Januari is een maand van kou en stilte, een tijd waarin de natuur zich verstopt onder een dikke, sneeuwbedekte deken. Voor vogels is deze periode echter allesbehalve stil. Het is een seizoen waarin hun levensomstandigheden zwaar worden getest. Terwijl de zon zich voorzichtig over de horizon verheft, laten de vogels hun aanwezigheid merken, niet in de vorm van een schreeuw, maar in de zachte melodie van een roodborstje dat zingt vanop een kale tak. Deze zang is voor ons een boodschap van vreugde, maar ook een herinnering om de voedertafels bij te vullen, want de omstandigheden zijn moeilijk, zelfs voor de hardste overlevenden.

In de winter verliezen vogels niet alleen hun toegang tot insecten en andere voedingsbronnen, maar worden ook hun vertrouwde bessen en zaden schaarser. De lange, donkere dagen bieden minder tijd om voedsel te vinden. Vogels, zoals de koolmees en de blauwe mees, besteden respectievelijk 90% en 85% van hun wakende uren aan het zoeken naar voedsel. Deze enorme hoeveelheid energie die wordt verbruikt voor hun overleving is essentieel om hun hoge lichaamstemperatuur van rond de 40°C te handhaven.

Het aanbieden van voedsel aan vogels, vooral in de winter, wordt zo een belangrijke manier om hen te helpen deze zware tijd door te komen. Door een verscheidenheid aan voedsel aan te bieden, kan een breder scala aan vogels worden aangetrokken. Vogels zoals roodborstjes, merels en zanglijsters geven de voorkeur aan voeden op de grond of op een voedertafel, waar ze dol zijn op meelwormen. In tegenstelling daarmee zullen soorten zoals de mezen en vinken zich vaak richten op vetballen, zonnebloem- of nyjerzaad.

Het bieden van een mix van voedsel kan het aantal verschillende vogelsoorten dat je trekt verhogen, maar dit kan ook leiden tot spanningen aan de voedertafel. Waar er voedsel is, is er vaak competitie. De grotere soorten, zoals de grote bonte specht, zullen hun dominantie tonen over kleinere vogels. Dit zorgt voor interessante interacties en zelfs voor conflicten. De kleinere vogels, zoals de koolmees, moeten creatief zijn om hun plaats te veroveren. Ze moeten sneller eten en zijn vaak druk in de vroege ochtend of bij het vallen van de avond, wanneer de drukte aan de voedertafels het grootst is.

De ruzies over voedsel kunnen echter meer dan alleen maar een bron van vermaak zijn voor vogelliefhebbers. Het is belangrijk om te begrijpen dat de overlevingskansen van een vogel niet alleen af hangen van de beschikbaarheid van voedsel, maar ook van de gezondheid van de omgeving. Het niet regelmatig reinigen van voedertafels kan leiden tot de verspreiding van ziektes die catastrofale gevolgen kunnen hebben voor vogelpopulaties. Een van de ernstigste ziekten die in de afgelopen jaren een rol heeft gespeeld, is trichomonose, een infectie die vaak wordt verspreid door besmet voedsel of drinkwater. Deze ziekte heeft bijvoorbeeld het aantal groenvinken in het Verenigd Koninkrijk met maar liefst 68% doen afnemen tussen 1995 en 2020.

Een andere belangrijke factor om te overwegen bij het voeden van vogels in de winter is de keuze van de feeder zelf. Het juiste type voederstation kan een groot verschil maken. Sommige vogels, zoals mezen, houden van hangende voederstations, terwijl andere vogels, zoals de merel, de voorkeur geven aan voedertafels die dicht bij de grond staan. Het is dus belangrijk om je omgeving en je vogels goed te observeren en hun voorkeuren in acht te nemen bij het kiezen van een voederstation.

Wat ook niet over het hoofd mag worden gezien, is het belang van het kiezen van voedsel dat rijk is aan voedingsstoffen en geschikt is voor de verschillende vogelsoorten die je probeert aan te trekken. Een gevarieerd dieet is cruciaal, want het ondersteunt de vogels niet alleen in hun zoektocht naar energie, maar helpt hen ook om gezond te blijven. Denk hierbij aan zaden, noten, vetballen en meelwormen, die de energie leveren die de vogels nodig hebben om de winter door te komen.

