Vlotten zijn tegenwoordig een zeldzame vondst, maar mensen ontdekken ze nog steeds. Het zoeken naar glazen vissersvlotten langs de stranden was ooit een geliefde bezigheid rondom Lincoln City. Toen het aantal authentieke glazen vlotten dat aanspoelde echter afnam, besloten lokale glazen kunstenaars, die zichzelf "Float Fairies" noemden, om hun eigen glazen vlotcreaties op het strand te plaatsen, om de interesse van toeristen in deze verborgen schatten levend te houden. Bij het Lincoln City Glass Center kan je je eigen unieke glazen vlot ontwerpen, laten maken en de volgende dag ophalen. Reserveren is noodzakelijk voor een sessie met een kunstenaar, waarbij je alles kunt maken, van glazen vlotten tot kaarsenkappen, harten en paperweights. Het centrum is dagelijks geopend, behalve op Thanksgiving, Kerstmis en Nieuwjaarsdag. Het adres is 4821 SW Highway 101, Lincoln City, en meer informatie is te vinden op de website www.lincolncityglasscenter.com.

De kustlijn van Oregon heeft vele attracties die het ontdekken waard zijn. Het meest westelijke punt van Oregon, Cape Blanco, werd in 1603 ontdekt door een Spaanse ontdekkingsreiziger. Het Cape Blanco Lighthouse, gebouwd in 1870, is een van de oudste nog bestaande vuurtorens langs de Oregonse kust. Klim naar de top van de vuurtoren, maak een selfie met de enorme Fresnel-lens en kijk uit naar walvissen. Het naastgelegen Hughes House, een gerestaureerd Victoriaans ranchhuis uit 1898, biedt gratis rondleidingen. De vuurtoren en het Hughes House zijn geopend van woensdag tot maandag, van mei tot oktober, en het is aan te raden een uur uit te trekken voor een bezoek. De nabijgelegen Cape Blanco State Park heeft 52 RV-plaatsen met water- en elektriciteitsaansluitingen, evenals een paardenkamp met omheiningen voor diegenen die met hun pony reizen. Gelegen op 91814 Cape Blanco Rd., Port Orford, met verdere informatie te vinden op de officiële website.

De natuur van de Oregonse kust is dramatisch en indrukwekkend, wat het tot een geweldige plek maakt voor wandelaars. De golven beuken tegen de rotsen en de wandelpaden bieden spannende uitzichten. Er zijn diverse wandelgebieden langs de kust, zoals het Oregon Dunes National Recreation Area, Cape Perpetua Scenic Area, en Samuel H. Boardman State Scenic Corridor. Bij elk trailhead vind je informatie over de routes. Een wandeling in deze gebieden kan variëren van een paar uur tot een halve dag, afhankelijk van de afstand en het terrein. Voor meer informatie over deze wandelgebieden kan je terecht op de websites van de U.S. Forest Service en de Siuslaw National Forest.

Wie van het water houdt, kan een cruise maken door Yaquina Bay, waarbij je een kijkje krijgt bij de Oregon Oyster Farms, kunt deelnemen aan een krabvangactiviteit en walvissen kunt spotten. De Marine Discovery Tours in Newport bieden deze belevenis van maart tot oktober aan en bieden een unieke kans om de kustlijn vanuit een ander perspectief te bekijken. Cruises vertrekken vanaf de Bayfront en de tochten variëren, dus het is raadzaam om van tevoren te reserveren.

Een ander avontuur dat men kan beleven is een jetboottocht over de Rogue River. De excursies vertrekken vanuit Gold Beach en brengen de passagiers stroomopwaarts, met haltes om wilde dieren te observeren en foto's te maken. Deze tochten kunnen variëren van 64 tot 108 mijl, afhankelijk van de gekozen route, en het is sterk aanbevolen om van tevoren te reserveren.

De Oregonse kust biedt niet alleen avontuur, maar ook unieke lokale producten. Myrtlewood, een hardhout dat langs de zuidelijke kust groeit, wordt vaak gebruikt voor het maken van kunstvoorwerpen, meubels en zelfs akoestische gitaren. De Myrtlewood Gallery in Reedsport biedt een breed scala aan producten gemaakt van deze unieke, honingkleurige houtsoort, bekend om de prachtige patronen in het hout en de natuurlijke scheuren die elke stuk zijn eigen karakter geven. Het is de moeite waard om een bezoek te brengen aan een van de lokale artisanale winkels in deze regio om een echt uniek souvenir mee naar huis te nemen.

