In de context van microgridplanning is het essentieel te begrijpen hoe verschillende strategieën voor vraagrespons (DR) kunnen bijdragen aan de optimalisatie van kosten en de algehele efficiëntie van energiebeheersystemen. Het effect van speltheoretische DR-beheerstrategieën werd geëvalueerd door middel van een vergelijkende analyse van drie scenario’s voor capaciteitsplanning van apparatuur in het voorgestelde microgrid. Deze scenario’s omvatten: (1) een statische interruptible load-strategie voor kleinere DR-hulpbronnen, (2) de marktgebaseerde dynamische integratie van aggregators voor het beheer van interruptible responsieve belastingen, en (3) het niet implementeren van DSM-strategieën (Demand Side Management).

De resultaten van deze scenario’s, aangeduid als 'BAU-DR', 'MBI-DR', en 'NO-DR', werden gepresenteerd in een gedetailleerde kostenanalyse. In dit verband werd de waarde van biomassa-invoer meegenomen, met de kosten voor het pelletiseren van gemengde agrarische en bosbouw biomassa-invoer vastgesteld op $98 per ton. Deze kostenstructuur houdt rekening met de fluctuaties in de beschikbaarheid van biomassa, gezien de overvloed aan bosbiomassa en het gunstige klimaat voor landbouw in het betreffende gebied.

De resultaten uit de simulaties van de 'MBI-DR'-strategie toonden overtuigende besparingen. Het bleek dat de toepassing van de marktgebaseerde interruptible DSM-aanpak de levenscycluskosten van het microgrid met 21% tot 32% kan verlagen in vergelijking met de traditionele BAU-geïntegreerde DR-strategieën of de afwezigheid van DR-integratie. Deze vermindering van kosten is significant en benadrukt het potentieel van flexibele vraagresponsmechanismen, vooral in systemen die sterk afhankelijk zijn van hernieuwbare energiebronnen en de dynamiek van energiemarkten.

Bij de beoordeling van de drie scenario’s werd duidelijk dat de 'BAU-DR'-strategie niet zo effectief was als de marktgebaseerde benadering. De totale apparatuurkosten waren bijvoorbeeld bijna 20% hoger in het BAU-scenario dan in het MBI-scenario. Dit verschil werd grotendeels veroorzaakt door de extra kosten voor back-up stroomapparatuur, waarvan de energie-output niet kon worden verkocht aan het hoofdnet vanwege de inefficiëntie van het systeem in de microgrid-operaties. Dit benadrukt de uitdaging van het integreren van back-upoplossingen in microgridontwerpen die op lange termijn economisch rendabel moeten zijn.

Bovendien werd een model uitgevoerd voor zowel de MBI- als de BAU-scenario’s, waarbij de verkoop van back-up energie aan het net werd uitgesloten. De bevindingen gaven aan dat het verschil in kosten tussen deze twee benaderingen toenam naar 20%, vergeleken met de oorspronkelijke 15%. Dit werd toegeschreven aan het onvermogen van het model om te profiteren van intertemporele prijsvariaties, wat leidde tot een lagere verhouding van opslagsystemen ten opzichte van de opwekcapaciteit. Dit had ook invloed op de netto-inkomsten van energie-uitwisseling met het nutsbedrijf, die met 76% tot 429% verminderden.

De effectiviteit van de gekozen iteraties en zoekagenten werd bovendien visueel gedemonstreerd door de convergentiecurves van de toegepaste optimalisatie-algoritmes, waaruit bleek dat de gekozen aanpak een robuuste en efficiënte optimalisatie bood in de meeste simulatiescenario’s.

Het is van cruciaal belang dat bij het ontwerpen van microgrid-systemen die vraagresponsstrategieën implementeren, zowel de technische als economische aspecten grondig worden afgewogen. Bij de integratie van hernieuwbare energiebronnen en de dynamiek van de energiemarkten is het belangrijk te beseffen dat de prestaties van het systeem niet alleen afhangen van de initiële investeringen, maar ook van de flexibiliteit en de mogelijkheid om te reageren op prijsvariaties in de tijd.

