępne opcje pracy seksualnej oraz kontrowersyjny charakter reprezentacji seksualnych w mediach masowych i kulturze popularnej. Nadrzędną kategorią dla czarnoskórej kobiecej seksualności staje się pojęcie „dziwkarskości” i nadmiernej seksualności, które nasycają sposób, w jaki czarnoskóre kobiety myślą o swoich erotycznych wyborach i pragnieniach.

Polityka seksualności jest zatem jednym z najistotniejszych zagadnień, przed którymi stają czarnoskóre kobiety wykonujące nielegalną pracę erotyczną, wykorzystując swoją seksualność w celach zarobkowych, osobistych korzyści i przyjemności, stawiając czoła długotrwałym kulturowym i społecznym zakazom. W tym kontekście kobiety te zaczynają tworzyć odmienne tożsamości, takie jak „dziewczyna glamour”, „perwersyjna”, „dzika dziewczyna” – które mobilizują politykę dewiacji, by przeciwstawić się nadmiernej seksualizacji. W opozycji do nakazów czarnoskórej społeczności, które domagają się normalizacji ich seksualności, oraz dominujących wymagań, by podporządkować ją interesom państwa i korporacji, kobiety te wytwarzają formy oporu: seksualny sprzeciw.

Seksualny sprzeciw, który można określić jako „erotyczną suwerenność”, zakłóca głęboko zakorzenione dyskursy odpowiedzialności seksualnej, właściwego zachowania związanego z płcią i lojalności rasowej. Ten sprzeciw stawia na pierwszym miejscu, lub przynajmniej dąży do, autonomiczną, niezależną i samodzielną seksualność, jednocześnie uznając formy afiliacji, relacji i odpowiedzialności, które podmioty seksualne mają względem siebie nawzajem. Choć zarabianie pieniędzy jest głównym motywem, dla którego pracownice seksualne wchodzą do branży pornograficznej, to queerowe transgresje, erotyczna suwerenność i seksualny sprzeciw są, jeśli nie motywacjami, to przynajmniej czynnikami, które wpływają na ich pracę kulturową.

„Kocham seks. Kocham biznes związany z seksem” – twierdzi Vanessa Blue. „Nie mam zamiaru tego zostawić. Zwłaszcza teraz, gdy jestem właścicielem. Prowadzę własny biznes. Prowadzę kilka stron internetowych. Kręcę. Robię wszystko, od A do Z. I chcę to robić, bo chcę, żeby inne dziewczyny widziały, że one też mogą to zrobić” – dodaje. Vanessa, odnosząc sukcesy jako aktorka, reżyserka, producentka i właścicielka strony internetowej, ukazuje swoją erotyczną agencję i wyobraźnię, w której jej własny czarnoskóry feministyczny punkt widzenia na pornografię nadaje pierwszeństwo pracy porno czarnoskórych kobiet oraz ich autorefleksji. Przyjmując rodzaj publicznej rozwiązłości i statusu seksualnej buntowniczki, Vanessa dąży do samorządnej seksualności, zamiast podporządkowywać ją kaprysom innego producenta czy szerszym społecznym zakazom, które nakazują jej unikać piętna pornograficznej nadmiernej seksualności.

Vanessa również dostrzega, że jej praca nie tylko wpływa na nią, ale także na inne kobiety pracujące w tej branży. Zachęca je do kultywowania praktyk autonomii i prezentacji siebie w swojej pracy, by twórczo wykorzystywać własne pragnienia oraz koncentrować się na posiadaniu własnych obrazów seksualnych i produktów. W ten sposób Vanessa odpowiada na apel Jeannie Pepper, by więcej czarnoskórych kobiet angażowało się w przemysł pornograficzny, wykorzystując seks w sposób, który zaspokaja ich własne potrzeby i pragnienia. Czarne kobiety w pornografii są aktywnymi uczestniczkami reżimu fetyszyzmu rasowego, który kształtuje reprezentację pornograficzną oraz społeczno-prawne urządzenia, które ją podtrzymują. Jak mówi Jeannie, czarnoskóre kobiety są zawsze „już z góry uznawane za” dziwki, a przez odpowiednie przedstawienie swojej seksualności stają się w stanie zmienić sposób, w jaki jest postrzegana.

