Sieci neuronowe, inspirowane strukturą biologiczną układu nerwowego, stanowią fundament wielu współczesnych technologii sztucznej inteligencji. Pierwszym krokiem w kierunku ich stworzenia było opracowanie modelu perceptronu przez Franka Rosenblatta w 1957 roku. Perceptron, będący najprostszym modelem sztucznego neuronu, posiada wagi oraz próg, które można dostosowywać w trakcie uczenia. Sztuczne sieci neuronowe są wykorzystywane w szerokim zakresie, od rozpoznawania obrazów, przez przetwarzanie języka naturalnego, po rozwiązywanie skomplikowanych problemów w grach, takich jak szachy czy Go.

Każdy neuron w sieci ma określoną funkcję, a jego wejścia to wartości x1...xn, połączone wagami w celu uzyskania wartości wyjściowej. Wartość ta jest porównywana z progiem, a na jej podstawie podejmowana jest decyzja o aktywacji neuronu. Mimo pozornej prostoty tych operacji matematycznych, to właśnie one leżą u podstaw inteligentnego zachowania sieci neuronowych.

Sieć neuronowa może składać się z jednego lub więcej poziomych warstw perceptronów. W przypadku prostego perceptronu mamy do czynienia z jedną warstwą neuronów, która tworzy wektor wyjściowy. W bardziej złożonych sieciach, takich jak sieci wielowarstwowe, istnieją dodatkowe warstwy ukryte, które umożliwiają naukę bardziej złożonych zależności. W szczególności, sieci feed-forward (jednokierunkowe) łączą kolejne warstwy, a wartości z jednej warstwy neuronów przechodzą do następnej.

Jednym z najważniejszych algorytmów wykorzystywanych w sieciach neuronowych jest algorytm wstecznej propagacji błędów (backpropagation). Jego celem jest minimalizacja błędów w prognozach sieci poprzez dostosowywanie wag neuronów na podstawie porównań rzeczywistych wyników z oczekiwanymi. Proces uczenia polega na iteracyjnym dopasowywaniu wag, aby zmniejszyć błąd na zestawie uczącym, a także zapobiec nadmiernemu dopasowaniu do tych danych, co może prowadzić do błędów na nowych, nieznanych danych.

W przypadku sieci neuronowych istotne jest podzielenie danych na dwa zbiory: zbiór uczący (treningowy) oraz zbiór walidacyjny, który pozwala na wybór optymalnej liczby iteracji i zapobieganie nadmiernemu dopasowaniu (overfitting). Gdy proces uczenia zostanie zakończony, dane testowe służą do weryfikacji dokładności prognoz.

Jednym z bardziej skomplikowanych rodzajów sieci neuronowych są sieci splotowe (convolutional neural networks, CNN). Wykorzystują one operacje splotu na danych wejściowych, takich jak obrazy, w celu wydobywania istotnych cech, jak krawędzie czy tekstury. Sieci CNN zyskują popularność w obszarach przetwarzania obrazów, rozpoznawania twarzy czy analizy dźwięku. W przeciwieństwie do tradycyjnych perceptronów, w sieciach splotowych wykorzystywane są tzw. wagi współdzielone, co pozwala na efektywne uczenie dużych zbiorów danych przy mniejszej liczbie parametrów do nauki.

Sieci splotowe charakteryzują się także większą lokalnością połączeń. W tradycyjnych perceptronach, każdy neuron jest połączony z wszystkimi neuronami w kolejnej warstwie, podczas gdy w sieciach splotowych tylko lokalne grupy neuronów są ze sobą połączone, co skutkuje mniejszym zużyciem pamięci oraz szybszym procesem uczenia.