De uitdaging van microgrid-planning is niet alleen te zorgen voor betrouwbare en kosteneffectieve energievoorziening, maar ook om de mogelijkheden van vraagrespons te benutten zonder de stabiliteit en de robuustheid van het systeem in gevaar te brengen. Microgrids die marktgebaseerde vraagresponsstrategieën toepassen, kunnen niet alleen kosten verlagen, maar ook hun operationele flexibiliteit vergroten, wat hen beter bestand maakt tegen de onvoorspelbaarheid van hernieuwbare energiebronnen.

Naast de beschreven kostenanalyses is het belangrijk om te begrijpen dat de effectiviteit van dergelijke systemen sterk afhankelijk is van de lokale omstandigheden, zoals de beschikbaarheid van hernieuwbare energiebronnen, de mate van marktintegratie en de bereidheid van deelnemers om flexibel te reageren op vraag- en prijsfluctuaties. Deze factoren moeten altijd in overweging worden genomen bij de implementatie van dergelijke systemen, aangezien ze direct van invloed zijn op de uiteindelijke economische haalbaarheid en het succes van microgrid-initiatieven.

Hoe microgrids effectief kunnen worden getest: HIL-technologie en standaarden voor integratie en evaluatie

Het testen van microgridbesturingseenheden is essentieel voor het succes van hun implementatie en integratie in het bredere elektriciteitsnet. Dit proces is echter vaak risicovol, tijdrovend en kostbaar, en kan aanzienlijke vertragingen en financiële implicaties met zich meebrengen als het niet efficiënt wordt uitgevoerd. In dit opzicht is het van cruciaal belang om alternatieve testmethoden te vinden die de risico's minimaliseren en tegelijkertijd de efficiëntie optimaliseren.

Een veelbelovende oplossing hiervoor is de ontwikkeling van een gestandaardiseerd technologisch platform en benchmarksysteem voor het testen en integreren van microgrid- en apparaatcontrollers. Dergelijke platforms kunnen ontwerp, integratie, interoperabiliteitsevaluatie, pre-commissioningtests en naleving van industriestandaarden vergemakkelijken. Ze versnellen de adoptie van microgrids door realistische demonstraties mogelijk te maken, risico's te reduceren en systeemintegratie en testen efficiënter te maken. Bovendien helpen deze platforms bij het onderbouwen van de werking van microgrids en zorgen ze ervoor dat ze voldoen aan de relevante normen.

Een veelgebruikte testmethode is Hardware-in-the-Loop (HIL)-testen. HIL-testplatforms zijn ontwikkeld om technische integratie-uitdagingen aan te pakken en om een uitgebreide beoordeling, foutopsporing en nalevingsevaluatie van microgrid- en apparaatcontrollers te vergemakkelijken. De HIL-georiënteerde benadering van microgrid-integratietests biedt een aantrekkelijke balans tussen lage kosten, testnauwkeurigheid en uitstekende testdekking. Deze platforms stellen ingenieurs en projectontwikkelaars in staat om verschillende systeemcondities te evalueren, de foutopsporing van besturingsalgoritmen te begeleiden, de mogelijkheden van controllers te demonstreren en de elektrische haalbaarheid te ondersteunen. Door gebruik te maken van HIL-testplatforms kunnen technische, veiligheids- en financiële risico's aanzienlijk worden verminderd. Daarnaast moedigen HIL-platforms controllerleveranciers aan om hun producten verder te ontwikkelen en hun capaciteiten te bewijzen, wat leidt tot een hogere goedkeuringsgraad van microgridprojecten.

Het testen van microgrids en soortgelijke geavanceerde stroomnettestbedden vereist de evaluatie van verschillende kernkenmerken, zoals de algehele kosten, testnauwkeurigheid en testdekking. Door deze factoren in overweging te nemen, kan een uitgebreide beoordeling worden uitgevoerd om de geschiktheid en effectiviteit van verschillende testbedopties te bepalen. Dit stelt ingenieurs en ontwikkelaars in staat om de meest geschikte testoplossingen te kiezen voor hun specifieke behoeften en doelstellingen.