Choć pornografia jest branżą, którą od zawsze i nadal w dużej mierze kontrolują mężczyźni, to świadectwa kobiet, które w niej pracują, pokazują, że posiada ona ogromny potencjał do rozwijania erotycznej suwerenności, choć dla większości performerów jest to przede wszystkim przestrzeń do zarabiania na życie. "Kocham seks i kocham oglądać pornografię", mówi Vanessa Blue. "Więc jak możesz wykorzystać to, co kochasz, i zarobić na tym? Po prostu to ogarniasz". To pokazuje, jak często kobiety w tej branży przyciąga sama pornografia, traktując ją jako mieszankę ekonomii performansu seksualnego, wyeksponowanego ekshibicjonizmu i kreatywnego przedsiębiorczości.

Jak neoliberalne struktury nierówności kształtują miejsce czarnoskórej kobiety w przemyśle pornograficznym?

W odpowiedzi na struktury nierówności i wyzysku, czarnoskóre kobiety angażują się w ostra krytykę oraz praktyki negocjacyjne, które stanowią formę obrony ich praw do pracy i samostanowienia. Ich etyka pracy, oparte na odpieraniu wielu pułapek, które na nie czyhają, to próba odzyskania kontroli nad ciałem, dbania o siebie i afirmowania swojej suwerenności erotycznej. W obliczu tych zmagających się wyzwań, oferują moralną gospodarkę, która, choć koncentruje się na czarnoskórych kobietach, ma potencjał do przekształcenia warunków pracy wszystkich osób, które pragną poczuć szacunek i wartość w swoim zawodzie. Działania te przypominają, że potrzeba radykalnej, włączającej polityki seksualnej, obejmującej walki o prawa pracowników seksualnych, w tym czarnoskórych kobiet w pornografii, jest niezbędna w kontekście dążenia do równości społecznej i ekonomicznej. Czarnoskóre kobiety, stojąc na marginesie amerykańskiego ruchu feministycznego i walk o równość ekonomiczną, pokazują, jak ważne jest tworzenie przestrzeni dla wszystkich grup seksualnych w sferze publicznej.

Postać Loli Lane, jednej z kobiet występujących w przemyśle pornograficznym, dostarcza wglądu w to, co oznacza utrzymywanie kariery w tym zawodzie i jakie koszty się z tym wiążą. Lane i jej towarzyszki pokazują również, że neoliberalne mechanizmy rynkowe, które stoją za produkcją i dystrybucją pornografii dzisiaj, przesuwają winę za nierówności i wyzysk z struktur tworzących te warunki na same pracownice. Pracownice pornograficzne w tej branży stają się podatne na krytykę i obwiniane za niestabilność swoich warunków pracy, chociaż to szerokie procesy gospodarcze – znacznie szersze niż sama branża pornograficzna – wciąż utrzymują nierówności rasowe i płciowe oraz zasady podaży i popytu, które od lat służą podtrzymaniu hierarchii w społeczeństwie. Od lat 90. XX wieku, te mechanizmy gospodarcze w pornografii uległy pewnym przemianom, które w praktyce osłabiają samą branżę produkcji filmów pornograficznych.

Obserwacje zebrane przez lata badań na temat przemysłu pornograficznego, od planów filmowych po wystawy branżowe, ujawniają szokujący obraz dyskryminacji, przemocy symbolicznej oraz marginalizacji czarnoskórych kobiet w tym sektorze. Czarne kobiety są na stałe umieszczane w rolach, które nie tylko poniżają, ale także utrwalają ich nieakceptowalność w głównym nurcie przemysłu. W przemyśle, który z jednej strony handluje seksualnością kobiet, przypuszczona nadmierna seksualność czarnoskórej kobiety powinna stanowić jej przewagę. Niestety, bardzo często czarnoskóre aktorki są traktowane jak "zbyteczne" obiekty, a postrzeganie ich jako "nadmiarowo seksualnych" prowadzi do marginalizacji i dyskredytacji ich pracy.