Nie mniej ważnym elementem w nauce sieci neuronowych jest ich zastosowanie w rozwiązywaniu gier strategicznych, takich jak szachy czy Go. Przykładem może być system AlphaZero stworzony przez Google DeepMind, który nauczył się grać w te gry w sposób autonomiczny, osiągając wyniki lepsze od tradycyjnych algorytmów oraz najlepszych ludzkich graczy. Dzięki algorytmom głębokiego uczenia i samoograniczenia, AlphaZero osiągnął mistrzostwo w bardzo krótkim czasie, co jest dowodem na efektywność nowoczesnych sieci neuronowych.

Technologie oparte na sieciach neuronowych mogą być wykorzystywane w wielu dziedzinach. Rozpoznawanie obrazów, detekcja anomalii, tłumaczenie językowe czy analiza dźwięku to tylko niektóre z wielu obszarów ich zastosowań. Z czasem, dzięki rosnącej mocy obliczeniowej oraz ulepszaniu algorytmów, sieci neuronowe stają się coraz bardziej zaawansowane i wszechstronne, a ich przyszłość wydaje się pełna nowych możliwości i wyzwań.

Ważne jest zrozumienie, że proces uczenia sieci neuronowych nie polega jedynie na przekazywaniu danych wejściowych i oczekiwanie na wyniki. Zdolność sieci do rozwiązywania złożonych problemów jest wynikiem skomplikowanych interakcji pomiędzy warstwami neuronów oraz odpowiedniego dostosowywania wag i parametrów. Im więcej danych sieć przetwarza i im dłużej się uczy, tym bardziej staje się precyzyjna i efektywna w rozwiązywaniu konkretnych zadań.

Jak Big Data Wpływa na Różne Branże i Przyszłość Gospodarki?

Big Data to potężne narzędzie, które w dzisiejszych czasach odgrywa kluczową rolę w wielu dziedzinach gospodarki i życia społecznego. Jednak jego pełny potencjał jest osiągany tylko wtedy, gdy zbierane dane pochodzą z różnych źródeł i są odpowiednio przetwarzane. Właśnie takie podejście pozwala uzyskać całościowy obraz i zrozumienie różnych procesów. Źródła danych mogą obejmować m.in. protokoły sieci wirtualnych, wzorce i zdarzenia związane z bezpieczeństwem, globalne wzorce ruchu w sieci, wykrywanie i rozwiązywanie anomalii, informacje dotyczące zgodności z przepisami, a także dane o zachowaniach i preferencjach konsumentów, dane o geolokalizacji, informacje o nastrojach na kanałach społecznościowych, oraz śledzenie zapasów i wysyłek.

Dobrym przykładem efektywnego wykorzystania Big Data jest analiza danych generowanych przez systemy nawigacyjne. Tego typu dane umożliwiają przewidywanie z wysoką dokładnością, gdzie wystąpią korki, gdzie mogą pojawić się zagrożenia zimą, gdzie konieczne będzie wybudowanie obwodnic czy poszerzenie pasów ruchu. Podobnie w przypadku transportu publicznego – dane mogą wskazać, kiedy częstotliwość kursów powinna zostać zwiększona lub zmniejszona, aby uniknąć przeludnienia lub zminimalizować czas oczekiwania pasażerów.

Prognozy wskazują, że w przyszłości będziemy świadkami dalszego spadku znaczenia fizycznych, lokalnych infrastruktur na rzecz rozwoju technologii wirtualnych. Taki rozwój wiąże się z rosnącą zależnością od różnorodnych narzędzi oraz partnerów, a także z wyzwaniami związanymi z zarządzaniem danymi. W praktyce oznacza to, że wykorzystanie Big Data będzie nadal rosło, oferując przedsiębiorstwom nowe rozwiązania do przechowywania, analizowania i przetwarzania danych. Z kolei rozwój technologii IT i danych będzie kluczowy dla firm, organizacji i ekspertów IT w rozwiązywaniu pojawiających się wyzwań.