Daarnaast spelen prestatienormen een cruciale rol in de modernisering en het opzetten van een schoon stroomnet. Ze bieden verschillende voordelen, waaronder het vergemakkelijken van de integratie van hernieuwbare energiebronnen, het verbeteren van de cyberbeveiliging en het verhogen van de algehele betrouwbaarheid en veerkracht van het net. De snelle adoptie van fotovoltaïsche (PV) systemen vereist bijvoorbeeld de ontwikkeling van netkoppelingnormen. Standaarden zoals IEEE 1547, IEEE 1547.1 en UL 1741 ondergaan momenteel revisies om in te spelen op de urgentie van deze ontwikkelingen. Deze revisies hebben als doel om netkoppeling- en interoperabiliteitsvereisten vast te stellen die rekening houden met opkomende gedistribueerde energietechnologieën, zoals net-ondersteunende omvormers en energieopslag. Aangezien fotovoltaïsche systemen, windenergie en energieopslagtechnologieën steeds dominanter worden in nieuwe energieopwekkingsopties voor transmissie- en onderstationssystemen, is er een dringende behoefte aan prestatiestandaarden. De betrokkenheid van onderzoekers bij de ontwikkeling van interconnectiestandaarden, zoals IEEE 2800 en IEEE 2800.2, is essentieel om deze kloof te dichten. Deze standaarden hebben het potentieel om net zo invloedrijk te zijn als IEEE 1547-2003, die de basis legde voor de interconnectie van gedistribueerde energiebronnen.

Om de besturingssoftware voor microgrids te optimaliseren, is het essentieel om volledig functionerende prototypes te creëren en hun gedrag vanaf de vroege stadia te beoordelen. HIL-apparaten bieden interfaces die voldoen aan industriestandaarden en ondersteunen de belangrijkste communicatieprotocollen. Dit vergemakkelijkt de integratie van microgridbesturingssoftware met bestaande communicatieprotocollen voor onderstations en gedistribueerde energiebronnen (DER's), en maakt de evaluatie van de prestaties van de communicatiesystemen mogelijk. Slimme elektronische apparaten (IED's) die de IEC 61850-standaard als communicatieprotocol gebruiken, krijgen steeds meer aandacht in nieuwe microgridarchitecturen. IEC 61850 bevordert de interoperabiliteit tussen onderstationapparatuur van verschillende leveranciers en maakt het delen van bescherming- en bedrijfsinformatie voor besturing, rapportage en vergrendeling mogelijk. Dit protocol maakt gebruik van het GOOSE Publish/Subscribe-berichtenmodel om communicatie met lage latentie en deterministische prestaties te bereiken.

Het gebruik van IEC 61850 in echte netwerken en infrastructuren is echter nog steeds in ontwikkeling, en er is ruimte voor verdere verbeteringen en analyses. Eerdere werken hebben zich gericht op logische configuratie, kwetsbaarheden op het gebied van cyberbeveiliging en real-time gesimuleerde netwerktestbedden. Desondanks zijn er nog steeds beperkte testbedden die fysieke beperkingen, schaalbaarheid en gedetailleerde simulaties van microgridkenmerken in overweging nemen. Standaarden en netcodes van IEEE zijn daarom van vitaal belang voor microgridtesten en integratie, aangezien ze zorgen voor de behandeling van cyberbeveiligingsproblemen, de integratie van distributie- en transmissiesystemen en de interoperabiliteit met communicatieprotocollen voor onderstations.

In de recente vooruitgangen in HIL-gebaseerd testen voor microgrids zijn nieuwe technieken en technologieën ontwikkeld die de effectiviteit van de systeemtests verbeteren. HIL-simulaties stellen onderzoekers in staat om besturingsstrategieën, vermogensdistributiescenario's, foutdetectie en mitigatie van cyberaanvallen in microgridsystemen te evalueren en valideren. Het gebruik van HIL-technologie versterkt de simulatieprocessen door interactie met fysieke componenten mogelijk te maken. Hybride AC/DC-microgrids, die zowel AC- als DC-distributiesystemen omvatten, vereisen een zorgvuldige energie-interactie tussen verschillende componenten. Door deze geavanceerde technologieën kan de stabiliteit en betrouwbaarheid van microgridsystemen verder worden geoptimaliseerd.

