In een periode van vier jaar, van januari 2013 tot januari 2017, zou een belegger die een portefeuille met een bescheiden 1% allocatie naar bitcoin had, een opmerkelijke outperformance hebben ervaren in vergelijking met een standaardportefeuille. Terwijl de portefeuille zonder bitcoin een waarde bereikte van ongeveer $150.000, had de portefeuille met bitcoin een waarde van ongeveer $170.000. Dit verschil van $20.000 is opmerkelijk gezien de volatiliteit die bitcoin doormaakte in dezelfde periode.

Wat echter verrassend is, is dat zelfs wanneer bitcoin op zijn piek in november 2013 was, met een relatief kleine allocatie van slechts 1%, de belegger niet noodzakelijk verlies zou hebben geleden. Door regelmatig de portefeuille te herbalanceren, zou de belegger profiteren van de prijsdalingen in 2014 en bijkopen wanneer de prijs van bitcoin daalde. Dit proces, bekend als dollar cost averaging, zou er uiteindelijk toe leiden dat de rendementen van de portefeuille ongeveer gelijk zouden zijn, ondanks de prijsfluctuaties. Het effect van dit herbalanceren was echter niet alleen zichtbaar in het rendement, maar ook in de verminderde volatiliteit van de portefeuille met bitcoin, die als gevolg van de diversificatie juist lager zou zijn dan de portefeuille zonder bitcoin.

Wanneer we kijken naar een kortere periode, bijvoorbeeld van januari 2015 tot januari 2017, blijkt het effect van bitcoin als diversificatie-instrument nog duidelijker. In deze periode zou de portefeuille met een bitcoinallocatie van 1% niet alleen minder volatiliteit hebben vertoond, maar ook een verbeterd rendement van 0,6% per jaar hebben behaald, wat resulteerde in een aanzienlijk betere Sharpe-ratio. Dit toont aan hoe bitcoin, ondanks zijn inherente volatiliteit, als een diversificatiemiddel een positief effect kan hebben op een portefeuille.

Het grootste inzicht komt echter wanneer we kijken naar de prestaties van de portefeuille in de periode van 2015 tot 2017. In dit geval zou de aanwezigheid van bitcoin in de portefeuille niet alleen zorgen voor lagere volatiliteit, maar ook een aanzienlijke verbetering van de samengestelde jaarlijkse rendementen, waardoor de Sharpe-ratio met maar liefst 14% zou verbeteren. Beleggers die deze periode doormaakten zouden de voordelen van bitcoin als een actief hebben ervaren dat zowel de volatiliteit verminderde als de rendementen verhoogde, wat het een krachtig instrument voor portefeuillebeheer maakt.

Deze inzichten benadrukken niet alleen de potentiële voordelen van het opnemen van cryptoassets zoals bitcoin in een traditionele beleggingsportefeuille, maar ook het belang van het toepassen van moderne portefeuille theorie en herbalanceren om optimaal gebruik te maken van de kansen die cryptoassets bieden. Dit biedt een waardevol perspectief voor de innovatieve belegger die op zoek is naar nieuwe mogelijkheden in de dynamische wereld van cryptoassets.

Naast deze technische inzichten is het belangrijk voor de lezer te begrijpen dat de evolutie van cryptoassets zoals bitcoin in wezen een verschuiving in de aard van het financiële landschap betekent. Cryptoassets vormen een nieuwe activa-klasse die niet eenvoudig te categoriseren is volgens de traditionele definities van activa zoals aandelen of obligaties. De uitdaging voor beleggers en regulerende instanties ligt niet alleen in het begrijpen van de waarde van deze nieuwe activa, maar ook in het integreren van deze technologieën in de bredere markten zonder de flexibele en dynamische aard van deze digitale activa te verstikken.

De opkomst van cryptoassets vraagt om een herziening van de gevestigde definities van activa- en beleggingsklassen. Bitcoin en andere cryptoassets kunnen worden gezien als een hybride van bestaande activa zoals grondstoffen, valuta's en zelfs aandelen, maar met unieke eigenschappen die hen onderscheiden van alles wat beleggers tot nu toe hebben gekend. Dit maakt de analyse van cryptoassets zowel uitdagend als opwindend, en het biedt een geheel nieuwe manier van denken over investeringen en diversificatie.