Tymczasem białe kobiety nadal stanowią główny symbol w amerykańskiej pornografii. To młode, smukłe, opalone blondynki, które stały się symbolem "gwiazdy porno", są uważane za najbardziej wartościowy towar na rynku. W kontekście gospodarki seksualnej, białe kobiece ciała, z ich przypisanymi cechami fizycznymi, stanowią wartość absolutną. Z kolei kobiety czarnoskóre często są umieszczane w rolach marginalnych, których ekonomiczna wartość jest znacznie niższa niż białych kobiet. Zjawisko to, mimo że w ostatnich dekadach pojawiły się różnorodne nisze rynku pornograficznego, wciąż wskazuje na niepokojącą dominację białej kobiecości w globalnej produkcji pornograficznej. Nawet gdy czarnoskóre kobiety pojawiają się w produkcjach międzyrasowych, zależy to w dużej mierze od ich postrzeganej atrakcyjności i "przystosowania się" do dominujących wzorców piękna i feminizmu.

Biała kobiecość jako normatywny wzorzec ciała i seksualności stanowi centralny punkt, wokół którego krąży cała gospodarka przemysłu pornograficznego. Podmioty, które stoją za największymi korporacjami produkującymi filmy pornograficzne (jak Hustler, Vivid, Digital Underground czy Wicked) oraz wielkie sieci internetowe, które dystrybuują te treści, budują swoje zyski na opieczętowanej wizji białej kobiecości, traktując inne ciała, w tym czarnoskóre, jedynie jako fetyszyzowane dodatki do głównego nurtu produkcji. Takie podejście kształtuje nie tylko samą branżę, ale także sposób, w jaki społeczeństwo rozumie wartość ciał czarnoskórych kobiet w kontekście seksualnym i ekonomicznym.

Kluczowym elementem, który należy dostrzec w tym kontekście, jest fakt, że ta nierówność nie jest efektem jedynie sektora pornograficznego. Jest częścią szerszego, strukturalnego problemu rasizmu i seksizmu, który wciąż znajduje swoje odzwierciedlenie w innych częściach społeczeństwa, w tym w przemysłach związanych z mediami, reklamą czy modą. Zatem, analizując te zjawiska, warto nie tylko patrzeć na wyizolowaną rzeczywistość pornograficzną, ale także dostrzegać, jak głęboko zakorzeniona jest w społeczeństwie przemoc symboliczna, która wpływa na kształtowanie ról i wartości, jakimi kierują się przemiany w szerokim zakresie.

Jak czarne kobiety wykorzystują pornografię do transformacji władzy i tożsamości seksualnej?

W kontekście pornografii, którą tworzą czarne kobiety, jak Vanessa Blue, istotnym elementem jest praca z narracjami opartymi na dominacji i uległości. Vanessa, jako dominatrix, pokazuje, jak czarne kobiety mogą bawić się z niebezpiecznymi i wstrząsającymi aspektami podporządkowania i władzy. W filmach, które tworzy na potrzeby swojej strony EbonyTickle.com, rozgrywa się pełna zabawy tortura łaskotaniem, w której poddane kobietom osoby - zazwyczaj związane do łóżka - przeżywają nie tylko fizyczne, ale i psychiczne upokorzenie. Ta zabawa w dominację, choć oparte na stałych i nieruchomych binariach płciowych, które mogą ograniczać interpretację, wprowadza jednocześnie rewolucyjny element. W tych obrazach czarne kobiety przyjmują pozycję sprawczyń, stając się zarówno obiektami pożądania, jak i podmiotami odpowiedzialnymi za własne pragnienia. Taki typ reprezentacji, w której kobiety – czarne i białe – nie są tylko biernymi obiektami, ale pełnoprawnymi uczestniczkami w fantazjach o dominacji, ma wielkie znaczenie w kontekście poruszania tematów władzy i seksualności w kulturze popularnej.