Hoe het Legacy Diesel Genset Component Kan Worden Gebruikt in Microgrid Modellen en Onderzoek

Het Legacy Diesel Genset-component is een cruciaal element voor het modelleren van dieselgeneratoren binnen microgrids. Dit component stelt gebruikers in staat om een dieselgenerator te simuleren als een synchroon machine, waarbij snelheid en spanning respectievelijk via een regelaar en een exciter worden beheerd. De secundaire regelingslussen worden toegepast voor actieve en reactieve vermogensregeling, waarbij een verschuiving wordt toegevoegd aan de snelheid- en spanningsreferenties. Dit maakt het mogelijk om de werking van de dieselgenerator te optimaliseren voor verschillende bedrijfsomstandigheden.

Een belangrijke eigenschap van de Legacy dieselgenset is dat het de mogelijkheid biedt om zich aan te sluiten en weer los te koppelen van het elektriciteitsnet via een gecontroleerde stroomonderbreker. Dit geeft het de flexibiliteit om zowel in netvormende als netvolgende modi te opereren. Dit is bijzonder nuttig in situaties waarin de microgrid onafhankelijk van het netwerk moet functioneren, bijvoorbeeld bij netstoringen of in afgelegen gebieden waar geen toegang is tot een extern elektriciteitsnet. De component biedt gebruikers ook de mogelijkheid om de basisparameters van de generator aan te passen, evenals de elektrische en mechanische eigenschappen van de synchroon machine, de regelaar en de motor.

Voor de representatie van de regelaar en de motor wordt het Woodwards DEGOV-model gebruikt, wat zorgt voor een gedetailleerde en efficiënte regeling van de dieselgenerator. De werking van de Legacy dieselgenset kan worden gedemonstreerd aan de hand van een voorbeeld dat te vinden is in de voorbeeldenbibliotheek onder de categorie Microgrid, specifiek onder Diesel Genset en Diesel Generator. Dit biedt een praktisch voorbeeld voor onderzoek en ontwikkeling op het gebied van de besturing van synchroon generators, buiten het microgrid modelleren.

Hoewel de Legacy dieselgenset component zeer geschikt is voor onderzoeksdoeleinden, heeft het een nadeel wanneer het wordt gebruikt in microgrid-modellen. Het gebruik van de synchroon machine vereist een machine-oplosser, wat kan leiden tot beperkingen in de hardwarebronnen, vooral bij microgrids met meerdere dieselgeneratoren. Dit kan het simuleren van grotere systemen moeilijk maken, aangezien het belastend is voor de rekencapaciteit van de simulatiehardware.

Om dit probleem op te lossen, kan een alternatieve benadering worden gevolgd door de synchroon machine in het Legacy dieselgenset-component te vervangen door de Three Phase Synchronous Machine (Generic) uit de Machines-bibliotheek. Dit generieke model maakt gebruik van een signaalverwerkingsgebaseerde oplosser in plaats van een specifieke machine-oplosser, wat de belasting van de hardware aanzienlijk vermindert. Het stelt de gebruiker in staat om een model flexibel aan te passen zonder in te boeten op de prestaties van de simulatie, vooral in gevallen waar meerdere dieselgeneratoren worden gemodelleerd.

Naast het Legacy dieselgenset-component is er ook een generiek dieselgenset-component beschikbaar. Dit bestaat uit twee delen: de Diesel Genset (Generic) UI, die als interface fungeert voor de invoer- en uitvoerparameters, en het Diesel Genset (Generic) component zelf. Dit generieke component biedt extra voordelen door het gebruik van een machine-oplosser die gebaseerd is op signaalverwerking, wat leidt tot een efficiënter gebruik van hardwarebronnen. Het biedt flexibiliteit in systeemtoepassingen met meerdere gensets, aangezien het geen speciale machine-oplossers vereist, wat de simulatiekosten verlaagt.