Wie van vliegeren houdt, kan de lange zandstranden van Long Beach verkennen, die bekend staan als de beste vliegerlocatie in het land. Het World Kite Museum en Hall of Fame in Long Beach is het enige museum in de Verenigde Staten dat volledig gewijd is aan vliegers. Dit museum is het hele jaar door geopend, hoewel het handig is om de openingstijden van tevoren te controleren op de website.

Voor degenen die van vissen houden, biedt Newport uitstekende mogelijkheden om een charter te boeken voor een visreis. Of je nu op zoek bent naar heilbot, zeebaars, zalm of lingcod, er zijn volop mogelijkheden om de oceaan op te gaan en te vissen met een deskundige gids. Het vissen in de regio kan variëren afhankelijk van het seizoen, maar de meeste charters voorzien in al het benodigde materiaal, inclusief aas. Het is een geweldige kans om de oceaan in al zijn schoonheid en met alle bijbehorende fauna te ervaren. Als je geluk hebt, kun je zelfs walvissen spotten tijdens je visavontuur.

Camping langs de Oregonse kust is eenvoudig, met een overvloed aan campings in zowel staatsparken als commerciële parken. Het is altijd een goed idee om van tevoren te reserveren, vooral voor campings in staatsparken die aan het strand liggen. De prijzen zijn redelijk, zelfs voor campings met volledige voorzieningen, en veel parken zijn het hele jaar door geopend. De ontwikkeling van de parken is goed, met mogelijkheden voor zowel tentkampeerders als degenen die reizen met een RV. De meeste staatsparkcampings zijn open van midden mei tot begin oktober, maar er zijn parken die het hele jaar door toegankelijk zijn, vooral langs de kustlijn. Voor meer informatie over beschikbare campings en reserveringen kun je de website van Oregon State Parks raadplegen.

Hoe begint en ontwikkelt zich de Skyline Drive en Blue Ridge Parkway?

De Skyline Drive, gelegen in het Shenandoah National Park, begint in Front Royal, Virginia, slechts een uur rijden van het dichtbevolkte gebied rond Washington en Baltimore. Vanuit Front Royal loopt deze iconische route parallel aan de Appalachian Trail, een beroemde wandel- en ruiterroute die zich uitstrekt over meer dan 3.200 kilometer van Maine tot Georgia. De route doorkruist tevens historische slagvelden uit de Amerikaanse Burgeroorlog, waaronder het Manassas National Battlefield Park, wat de regio ook cultureel en historisch rijk maakt.

De eerste 45 kilometer van Skyline Drive zijn opmerkelijk door de sterke hoogteverschillen: een klim van meer dan 300 meter tot aan Beahms Gap. Onderweg zijn verschillende uitzichtpunten en faciliteiten, zoals het Dickey Ridge Visitor Center, waar reizigers zich kunnen oriënteren met kaarten, gidsen over flora en fauna, en ander informatiemateriaal. Verderop langs de route zijn voorzieningen als eetgelegenheden en souvenirwinkels beschikbaar, onder meer bij Elkwallow en Thornton Gap. Het hoogste punt van de Skyline Drive, Skyland, ligt op 1120 meter hoogte en biedt accommodaties en eetgelegenheden. De Limberlost Trail, een toegankelijk pad van anderhalve kilometer, maakt de natuur ook voor mindervaliden beleefbaar.

Nabij milepost 45.6 begint het gebied met campings en natuurlijke landschappen waar men wild kan spotten, waaronder herten en kalkoenen. Drie campings bieden diverse mogelijkheden, waarbij Loft Mountain met zijn watervallen en panoramische uitzichten favoriet is.

Vanaf Rockfish Gap, waar Skyline Drive overgaat in de Blue Ridge Parkway, verandert het landschap en de ervaring enigszins. De Blue Ridge Parkway is een langgerekte route door Virginia en Noord-Carolina, die aanvoelt als een reis door de geschiedenis en cultuur van de regio. Nabijgelegen steden zoals Staunton, Charlottesville en Roanoke bieden historische en culturele uitstapjes, van het huis van Thomas Jefferson tot markten met lokale producten.