Z kolei czarny feminizm w pornografii, reprezentowany przez takie postacie jak Abiola Abrams, aka Venus Hottentot, wprowadza polityczne i artystyczne spojrzenie na czarną seksualność. Abrams, współpracując z Candida Royalle, wyprodukowała film AfroDite Superstar, który był czymś więcej niż tylko produkcją pornograficzną – to była próba ukazania czarnej kobiecości z punktu widzenia agencyjności i pożądania, które nie są zależne od tradycyjnych wyobrażeń o kobiecej pasywności w seksie. Abrams wykorzystywała takie narzędzia jak poezja czarnoskórych feministek, jak Audre Lorde, by poruszyć kwestie przemocy wobec czarnych kobiet w kulturze hip-hop i ogólne braki w reprezentacji ich seksualności.

Jednak w tej przestrzeni nie chodzi tylko o sztukę czy polityczne przesłanie. Pornografia, nawet ta, która na pozór ma charakter artystyczny, zawsze jest związana z ekonomią i przemocą strukturalną. Choć Abiola Abrams weszła w ten projekt z przekonaniem, że będzie tworzyć film artystyczny, szybko zderzyła się z brutalnymi realiami rynku pornograficznego, gdzie artystyczne aspiracje wciąż muszą ustąpić przed wymaganiami finansowymi. W kontekście produkcji, której celem było ukazanie ciała czarnej kobiety jako podmiotu pragnienia, Abrams musiała zmierzyć się z oczekiwaniami rynkowymi – produkcja pornograficzna wymagała spełnienia określonych standardów, w tym ilości scen seksualnych, aby film mógł zostać sprzedany i dotarł do szerszego odbiorcy. To, co miało być artystyczną wypowiedzią, zostało wchłonięte przez komercyjny charakter branży.

Czarne kobiety w pornografii to temat, który jest głęboko związany z historią niewolnictwa, gdzie ich ciała były traktowane jako obiekty seksualne i ekonomiczne. To jednak, co pokazuje praca artystek jak Vanessa Blue czy Abiola Abrams, to transformacja tej dynamicznej relacji. Czarne kobiety, poprzez akty dominacji czy uległości, nie tylko odtwarzają znane i często wykorzystywane schematy, ale tworzą nowe narracje o sobie. Ostatecznie, ich praca w tej branży staje się nie tylko próbą przejęcia kontroli nad własną seksualnością, ale także wyzwaniem wobec dominujących wyobrażeń o czarnej kobiecości w popkulturze.

Pornografia, choć może wydawać się najbardziej dewiacyjna i marginesowa w swoim charakterze, może również stanowić przestrzeń, w której podejmowane są ważne, trudne tematy związane z władzą, tożsamością i kontrolą. W przypadku czarnych kobiet w branży pornograficznej, praca nad przedstawieniem swojej seksualności może być zarówno sposobem na wyrażenie siebie, jak i reakcją na głębokie, historyczne mechanizmy opresji. Jednak trzeba pamiętać, że ten proces nigdy nie jest całkowicie oderwany od rynku i komercyjnych wymagań, co stawia przed twórczyniami pornografii konieczność balansowania między artystyczną wolnością a wymogami ekonomii.

Poruszając te tematy, ważne jest, by zrozumieć, że praca czarnych kobiet w pornografii to nie tylko kwestia wyzwolenia seksualnego, ale także stawianie oporu wobec wielowiekowego procesu seksualizacji ich ciał. Poprzez wykorzystywanie przestrzeni kinks i fetyszyzmów, te kobiety przejmują kontrolę nad swoimi ciałami, stając się sprawczyniami, a nie jedynie obiektami pożądania. Ich praca w pornografii nie tylko redefiniuje to, jak czarne kobiety mogą być widziane w tym przemyśle, ale także stawia pytania o naturę władzy, wyzysku i kontroli w seksualnych reprezentacjach.

Jak działa transport w kwantowych kropkach?
Jak zmieniały się losy Indii podczas II wojny światowej: od niepodległości do konfliktów narodowych
Jak działa federowane uczenie maszynowe i jakie wyzwania niesie jego implementacja?
Jak obliczamy całki krzywoliniowe i jakie mają zastosowanie w różnych dziedzinach nauki?