De power stage van het generieke dieselgenset-component bevat het BR-model van de synchroon generator, de transformator en de miniatuur stroomonderbreker die de plant met het net verbindt. Als de transformator niet nodig is, kan deze worden uitgesloten van het model. De parametrisatie van de elementaire stroomkring kan eenvoudig worden gedaan via de component dialoogbox. Door de verschillende instellingen van de componenten te configureren, kan de werking van de dieselgenset worden geoptimaliseerd voor diverse scenario's in de microgrid.

Het generieke dieselgenset-component biedt dus aanzienlijke voordelen voor systeemtoepassingen in multi-genset microgrids, waarbij de gebruiksefficiëntie van hardwarebronnen sterk wordt verhoogd. Dit component is nuttig voor zowel de simulatie van kleine als grotere microgrids, waarin meerdere generatoren tegelijk in werking moeten zijn. Bovendien biedt het de mogelijkheid om het model eenvoudig aan te passen en te fine-tunen op basis van specifieke systeembehoeften, wat het een waardevol hulpmiddel maakt voor zowel onderwijs als praktijk.

Het is belangrijk dat de lezer begrijpt dat de keuze van de juiste generatorcomponent niet alleen afhankelijk is van de configuratie van de microgrid, maar ook van de specifieke eisen van de simulatie en het hardwaregebruik. De Legacy dieselgenset is uitstekend voor gedetailleerde simulaties van synchroon machines met alle bijbehorende regeltechnieken, maar kan hardwarebeperkingen opleveren bij grotere systemen. Het generieke model biedt een praktische oplossing voor grotere microgrids met meerdere generatoren, zonder dat de prestaties van de simulatie worden aangetast. Het gebruik van generieke modellen kan ook de leercurve voor gebruikers verkorten, doordat ze flexibeler en gemakkelijker te parametreren zijn.

Daarnaast is het essentieel om te begrijpen dat de simulaties van microgrids niet alleen draaien om het correct modeleren van de componenten, maar ook om het beheer van de interacties tussen verschillende onderdelen van het systeem. Het beheren van actieve en reactieve vermogens, de reacties van het net bij verschillende belastingen en het op elkaar afstemmen van verschillende generatie- en opslagcomponenten zijn cruciaal voor het creëren van realistische en operationele microgrid-modellen. Het vermogen om flexibel componenten in en uit te schakelen, en de mogelijkheid om de gedetailleerde instellingen van deze componenten aan te passen, biedt grote voordelen in zowel onderzoek als in praktische toepassingen van microgrids.

Hoe Cyberaanvallen Kunnen Worden Gedetecteerd en Beheerd in DC Microgrids

Het effectief detecteren en mitigeren van cyberaanvallen in DC microgrids vereist geavanceerde technieken en methoden, vooral gezien de kritieke rol van betrouwbare systemen in de energievoorziening. In dit kader speelt de LUIFO-gebaseerde (Luenberger-Observer voor functionele systemen) benadering een centrale rol bij het verbeteren van de veiligheid van microgrids door het nauwkeurig schatten van actuatorwaarden en het reageren op verdachte afwijkingen die kenmerkend zijn voor cyberaanvallen.

Het belangrijkste uitgangspunt van deze techniek is de fout e(t), gedefinieerd als het verschil tussen de werkelijke actuatorwaarde u^k(t)\hat{u}_k(t) en de geschatte waarde uk(t)u_k(t). Deze fout wordt bepaald door de matrix ϕ\phi, die de dynamiek van de actuator weerspiegelt en afhankelijk is van verschillende parameters van het systeem, zoals de systeemtoestand en de feedbackmechanismen. In de dynamische vorm kan de fout e(t) uitgedrukt worden als een functie van de actuatorinput, de verstoringen van de cyberaanval en de systematische afwijkingen van de nominale toestanden.