Het verzorgen van de vogels in je omgeving is niet alleen een plezierige bezigheid, maar het draagt ook bij aan hun overleving en het behoud van de lokale biodiversiteit. Het is een manier om een steentje bij te dragen aan hun bescherming, vooral in een tijd waarin hun natuurlijke habitats steeds meer onder druk komen te staan. Dus, zorg ervoor dat je regelmatig je voederstations bijvult, houd ze schoon en let goed op welke vogels zich tot je aanbod aangetrokken voelen. Jouw kleine inspanning kan een wereld van verschil maken voor deze prachtige, maar kwetsbare wezens.

Wat zijn de fascinerende gedragingen van vogels die hun overleving beïnvloeden?

De Arctische Stern is een vogel die broedt in de kustgebieden van het Verenigd Koninkrijk, vooral in het noorden van Schotland en Ierland, en staat bekend om zijn buitengewone migratie. Deze vogel heeft de langste migratiereis van alle vogels ter wereld, waarbij hij elk jaar een minimaal aantal van 19.000 km aflegt, van de noordelijke gebieden tot de Antarctische regio. Sommige Arctische Sternen kunnen echter wel 70.000 km afleggen, terwijl vogels die uit Nederland komen gemiddeld 48.700 km migreren. De langste geregistreerde reis tot nu toe was maar liefst 81.000 km. Deze vogels zien meer daglicht in hun leven dan welk ander levend wezen ook.

Een van de vreemdste gedragingen die men bij vogels kan observeren, is het zogenaamde "anting". Dit is een gedrag waarbij vogels, hoewel het niet vaak voorkomt, mieren verzamelen en deze over hun veren wrijven. Er zijn twee soorten anting, passief en actief. Bij passief anting gaan de vogels vlakbij een mierennest zitten, spreiden hun vleugels en staart en laten de mieren over hun veren kruipen. Dit gedrag wordt vermoedelijk uitgevoerd om hun verenkleed te reinigen, aangezien de mieren mogelijk luizen of andere ectoparasieten aanvallen. In sommige gevallen gebruiken vogels in plaats van mieren ook millipedes, die schadelijke stoffen bevatten die mogelijk nuttig zijn voor de verzorging van hun veren.

Seabird colonies, vooral die op steile kliffen, bieden een indrukwekkende ervaring. Het is een overweldigend spektakel van beweging, geluid en geur. In zulke kolonies is er een specifieke volgorde waarin elke vogel zijn plaats heeft. De Guillemots, die zich dicht bij elkaar nestelen op de smalste richels, kunnen als base-jumpers worden beschouwd, terwijl de grotere vogels zoals de Gannets en Kormorants de breedste richels innemen. Overal is er lawaai: de Gannets maken een geluid dat doet denken aan het brullen van een lange pijp, terwijl de Fulmars zich gedragen als een groep ondeugende heksen.

Het bezoeken van een vogelkolonie is niet alleen een visuele ervaring, maar ook een zintuiglijke beleving. De geur van vogelguano mengt zich met het geluid van krijsende vogels, die hun verschillende communicatietonen gebruiken om zichzelf te positioneren binnen de kolonie. 's Nachts, wanneer de storm-petrels en Manx Shearwaters hun stemmen laten horen, lijkt het bijna of men de stemmen van verloren zielen hoort. Zelfs al lijkt het chaos, er is altijd een natuurlijke orde die het ecosysteem in balans houdt.

Vogels hebben echter ook momenten van rust, en dit kan op onverwachte manieren plaatsvinden. Zonnen is een gedraging die je vaak bij vogels kunt zien. In de zomermaanden, bijvoorbeeld, wanneer het mooi weer is, kun je zien hoe vogels, zoals de Merel, zich op de grond nestelen met hun vleugels wijd gespreid. Deze houding helpt hen om hun lichaamswarmte kwijt te raken, aangezien vogels geen zweetklieren hebben. Dit gedrag zou, naast het verstrekken van comfort, kunnen helpen bij het verjagen van parasieten. Wetenschappers vermoeden dat zonnebaden ook een functie heeft in het reinigen van veren, door schadelijke bacteriën of parasieten te doden, wat hun gezondheid ten goede komt.

Naast de observatie van zonnegedrag is er nog iets belangrijks dat de lezer moet begrijpen: het gedrag van vogels, zelfs van zulke ogenschijnlijk eenvoudige acties zoals zonnebaden, speelt een cruciale rol in hun overleving. Of het nu gaat om het reinigen van hun veren van parasieten of het verkrijgen van energie via de zon, elke gedraging draagt bij aan hun vermogen om zich aan te passen aan verschillende omgevingen en omstandigheden. Dit benadrukt de complexe en fijn afgestemde natuur van vogelgedrag, waarin elke actie een dieper doel dient dat de overleving van de soort bevordert.