Het terrein van de Blue Ridge Parkway is gevarieerd en uitdagend: het stijgt en daalt tussen bijna 200 en bijna 1.200 meter hoogte. Dit zorgt voor spectaculaire uitzichten en natuurlijke attracties zoals watervallen en oude spoorlijnen. De route wordt begeleid door diverse bezoekerscentra en historische plekken, waaronder het National D-Day Memorial in Bedford en het Peaks of Otter Visitor Center.

Verder naar het zuiden, in Noord-Carolina, leidt de parkway langs kleinere steden en culturele bezienswaardigheden die vaak verweven zijn met het landelijke karakter van de regio. Mount Airy bijvoorbeeld is bekend als inspiratiebron voor de televisieserie The Andy Griffith Show. Ook vindt men hier traditionele ambachtscentra en natuurgebieden die de rijke erfgoed en de schoonheid van de Blue Ridge Mountains belichamen.

De combinatie van natuurlijke pracht, historische betekenis en toegankelijke voorzieningen maakt zowel de Skyline Drive als de Blue Ridge Parkway tot uitzonderlijke routes om te ervaren. De kronkelende wegen met hun steile klimmen en scherpe bochten vragen echter aandacht en ervaring van de bestuurder, vooral bij het trekken van een aanhanger of camper.

Het begrijpen van de regionale context is belangrijk: deze wegen verbinden niet alleen natuurgebieden maar ook gemeenschappen en culturen die zich door de eeuwen heen aan het landschap hebben aangepast. Het is een ervaring die zich niet alleen richt op het reizen zelf, maar ook op het ervaren van geschiedenis, natuur en lokale tradities.

Wat maakt de Natchez Trace Parkway zo bijzonder voor reizigers van vandaag?

De Natchez Trace Parkway is een van de meest iconische en historische wegen van de Verenigde Staten. Het pad, dat zich uitstrekt van Natchez, Mississippi, naar Nashville, Tennessee, is niet alleen een schilderachtige route, maar ook een belangrijke reisroute die door de geschiedenis van het land slingert. Oorspronkelijk een voetpad voor inheemse volkeren en later een handelsroute voor Europese kolonisten, biedt de Parkway een unieke kans om zowel de natuur als de geschiedenis van het Amerikaanse Zuiden te ervaren.

Het rijden langs de Natchez Trace kan zowel van noord naar zuid als andersom, van Nashville naar Natchez, maar de ervaring verandert niet, ongeacht de richting. De weg volgt de contouren van de oorspronkelijke route, met moderne voorzieningen die het comfort van de hedendaagse reiziger waarborgen. Het pad is grotendeels ontworpen voor de recreatieve rijder, met een 50-mijl per uur snelheidslimiet en beperkte commerciële verkeersstromen. Dit maakt het ideaal voor rustige ritten, zonder de afleiding van druk verkeer. De weg is weliswaar klein en zonder schouder, wat betekent dat voorzichtig rijden essentieel is. Bovendien is het belangrijk te weten dat er bepaalde hoogtebeperkingen zijn voor voertuigen boven de 55 voet, vooral voor grote RV's, met een maximale hoogte van 14 voet.

De route zelf is een slingerend pad, veel smaller dan de meeste andere wegen die men in de VS aantreft. Voor veel automobilisten is het een andere rijervaring, die extra aandacht vereist. Er zijn tal van parkeerplaatsen en uitkijkpunten langs de route, aangeduid met borden in de vorm van pijlpunten die de reiziger naar historische bezienswaardigheden leiden. De route zelf heeft genummerde mijlpalen die fungeert als adressen voor de vele historische plekken en natuurwonderen langs de weg.

Bij het rijden door deze route komt men langs verschillende historische bezienswaardigheden, waarvan veel direct verband houden met de vroegere bewoners van deze streek, zoals de inheemse Natchez-stam, die het gebied eeuwenlang bewoonde. Een bijzonder punt van interesse is de Emerald Mound, een van de grootste ceremoniële hopen in de VS, gebouwd rond 1400 na Christus. De Mound is niet alleen een indrukwekkend gezicht, maar biedt ook een diepgaande reflectie op de vroegere cultuur van de Natchez. Even verderop ligt Mount Locust, een historisch huis dat fungeerde als een stop voor reizigers, gebouwd in 1779, en de oudste herberg langs de Parkway.