In een ideaal scenario zonder aanvallen is de fout e(t)e(t) nul, en de dynamische systemen zoals beschreven in de formules (19a, 19b) functioneren zonder significante afwijkingen. Wanneer echter een cyberaanval plaatsvindt, zoals een DoS-aanval (Denial of Service) of een FDI-aanval (False Data Injection), ontstaat er een meetbare afwijking tussen de werkelijke actuatorinput en de geschatte waarde. Het observerende systeem moet in staat zijn om deze afwijkingen tijdig te identificeren en adequaat te reageren om de werking van het microgrid te waarborgen.

Volgens Theorema 1, zijn er specifieke voorwaarden waaraan de matrices moeten voldoen om een effectieve functionele observator te waarborgen. De matrices NN, ϕ\phi, JJ, en EE moeten voldoen aan voorwaarden die onder meer garanderen dat de fout e(t)e(t) uiteindelijk naar nul convergeert, wat de stabiliteit van het systeem waarborgt. Het is cruciaal dat de juiste parameters zoals NN, ϕF\phi_F, EGE_G, en andere feedbackcoëfficiënten zorgvuldig worden afgesteld om een robuuste reactie op cyberaanvallen te bereiken.

Een belangrijke stap in de detectie van cyberaanvallen is het berekenen van de dynamische handtekeningfunctie SkS_k, die de afwijkingen tussen de werkelijke en de geschatte actuatorwaarde meet. Deze functie wordt tijdsafhankelijk berekend en maakt gebruik van positieve constanten αk\alpha_k en βk\beta_k om de afwijkingen te quantificeren. Bij afwezigheid van aanvallen blijven de waarden van SkS_k relatief laag, maar zodra een aanval plaatsvindt, zoals een FDI-aanval, stijgt de waarde van de handtekeningfunctie aanzienlijk. Dit signaleert dat er een verstoring is die verder moet worden geanalyseerd.

Wanneer de handtekeningfunctie een vooraf bepaalde drempel Sk,maxS_{k,\text{max}} overschrijdt, wordt een teller CkC_k geactiveerd om het aantal keren bij te houden dat de drempel is overschreden. Als de teller een bepaalde limiet overschrijdt, wordt het systeem overgeschakeld naar een defensieve modus, waarbij de actuatorwaarde wordt vervangen door de waarde die door de LUIFO-observator is geschat. Dit mechanisme zorgt ervoor dat de effecten van de cyberaanval op het microgrid gemitigeerd worden, ondanks de verstoringen die de aanvallen veroorzaken.

De implementatie van deze techniek kan DoS-aanvallen, FDI-aanvallen en hybride aanvallen effectief mitigeren. In simulaties met een vierknoops DC microgrid is de kracht van deze benadering bewezen, waarbij de microgrid oorspronkelijk stabiel opereerde, maar tijdens een gemengde aanval merkbare verstoringen werden waargenomen in de actuatorwaarden, spanning en stroom. Ondanks de aanhoudende aanvallen, zoals geïllustreerd in de simulatie, blijft het systeem functioneel doordat LUIFO snel reageert door de actuator te schakelen naar de geschatte waarde en daarmee de effecten van de cyberaanval te minimaliseren.

Deze aanpak kan verder worden verbeterd door de integratie van aanvullende sensoren en real-time feedbackmechanismen die het systeem helpen bij het verfijnen van de parameters die worden gebruikt voor foutdetectie. Het toevoegen van redundante communicatienetwerken en het implementeren van gedistribueerde algoritmes kan de veerkracht van het microgrid tegen aanvallen verder versterken.

Het is essentieel dat de ontwerpers van microgrids rekening houden met de veelzijdigheid van cyberaanvallen en ervoor zorgen dat de gebruikte observerende technieken zowel adaptief als robuust zijn. Door te investeren in geavanceerde aanvaldetectie- en mitigatietechnieken zoals LUIFO, kan de integriteit van microgrid-systemen worden gewaarborgd, wat cruciaal is voor de betrouwbaarheid en veiligheid van moderne energienetwerken.