De Markov-eigenschap is een fundamenteel concept in de studie van stochastische processen, waarbij de toekomst van een proces alleen afhankelijk is van de huidige staat, niet van de geschiedenis van het proces. Deze eigenschap is de basis voor de meeste modellen in de waarschijnlijkheidstheorie, inclusief de Markov-ketens. De klassieke Markov-eigenschap beschrijft dat de kansverdeling van de toekomstige toestanden van een Markov-keten, gegeven de huidige staat, uitsluitend afhankelijk is van die huidige staat, en niet van de voorgaande toestanden.
Een sterkere versie van de Markov-eigenschap heeft betrekking op de zogenaamde "after-n" processen, oftewel de processen die zich afspelen na een bepaald tijdstip . In deze sterkere versie kunnen we het proces na tijd modelleren door alleen de toestand op tijd te kennen, ongeacht de gehele geschiedenis die eraan voorafgaat. Formeel wordt dit beschreven in de stelling die stelt dat de voorwaardelijke distributie van het "after-n" proces, gegeven de geschiedenis tot tijd , alleen afhankelijk is van de toestand op tijd , en volgt de overgangsprobabiliteiten van een Markov-keten met de overgangsmatrix en de initiële toestand .
Een van de belangrijkste uitbreidingen van de Markov-eigenschap is de zogenaamde sterke Markov-eigenschap, die niet alleen de distributie van toekomstige toestanden beschrijft, maar ook de invloed van specifieke willekeurige stoptijden (random times) zoals het moment waarop een Markov-keten een bepaalde toestand bereikt. Een stoptijd is een moment in de tijd dat alleen afhangt van de toestand van het proces tot dat moment. Het concept van stoptijden wordt vaak geïntroduceerd met een voorbeeld zoals de "hitting time" of het eerste moment dat een keten een bepaalde toestand bereikt.
In de context van de Markov-ketens zijn stoptijden zoals de "hitting time" belangrijke objecten van studie. De hitting time, bijvoorbeeld, is de tijd waarop een keten voor het eerst een subset van toestanden bereikt. Deze stoptijden kunnen worden gebruikt om de eigenschappen van de keten verder te onderzoeken en worden cruciaal bij het begrijpen van de langetermijngedragingen van Markov-processen.
De sterke Markov-eigenschap gaat verder dan de traditionele Markov-eigenschap door te stellen dat voor elke stoptijd , de voorwaardelijke verdeling van het proces na , gegeven de geschiedenis van het proces tot dat moment, nog steeds dezelfde is als de distributie van een Markov-keten met een nieuwe initiële toestand. Dit betekent dat de geschiedenis na een stoptijd vergelijkbaar is met het gedrag van het proces vanaf het begin, wat impliceert dat het proces opnieuw 'fris' begint bij elke stoptijd.
Een ander belangrijk aspect is het concept van "first passage times" (eerste doorgangstijden) en "return times" (terugkeertijden). De eerste doorgangstijd is het eerste moment waarop het proces een bepaalde toestand bereikt, terwijl de terugkeertijd verwijst naar het moment waarop het proces voor de -de keer terugkeert naar een bepaalde toestand. Deze tijden zijn vaak stoptijden en helpen bij het modelleren van de dynamiek van Markov-ketens die door verschillende staten bewegen.
In een simpel voorbeeld van een willekeurige wandeling, zoals de Bernoulli-wandeling, kan de eerste passage tijd worden gebruikt om de waarschijnlijkheid te berekenen dat het proces een specifieke toestand bereikt voordat het een andere toestand bereikt. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn wanneer we de kans willen weten dat een random walk, beginnend bij , een toestand bereikt vóór een andere toestand . Het model wordt verder versterkt door gebruik te maken van de sterke Markov-eigenschap, die de berekeningen voor dergelijke doorgangstijden vergemakkelijkt.
Naast de formele definities en stellingen die de sterke Markov-eigenschap ondersteunen, is het belangrijk te begrijpen dat deze eigenschap een krachtige tool is voor het analyseren van Markov-processen in de praktijk. De sterke Markov-eigenschap stelt onderzoekers en analisten in staat om complexe Markov-ketens te vereenvoudigen door het proces te beschouwen alsof het opnieuw begint na elke stoptijd. Dit vergemakkelijkt de analyse van langetermijngedrag en kan bijvoorbeeld worden gebruikt om de stabiliteit en de convergentie van Markov-ketens te bestuderen.
De sterkte van de Markov-eigenschap komt naar voren in toepassingen waarbij de toekomst van een proces na een bepaald punt niet alleen afhankelijk is van de huidige toestand, maar ook van hoe het proces zich gedraagt na een willekeurig stopmoment. Dit maakt het mogelijk om systemen te modelleren waarin de toekomstige toestand van belang is, maar waarbij eerdere details irrelevant zijn zodra de stoptijd is bereikt.
Wat zijn de overlevingskansen van een economische agent in een dynamisch systeem met multiplicatieve schokken?