Waarom herhalen financiële markten steeds dezelfde valkuilen van ‘dit keer is het anders’?

De overtuiging dat markten ‘dit keer anders’ zijn, blijkt keer op keer een gevaarlijke misvatting te zijn. Historische crashes tonen aan dat deze gedachte vaak funeste gevolgen heeft. Reinhart en Rogoff tonen overtuigend aan dat ‘dit keer is het anders’ niet klopt en dat markten zich volgens herkenbare cycli gedragen, ongeacht technologische of institutionele veranderingen. Voorbeelden zijn talrijk: voorafgaand aan de crash van 1929 werd geloofd dat de Federal Reserve sinds 1913 de economische cycli had getemd door het inzetten van monetaire instrumenten om groei te stimuleren of oververhitting tegen te gaan. Dit vertrouwen leidde ertoe dat Yale-econoom Irving Fisher in oktober 1929 de aandelenmarkt beschreef als een “permanent hoog plateau”. Zijn voorspelling bleek fataal fout toen de markt in korte tijd bijna de helft van haar waarde verloor. Ook de ‘nieuwe paradigma’-gedachte uit de jaren negentig, die stelde dat de combinatie van inflatiecontrole, wereldwijde openstellingen en informatietechnologie de klassieke business cycles zou doen verdwijnen, herhaalde deze misvatting.

Deze cyclische zelfbedrog wordt ook verwacht in opkomende markten zoals die van cryptoassets. Als nieuw en complex activum blijven traditionele waarderingsmethoden onvoldoende; de verleiding ontstaat om deze oude methoden af te schrijven en te vervangen door ‘nieuwe’ waarderingsprincipes die spectaculair prijsstijgingen rechtvaardigen. Toch is het cruciaal dat beleggers alert blijven en kritisch beoordelen of deze nieuwe waarderingen logisch zijn of slechts een herhaling van eerder misplaatst optimisme.

Een kenmerk van deze speculatieve bubbelvorming is dat ze vaak begint met een reële fundamentele innovatie die een prijsstijging rechtvaardigt. Echter, deze waardering kan snel een zelfvervullende profetie worden. Verhalen over snelle rijkdom zorgen ervoor dat ook onervaren beleggers instappen, vaak zonder diepgaande kennis van het onderliggende activum. Deze ‘greater idiot’-theorie leidt ertoe dat men alleen winst kan maken zolang er een grotere ‘idioot’ is die bereid is een hogere prijs te betalen. De toestroom van nieuwkomers, vaak gefaciliteerd door goedkoop krediet van financiële instellingen, versterkt de bubbel. Banken en kredietverstrekkers spelen onbewust mee in het spel door speculanten de middelen te verschaffen om meer te kopen dan met eigen vermogen mogelijk zou zijn, wat het risico vergroot dat de bubbel op een gegeven moment implodeert.

Bovendien benutten malafide actoren zoals Ponzi-oplichters en marktmanipulatoren juist deze oververhitte markten. Met name in minder gereguleerde markten zoals die van cryptoassets kunnen deze praktijken langdurig gedijen. De snelle opkomst van nieuwe crypto-instrumenten en investeringsproducten creëert een dynamische omgeving waarin criminele praktijken gedijen, vooral wanneer beleggers geen grondige due diligence uitvoeren.

Ponzi-schema’s, genoemd naar Charles Ponzi maar al veel ouder, zijn het meest verraderlijke voorbeeld. Ze creëren een illusie van rendementen uit “nieuwe investeringen” die worden gebruikt om oudere investeerders uit te betalen. Dit mechanisme houdt slechts stand zolang er steeds nieuwe deelnemers toetreden. Het systeem stort uiteindelijk in zodra de instroom opdroogt, wat leidt tot grote verliezen voor de laatkomers. Zulke schema’s hebben zich in crypto markten herhaaldelijk voorgedaan, en het is daarom essentieel om waakzaam te zijn en signalen van misleiding te herkennen.

Belangrijk is om te beseffen dat het volgen van tijdloze principes van waardering en risicoanalyse cruciaal blijft, zelfs in nieuwe en innovatieve markten. Het negeren van deze lessen uit het verleden leidt ertoe dat beleggers zichzelf overtuigen dat zij ‘anders’ zijn dan alle anderen, en dat zij de regels kunnen buigen. Deze arrogantie en gebrekkige kritisch denken zijn precies de factoren die bijdragen aan het ontstaan en de escalatie van speculatieve bubbels.