Vervolg de weg naar Port Gibson, waar je een dieper inzicht krijgt in de geschiedenis van de Amerikaanse Burgeroorlog. De stad overleefde de oorlog zonder grote schade en wordt vaak geprezen voor zijn goed bewaarde historische gebouwen. Een van de meest iconische bezienswaardigheden is de enorme gouden hand bovenop de First Presbyterian Church, een herinnering aan de geestelijke aard van de stad. Southwest van de stad liggen de indrukwekkende ruïnes van het Windsor Mansion, ooit het grootste antebellum huis in Mississippi. Het enige wat nog resteert zijn de 23 Corinthische zuilen, maar het verhaal dat zich hier heeft afgespeeld, blijft de verbeelding van bezoekers prikkelen.

Naast de geschiedenispunten, is het ook goed om te weten dat de route een goed bewaard gebleven natuurlijke omgeving biedt. Hoewel je geen wilde dieren zult tegenkomen zoals in de uitgestrekte nationale parken van het Westen, blijft het belangrijk om op de weg te letten voor overstekende herten en andere dieren. Ook zijn er slangen, zoals de ratelslang en de Zuidelijke koperslang, die hier voorkomen. Voor de veiligheid van zowel de reiziger als hun viervoetige metgezellen is het raadzaam om alert te blijven en een leiband te gebruiken voor honden.

Vicksburg, verder naar het noorden, is een andere sleutelstop langs de route. De stad speelde een cruciale rol in de Amerikaanse Burgeroorlog, met de belegering van Vicksburg in 1863 als een van de belangrijkste gebeurtenissen van de oorlog. Vicksburg is bekend om zijn nationale militaire park en de moed van zijn inwoners, die het langer dan een maand volhielden tegen een belegering door de troepen van generaal Grant. Dit historische moment kan nog steeds worden gevoeld in de stad, die het verdriet en de strijd van de oorlog herdenkt.

De Natchez Trace Parkway biedt niet alleen een rustige en schilderachtige rit, maar ook een mogelijkheid om een verleden te ervaren dat het landschap en de geschiedenis van de VS diep heeft beïnvloed. Het is een kans om de invloed van de oorspronkelijke bewoners van het land te begrijpen, de gevolgen van de koloniale en burgeroorlogen te overdenken, en te reflecteren op de veranderende relatie tussen mens en natuur. De weg is meer dan een transportmiddel; het is een reis door de tijd.

Het is ook belangrijk om, naast het bewonderen van de natuur en het verkennen van de geschiedenis, te realiseren dat deze route niet alleen voor de reiziger op zoek naar avontuur is. Het is een pad dat de verbinding tussen verschillende tijdperken en verhalen versterkt, van de oude inheemse routes tot de moderne herinneringen aan de strijd van de Burgeroorlog. De Natchez Trace herinnert ons eraan hoe de fysieke ruimte van ons land diep verweven is met de geschiedenis van de mensen die het hebben bewoond.

Wat maakt eten langs de Natchez Trace zo bijzonder en waar moet je rekening mee houden?

Langs de Natchez Trace is kamperen goed geregeld, maar als het op eten aankomt, ligt het anders. De beschikbare eetgelegenheden zijn beperkt en niet altijd wat je zou verwachten. Vaak is het verstandig om zelf een goed gevulde koelkast mee te nemen, want in sommige kleine dorpjes in Mississippi, bijvoorbeeld, vind je nauwelijks fastfood of zelfs geen gewone supermarkt. Soms is de enige optie een klein buurtwinkeltje of apotheek waar je iets kant-en-klaars kunt halen. Dit weerspiegelt een groter probleem in het Amerikaanse platteland: voedselwoestijnen. Vooral in Mississippi is dit nijpend; een groot deel van de bevolking moet meer dan 30 mijl rijden om een supermarkt te bereiken. Ook al is de situatie in Tennessee of Alabama minder schrijnend, het blijft noodzakelijk om voorbereid te zijn en voldoende voedsel mee te nemen voor onderweg.