W Chinach Big Data odegrało ogromną rolę w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się COVID-19. Wykorzystanie oprogramowania do śledzenia osób zakażonych, monitorowania miejsc o dużym natężeniu ludzi, wykrywania źródeł wirusa czy alokacji zasobów medycznych umożliwiło skuteczną kontrolę nad kryzysem. Zgodnie z przewidywaniami, inwestycje w technologie Big Data w Chinach mają wzrosnąć o 30% w okresie prognozowanym (2021–2026). Możliwości, jakie niesie Big Data, mogą zrewolucjonizować chińską gospodarkę, dostarczając cennych informacji o rynku konsumenckim, który jest największy na świecie.

Chińskie firmy, takie jak Tencent, posiadają ogromne zbiory danych, które są znacznie większe niż zasoby największych bibliotek na świecie. Na przykład aplikacja WeChat, która zaczynała jako narzędzie do komunikacji, dziś jest superaplikacją umożliwiającą dokonywanie płatności, rezerwację przejazdów, a nawet rezerwację lotów. Co więcej, dzięki popularności WeChat w Chinach, użytkownicy mogą niemal całkowicie zrezygnować z gotówki, płacąc za towary i usługi przy użyciu aplikacji.

Pomimo dominacji kilku wielkich graczy na rynku, w Chinach pojawiło się wiele start-upów, które podjęły próbę zmiany tej sytuacji. Przykładem jest firma Terark, która opracowała bazę danych Terark Database, oferującą szybsze przetwarzanie danych niż produkty firm takich jak Facebook czy Google. Wraz z rosnącą konkurencją, chińskie firmy szukają nowych możliwości na rynkach globalnych, nie ograniczając się tylko do Chin.

Big Data staje się również kluczowym elementem w innych częściach świata. W Afryce powstaje pierwszy hub Big Data, który umożliwi wymianę wiedzy i przetwarzanie danych związanych z celami zrównoważonego rozwoju (SDGs). Z kolei w Ameryce Łacińskiej i na Bliskim Wschodzie, Big Data staje się coraz ważniejszym narzędziem w analizie danych z zakresu zdrowia, edukacji, transportu czy rolnictwa. Przykład z zachodniej Afryki, gdzie dane telekomunikacyjne zostały wykorzystane do przewidywania rozprzestrzeniania się wirusa Ebola, pokazuje, jak ważna może być rola Big Data w walce z pandemią i w monitorowaniu zdrowia publicznego.

Również w Japonii oraz w Singapurze rozwijają się innowacyjne systemy Big Data, wspierające biznesowe zastosowanie danych, a w Afryce i Ameryce Łacińskiej rośnie świadomość na temat wykorzystania tych technologii w celu zaspokajania lokalnych potrzeb.

Inwestycje w Big Data mają ogromny wpływ na rozwój różnych branż i gospodarek, stając się nieodłącznym elementem strategii rozwoju technologicznego i innowacji. Dzięki analizie danych z wielu różnych źródeł, możliwe jest przewidywanie trendów, lepsze zarządzanie zasobami oraz podejmowanie bardziej trafnych decyzji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym.

Czy sztuczna inteligencja może przewidywać trzęsienia ziemi i pomagać w leczeniu nowotworów?

Rewolucja cyfrowa, która zaczęła się w drugiej połowie XX wieku, otworzyła przed nami niezliczone możliwości rozwoju w wielu dziedzinach. Przełomy technologiczne w informatyce umożliwiły znaczący postęp w naukach przyrodniczych i technicznych, od dekodowania genomu po tworzenie zaawansowanych symulacji ekonomicznych. Jednym z najbardziej obiecujących zastosowań tej technologii jest sztuczna inteligencja, której potencjał w zakresie analizy danych wciąż się rozwija. W szczególności, wykorzystanie sztucznej inteligencji w analizie sejsmicznej i medycynie, jak w leczeniu nowotworów, zmienia sposób, w jaki podejmujemy decyzje w nauce i codziennym życiu.