Het herkennen van de herhaling van patronen uit het verleden is daarom fundamenteel. Marktcycli, menselijk gedrag en psychologische mechanismen veranderen nauwelijks, ongeacht de technologische of institutionele context. Innovatie brengt zeker nieuwe kansen, maar ook nieuwe risico’s. Een gebalanceerde kijk, waarbij men enerzijds openstaat voor nieuwe ontwikkelingen maar anderzijds kritisch blijft op fundamentele waarden, is onontbeerlijk. Enkel zo kan men zich wapenen tegen de gevaren van massale speculatie, irrationaliteit en manipulatie, die in de geschiedenis steeds weer opduiken.

Wat Zijn Bewegingsgemiddelden en Hoe Worden Ze Gebruikt in Technische Analyse van Crypto-assets?

Bewegingsgemiddelden (moving averages) zijn een van de meest gebruikte hulpmiddelen in technische analyse. Ze helpen om trends in de prijsbeweging van crypto-assets te identificeren en kunnen signalen geven over veranderingen in momentum. Het idee achter een bewegend gemiddelde is simpel: het gemiddelde wordt telkens opnieuw berekend over een specifieke periode, en bij elke nieuwe dag valt de prijs van de oudste dag af, terwijl de prijs van de nieuwste dag wordt toegevoegd. Dit maakt het gemiddelde dynamisch, ofwel bewegend.

De meest voorkomende bewegingsgemiddelden zijn het 50-daags, 100-daags en 200-daags gemiddelde, evenals langere termijn gemiddelden, zoals het 200-weekse gemiddelde, die vaak worden gebruikt om trends over grotere tijdschalen te observeren. Deze gemiddelden kunnen als indicatoren dienen voor steun- en weerstandspunten en, wanneer ze samen worden gebruikt, kunnen ze veranderingen in het momentum aantonen.

Een eenvoudige manier om trends te analyseren, is door de korte termijn gemiddelden te vergelijken met langere termijn gemiddelden. Wanneer bijvoorbeeld een korter termijn gemiddelde een langer termijn gemiddelde kruist, zoals het 50-daags gemiddelde dat boven het 200-daags gemiddelde uitkomt, kan dit een teken zijn van een opwaarts momentum, wat een koop-signaal kan zijn. In tegenstelling tot dit, als het kortere termijn gemiddelde onder het langere termijn gemiddelde duikt, bijvoorbeeld wanneer het 50-daags gemiddelde onder het 200-daags gemiddelde zakt, kan dit duiden op een bearish trend of "death cross", wat aangeeft dat de prijs van het asset snel daalt. Dit werd bijvoorbeeld gezien in de herfst van 2011, toen het 50-daags gemiddelde onder het 200-daags gemiddelde viel, wat leidde tot een daling in de prijs van Bitcoin.

Naast de prijsbeweging is het van cruciaal belang om de handelsvolume van een cryptoasset te monitoren. In de wereld van crypto-assets zijn er vaak periodes van lage handel, wat kan leiden tot prijsfluctuaties die niet altijd de onderliggende trend weerspiegelen. Wanneer de prijs van een asset stijgt, maar de handelsvolume zwak is, kan dit wijzen op een vermoeidheid van de trend, wat betekent dat de stijging mogelijk snel ten einde zal komen. Aan de andere kant, wanneer de prijs daalt, maar het volume blijft hoog, duidt dit vaak op capitulatie, waarbij handelaren massaal hun posities verkopen. Een daling met laag volume is daarentegen van minder belang, aangezien het duidt op een zwakke beweging die waarschijnlijk snel zal verdwijnen.

Crypto-assets bevinden zich vaak in een vroege ontwikkelingsfase, waardoor technische analyses minder effectief kunnen zijn, vooral voor nieuwere assets die een gebrek aan historisch gegevens hebben. Echter, naarmate deze assets volwassener worden en meer handelaren aantrekken, beginnen ze de typische regels van technische analyse te volgen. Dit maakt het voor de innovatieve investeerder mogelijk om ze beter te analyseren, de markten effectiever te timen en koop- of verkoopsignalen te identificeren.