Het model van een economische agent die te maken heeft met dynamische multiplicatieve schokken kan worden beschreven door de reeks van formules waarin de agent haar initiële vermogen, , gedurende verschillende periodes herinvesteert in productie. In elk stadium wordt het beschikbare vermogen verminderd met een vast bedrag, , en vervolgens met een multiplicatieve schok vermenigvuldigd, , om een nieuwe voorraad van vermogen te verkrijgen, , mits . Als , is de agent failliet.
In een generalisatie van dit model, na de eerste periode, wordt het vermogen voor de volgende periode opnieuw herberekend door een multiplicatief proces. Dit kan wiskundig worden uitgedrukt als:
waarbij de reeks van schokken een onafhankelijk en identiek verdeelde (i.i.d.) reeks van niet-negatieve willekeurige variabelen is. De toestand van de agent is een continuüm van mogelijke vermogenswaarden, , met absorptie bij (faillissement). Het overlevingsprobleem van de agent kan worden beschreven door de kans , de kans dat de agent overleeft vanaf een startkapitaal , gedefinieerd als:
Dit geeft aan hoe waarschijnlijk het is dat de agent, beginnend met een vermogen , in de toekomst niet failliet gaat. Als , dan blijkt uit eenvoudige redenering dat de kans op overleving, , voor elke gelijk is aan nul, omdat de kans bestaat dat een van de schokken gelijk is aan nul, waardoor het vermogen permanent tot nul wordt gereduceerd. Daarom nemen we aan dat .
Gedrag van het vermogen bij herhaalde schokken
Het gedrag van het vermogen wordt bepaald door de opeenvolgende multiplicatieve schokken. Na periodes, kan de waarde van als volgt worden uitgedrukt:
Hieruit blijkt dat de overleving van de agent sterk afhankelijk is van de cumulatieve waarde van de schokken . Als de productwaarde van de schokken te snel afneemt (d.w.z., als de schokken veel kleiner zijn dan 1), kan het vermogen van de agent zo sterk dalen dat het niet langer in staat is om de constante te behouden, wat leidt tot faillissement.
Voorwaarden voor overleving
De kans op overleving hangt af van de verdeling van de schokken . Als het verwachtingswaarde van de logaritme van de schok negatief is, dat wil zeggen , dan volgt uit de Sterke Wet van de Grote Getallen dat het product van de schokken bijna zeker naar nul convergeert. Dit leidt ertoe dat de kans op overleving voor elke initiële waarde .
In het geval dat , kan men concluderen dat de agent vrijwel zeker failliet zal gaan, ongeacht de grootte van het initiële vermogen. Dit geldt zelfs als de schokken een verdeling hebben die geen negatieve waarden heeft, maar toch de gemiddelde waarde van onder 1 ligt.
Verdeling van de schokken en de overleving
De overleving van de agent is ook sterk afhankelijk van de specifieke verdeling van de schokken . Als de onderste limiet van de schokken groter is dan 1, kan de overleving van de agent langer duren, maar er is geen garantie dat de overleving voor grote waarden van altijd gelijk is aan 1.
In gevallen waarbij de onderste limiet van de schokken gelijk is aan 1, kan men verwachten dat de overlevingskans asymptotisch groter wordt, maar nog steeds minder dan 1. Dit geldt vooral wanneer de schokken een gematigd hogere waarde hebben en er enige volatiliteit is in de schokken. Dit betekent dat zelfs als de agent in het begin een redelijk vermogen heeft, er altijd een kans op faillissement blijft, afhankelijk van de toekomstige schokken.
Algemene conclusie
De kans dat een economische agent overleeft in een dynamisch systeem met multiplicatieve schokken hangt in wezen af van de aard van de schokken en hun verdeling. Het is belangrijk om te begrijpen dat, hoewel sommige distributies van schokken het mogelijk maken voor een agent om te overleven bij een bepaalde initiële waarde , de meeste verdelingen met een negatieve verwachting voor de logaritme van de schokken zullen leiden tot de onvermijdelijke ondergang van de agent. Anderzijds, als de schokken een zekere mate van stabiliteit vertonen (bijvoorbeeld wanneer de schokken relatief constant zijn), kan de agent lange tijd blijven functioneren, zelfs met een beperkte hoeveelheid kapitaal.
Het model laat zien dat de overlevingskans van een economische agent niet alleen afhankelijk is van de initiële hoeveelheid kapitaal, maar ook van de specifieke eigenschappen van de multiplicatieve schokken die de agent ondervindt. De risico's van deze schokken moeten zorgvuldig worden geanalyseerd en begrepen, aangezien de kans op faillissement voor een agent in een dergelijk dynamisch systeem vaak groter is dan men zou verwachten op basis van de initiële omstandigheden.
Hoe plan je de perfecte RV-vakantie in koudere seizoenen?
Hoe Presteert het TIP4P Watermodel aan het Oppervlak van Water?
Hoe de vogels zich voorbereiden op de lente: een blik op hun voortplanting en het begin van het broedseizoen

Deutsch
Francais
Nederlands
Svenska
Norsk
Dansk
Suomi
Espanol
Italiano
Portugues
Magyar
Polski
Cestina
Русский