Jednym z przykładów, które pokazują, jak AI może zrewolucjonizować nasze podejście do prognozowania katastrof naturalnych, jest analiza trzęsień ziemi. Na całym świecie codziennie dochodzi do kilkuset trzęsień, z których wiele jest na tyle słabe, że nie powoduje zauważalnych skutków. Jednak wśród tych zdarzeń, to właśnie te o większej magnitudzie mogą zniszczyć mienie i prowadzić do utraty życia. Zrozumienie mechanizmu powstawania trzęsień i sejsmicznych fal ma kluczowe znaczenie dla stworzenia systemu, który pozwalałby na przewidywanie ich wystąpienia. Trzęsienia ziemi wywołują różne rodzaje fal sejsmicznych, które propagują się w różnych warunkach, co może prowadzić do zniszczeń. Wyróżnia się tu fale P, S oraz fale powierzchniowe, takie jak fale Rayleigha i Love'a, które są odpowiedzialne za największe zniszczenia. Ich analizowanie może pozwolić na wykrycie wczesnych sygnałów, które dają szansę na ewakuację lub inne formy prewencji.

Również w kontekście badań nad trzęsieniami, sztuczna inteligencja znalazła swoje miejsce. Naukowcy z różnych uczelni na całym świecie, takich jak Uniwersytet w Lipsku, Uniwersytet w Granadzie czy Instytut Geofizyki w KIT, opracowali systemy oparte na sieciach neuronowych, które mogą zanalizować dane sejsmiczne z precyzją porównywalną do doświadczenia specjalistów. Co więcej, algorytmy te okazały się nawet bardziej dokładne niż tradycyjne metody analizy danych, pozwalając na wykrywanie pierwszych faz trzęsień z większą skutecznością. Wykorzystanie takich technologii może mieć ogromny wpływ na nasze zdolności prognozowania i reagowania na zagrożenia sejsmiczne.

Również w medycynie zastosowanie AI jest jednym z kluczowych obszarów rozwoju. Przykładem jest badanie nowotworów mózgu, w szczególności glejaka, który jest jednym z najgroźniejszych nowotworów u dorosłych. Glejak, ze względu na swoją oporność na leczenie, stanowi ogromne wyzwanie dla współczesnej medycyny. Tradycyjne metody leczenia, takie jak chemioterapia czy radioterapia, często okazują się mało skuteczne, a całkowite usunięcie guza przy pomocy chirurgii jest bardzo trudne. Jednym z kluczowych aspektów w ocenie skuteczności terapii nowotworowych jest monitorowanie wzrostu guza, co jest realizowane poprzez obrazy uzyskiwane za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI). Jednak tradycyjne metody ręcznej analizy obrazów MRI są zawodne i mogą prowadzić do błędnych wyników.

W odpowiedzi na te wyzwania, naukowcy z Uniwersytetu w Heidelbergu oraz Niemieckiego Centrum Badań nad Rakiem opracowali nową metodę analizy obrazów MRI opartą na sztucznej inteligencji. Dzięki zastosowaniu algorytmów i sieci neuronowych, możliwe stało się dokładniejsze i bardziej niezawodne monitorowanie odpowiedzi na leczenie nowotworów mózgu. Dzięki tym technologiom, lekarze mogą uzyskać bardziej precyzyjne dane o stanie zdrowia pacjenta, co pozwala na szybsze i skuteczniejsze dostosowanie terapii.

W obydwu przypadkach, zarówno w analizie trzęsień ziemi, jak i w medycynie, sztuczna inteligencja stanowi narzędzie, które zmienia sposób, w jaki gromadzimy i przetwarzamy dane. Dzięki niej możliwe jest wczesne wykrywanie zagrożeń i skuteczne monitorowanie rozwoju chorób, co zwiększa szanse na szybsze reagowanie i skuteczną interwencję. Sztuczna inteligencja nie zastępuje ludzi, ale wspiera nas w podejmowaniu bardziej świadomych decyzji, umożliwiając szybsze i bardziej precyzyjne reagowanie na zagrożenia w różnych dziedzinach życia.