De Zuidelijke keuken zoals die langs de Natchez Trace wordt geserveerd, onderscheidt zich vooral door de wijze waarop groenten worden bereid. Verse groenten vind je hier volop, maar verwacht ze niet al dente. De traditie wil dat groenten goed doorgekookt worden, vaak met toevoegingen zoals boter, spekvet, kookvocht of zelfs suiker. Verse kruiden, olijfolie of een scheutje balsamico zijn zelden te vinden. Toch loont het om open te staan voor deze onbekende bijgerechten. Gerechten zoals gefrituurde groene tomaten, gefrituurde augurken, maïs pudding, collards (bladgroenten), zoete aardappelen, hominy, zwarte oogbonen, okra en diverse bonensoorten behoren tot de lokale favorieten. Deze groenten worden vaak gestoofd met spekvet tot ze zacht en smaakvol zijn. Bijna altijd krijg je er een partje citroen bij, een onmisbaar smaakaccent in dit gebied waar iced tea bijna overal geserveerd wordt. Over iced tea gesproken: verwacht zoete thee, tenzij je nadrukkelijk om ongezoete thee vraagt. En als je thee bestelt bij het ontbijt, moet je zeggen dat je hete thee wilt, want standaard krijg je hier ijsthee. Frisdrank wordt hier "pop" of "soda pop" genoemd, dus vraag niet om een "soda".

De bijgerechten worden vaak geserveerd met warm brood, meestal biscuits of maïsbrood. Dit laatste is anders dan elders in de Verenigde Staten: Zuiders maïsbrood bevat meestal geen suiker. Bij barbecuerestaurants vind je geen warm brood, maar juist zachte witte boterhammen uit de plastic zak. De porties zijn vaak royaal, en een enkele maaltijd is vaak voldoende voor twee personen. Is de maaltijd toch wat klein, dan wordt er vaak een salade of een dessert toegevoegd.

Voor wie regionale specialiteiten wil proeven, zijn er iconische eetgelegenheden langs de route. Restaurants zoals Cock of the Walk in Nashville bieden onder andere gefrituurde meerval, garnalen en kip met bijzondere bijgerechten zoals gefrituurde augurken en bonen. Het Loveless Cafe, net buiten Nashville, staat bekend om zijn uitgebreide ontbijt met country ham, grits, jus, eieren, verse biscuits en zelfgemaakte jam. In Vicksburg is Walnut Hills een instituut waar al sinds 1868 grote porties klassiek Zuiders eten worden geserveerd, zoals gefrituurde kip, ribben, gumbo en Creoolse cheesecake. Elk van deze plekken draagt bij aan het unieke gevoel van de Zuidelijke eetcultuur.

De Zuidelijke keuken verschilt ook per staat. In noordwestelijk Alabama is het ontbijt vaak een feestmaal met grits, ham, biscuits, worst, eieren en jus. Mississippi is vooral bekend om zijn gefrituurde meerval; het is de grootste producent van deze vissoort in de VS. Daarbij horen typische bijgerechten zoals hot tamales en hush puppies. Hot tamales in Mississippi zijn kleiner, pittiger en worden niet in maïsschillen maar in bakpapier gerold. Tennessee biedt met zijn “meat and three” concept een hoofdgerecht met drie bijgerechten en een bijzondere variant van country ham, een sterk gezouten en gerookt vlees dat op verschillende manieren wordt geserveerd. En dan zijn er nog regionale snacks zoals de Moon Pie, twee ronde graham crackers met marshmallow en chocolade, en de beroemde Goo Goo Cluster, een zoete lekkernij uit Nashville.

Naast de eetgelegenheden is het belangrijk om tijdens je tocht langs de Natchez Trace alert te zijn op lokale markten en winkels. Vragen bij tankstations kan leiden tot onverwachte ontdekkingen van regionale specialiteiten. De meest voorkomende supermarktketens in de buurt van de Trace zijn Aldi, Stop and Shop, Save-A-Lot en Piggly Wiggly. Het loont om de voorraadkast in je camper goed te vullen met basisproducten, verse ingrediënten en wat lekkers voor onderweg.

In de Zuidelijke keuken spelen suikers en vetten een grote rol, en ook de porties zijn vaak groter dan je gewend bent. Dit kan een uitdaging zijn voor wie op zijn voeding let, zeker wanneer je gewend bent aan lichtere of minder gekruide maaltijden. Toch is het essentieel om deze eettradities te begrijpen en waarderen om echt te kunnen genieten van wat deze regio te bieden heeft. Het benadrukt ook de culturele verschillen in eetgewoonten binnen de Verenigde Staten.

Hoe ontstaat en werkt het duistere web van bedrog en misleiding in mijnkampen?
Hoe houdt een voetbalmanager stand in tijden van crisis?
Hoe de Kriticiteitsvoorwaarden van een Reactor te Bepalen in Twee-Groep Diffusietheorie
Hoe Maak Je Perfecte Pannenkoeken Met Verschillende Smaken?