Er is een groeiende hoeveelheid informatie beschikbaar over crypto-assets, en het is essentieel voor de investeerder om onafhankelijk onderzoek te doen. De neiging om te kopen of te verkopen op basis van de massa kan riskant zijn, vooral als er onvoldoende data beschikbaar is om een grondige analyse uit te voeren. Als de informatie over een asset schaars is, kan dat een signaal zijn om die investering te vermijden, zoals de zogenaamde "Burniske-Tatar Law" stelt.

Voor de innovatieve investeerder is het belangrijk om naast de technische analyse ook fundamentele analyses uit te voeren, om uiteindelijk weloverwogen keuzes te maken. Dit omvat het begrijpen van de onderliggende technologie van een cryptoasset, zoals het blockchain-systeem van Bitcoin, evenals de marktomstandigheden en de bredere economische factoren die van invloed kunnen zijn op de waarde van de asset.

Wanneer een investeerder klaar is om te investeren, is het essentieel om niet alleen te vertrouwen op de technische signalen, maar ook om te begrijpen dat crypto-markten volatiel zijn en dat er altijd risico's verbonden zijn aan elke investering. Wat belangrijk is, is een gedegen en weloverwogen aanpak die niet alleen op het moment zelf is gericht, maar ook rekening houdt met de lange termijn en de ontwikkeling van de markt.

Hoe crypto-assets veilig op te slaan: Walletopties voor de slimme belegger

Het veilig opslaan van crypto-assets is een essentieel aspect van beleggen in digitale valuta. Veel beginnende investeerders stellen zich vaak de vraag waar ze hun crypto-assets het beste kunnen bewaren. Terwijl sommige ervoor kiezen om hun activa op beurzen op te slaan, biedt dit niet altijd de veiligste optie. De risico's van het opslaan van crypto-assets op een beurs worden echter aanzienlijk verminderd wanneer de beurs gebruik maakt van geavanceerde beveiligingsmaatregelen, zoals verzekering, koude opslag van de meeste activa, penetratietests en regelmatige audits. Voor beleggers die regelmatig handelen en gebruik maken van de mogelijkheden die beurzen bieden, kan deze optie acceptabel zijn. Voor anderen, vooral degenen die niet frequent handelen, is het echter belangrijk om een andere opslagmethode te overwegen om hun activa veilig te bewaren.

Er zijn vijf hoofdtypen wallets om crypto-assets op te slaan: web wallets, desktop wallets, mobiele wallets, hardware wallets en paper wallets. Elk van deze heeft zijn eigen voor- en nadelen, afhankelijk van de gebruikssituatie van de belegger. Laten we elk type wallet nader bekijken, met Bitcoin als voorbeeld, aangezien dit de basis biedt om vergelijkbare opties voor andere crypto-assets te onderzoeken.

Web Wallets
Web wallets functioneren vaak vergelijkbaar met beurzen, omdat de private sleutels meestal in handen zijn van een derde partij, wat betekent dat de controle over de activa niet bij de gebruiker ligt. Dit brengt risico’s met zich mee, vooral als de derde partij niet de juiste beveiligingsmaatregelen neemt. Toch biedt het gemak van toegang vanaf elke locatie een belangrijk voordeel. Populaire web wallets zoals Blockchain.info en Coinbase bieden gebruikers de mogelijkheid om hun private sleutels zelf te beheren, wat hen meer controle geeft, hoewel ze nog steeds afhankelijk zijn van de veiligheid van de derde partij.

Een opvallende functie van sommige web wallets is de zogenaamde "vaulting". Dit proces vertraagt de opname van crypto-assets, zodat de houder tijd heeft om een poging tot opnames tegen te houden. Coinbase heeft bijvoorbeeld een goed ontwikkelde vaulting-dienst die de beveiliging versterkt door een wachttijd van 48 uur in te voeren voordat een opname kan worden uitgevoerd.

Desktop Wallets

Bij desktop wallets worden de private sleutels direct op de computer van de gebruiker opgeslagen. Dit geeft de gebruiker volledige controle over zijn of haar activa, aangezien niemand anders zonder toestemming toegang kan krijgen. Er zijn twee soorten desktop wallets: full clients en lightweight clients. Een full client vereist dat de volledige blockchain wordt gedownload, wat veel bandbreedte en opslagruimte vereist. Dit type wallet biedt een hoge mate van veiligheid en autonomie, maar is meer geschikt voor ervaren gebruikers. Lightweight clients, aan de andere kant, downloaden de volledige blockchain niet en vertrouwen op full nodes om informatie over de blockchain te verkrijgen. Deze zijn gemakkelijker te gebruiken voor de gemiddelde belegger en vereisen minder technische middelen.

Mobile Wallets
Mobiele wallets slaan de private sleutels op de smartphone van de gebruiker op, in plaats van op de servers van een derde partij. Dit maakt ze vergelijkbaar met lightweight desktop wallets, omdat ze de blockchain niet volledig downloaden, maar in plaats daarvan de gegevens ophalen van volledige nodes. Ze zijn handig voor gebruikers die onderweg crypto-assets willen verzenden, bijvoorbeeld om vrienden te betalen voor een diner in een restaurant dat Bitcoin accepteert. Het belangrijkste verschil tussen een mobiele wallet en een web wallet is dat bij een mobiele wallet de private sleutels op de telefoon van de gebruiker staan opgeslagen, terwijl bij een web wallet de sleutels worden beheerd door een derde partij.

Hardware Wallets
Met de toenemende populariteit van Bitcoin en andere crypto-assets zijn er gespecialiseerde hardware wallets ontwikkeld die de private sleutels offline opslaan. Deze wallets bieden de hoogste mate van beveiliging, omdat de private sleutels nooit het apparaat verlaten en dus beschermd zijn tegen virussen of malware die andere apparaten of online opslag kunnen infecteren. Enkele populaire hardware wallets zijn Trezor, Ledger Nano S en KeepKey. Deze apparaten worden vaak aangesloten via USB en bieden extra beveiligingslagen voor transacties.

Wat hardware wallets bijzonder maakt, is dat ze vaak een herstelzaad bevatten. Dit zaad fungeert als een back-up voor de private sleutels. Het is cruciaal dat dit herstelzaad veilig wordt bewaard, want als de hardware wallet verloren gaat, kan het herstelzaad de private sleutels opnieuw genereren, waardoor de gebruiker zijn activa niet verliest.

Paper Wallets
Paper wallets zijn een van de veiligste manieren om crypto-assets op te slaan, omdat de private sleutels op papier worden afgedrukt, wat betekent dat ze volledig offline zijn en dus niet vatbaar voor online aanvallen. Het risico bij paper wallets ligt echter in het fysieke aspect: als het papier verloren gaat of beschadigd wordt, kunnen de crypto-assets permanent verloren gaan. Het is van cruciaal belang dat het papier goed wordt bewaard op een veilige plaats, zoals een kluis.

Wat te begrijpen over de verschillende wallets
Het kiezen van de juiste wallet hangt sterk af van het gebruik en de prioriteiten van de belegger. Beveiliging is altijd de belangrijkste overweging, maar ook de toegankelijkheid speelt een rol. Beleggers die snel toegang willen hebben tot hun activa, zullen geneigd zijn om voor web of mobiele wallets te kiezen. Echter, deze komen met de nodige risico’s, aangezien de controle over de private sleutels bij een derde partij ligt. Als je crypto-activa voor de lange termijn wilt bewaren en niet vaak transacties uitvoert, kunnen hardware of paper wallets een betere keuze zijn vanwege hun verhoogde beveiliging.

Daarnaast is het belangrijk om te begrijpen dat geen enkele wallet 100% veilig is. De beveiliging van crypto-assets hangt af van meerdere factoren, waaronder het juiste gebruik van wachtwoorden, het toepassen van twee-factor-authenticatie, het regelmatig updaten van software en het beschermen van herstelzaden en private sleutels. Het verliezen van toegang tot de private sleutels betekent meestal het verlies van de crypto-activa. Daarom is het essentieel om een beveiligingsstrategie te ontwikkelen die zowel bescherming als toegankelijkheid biedt.

Waar komen die levensgrote roze glasvezel olifanten voor winkels vandaan?
Welke structurele verschuivingen bracht het economische beleid van Trump werkelijk teweeg?
Hoe begrijpen we de complexe taxonomische en nomenclatuurgegevens van vogels?
Hoe beïnvloedt de poortlengte de transconductantie in ultra-kleine MESFET- en HEMT-apparaten?
Hoe fotoinitiators de toekomst van 3D-printen vormgeven