Po skonfigurowaniu podstawowej aplikacji FastAPI można przejść do integracji testów, co jest niezbędnym krokiem, aby upewnić się, że aplikacja działa zgodnie z oczekiwaniami. Testowanie w FastAPI opiera się na frameworku pytest, który oferuje elastyczność, łatwość użycia oraz integrację z asynchronicznymi aplikacjami, takimi jak te tworzone przy pomocy FastAPI. Ważnym krokiem w tym procesie jest odpowiednia konfiguracja środowiska testowego i pisanie testów jednostkowych.
Konfiguracja środowiska testowego
Aby zacząć, należy zorganizować struktury projektu. W katalogu głównym projektu należy utworzyć plik pytest.ini oraz folder tests, który będzie zawierał moduł testowy, na przykład test_main.py. Struktura projektu powinna wyglądać następująco:
W pliku pytest.ini należy dodać konfigurację dla pytest, która zapewni, że odpowiednie katalogi zostaną dodane do ścieżki PYTHONPATH, co umożliwi prawidłowe działanie testów. Konfiguracja ta powinna wyglądać następująco:
Następnie w module testowym test_main.py należy napisać test dla stworzonego wcześniej punktu końcowego /home. W tym celu użyjemy klienta AsyncClient z biblioteki httpx, który będzie komunikował się z aplikacją FastAPI. Oto jak może wyglądać przykładowy test:
Ten test weryfikuje, czy punkt końcowy /home zwraca oczekiwaną odpowiedź w formie JSON i czy status odpowiedzi to 200 OK.
Aby sprawdzić, czy środowisko testowe zostało skonfigurowane poprawnie, wystarczy uruchomić polecenie:
Zobaczymy wtedy informację o wykrytych testach, na przykład:
Pisanie i uruchamianie testów jednostkowych
Po skonfigurowaniu środowiska testowego możemy przejść do pisania testów jednostkowych, które są kluczowe do weryfikowania działania poszczególnych części aplikacji w izolacji. Testy jednostkowe sprawdzają, czy konkretne fragmenty aplikacji działają zgodnie z oczekiwaniami.
W tym przykładzie wykorzystamy klienta TestClient dostarczonego przez FastAPI, który jest szybszy i prostszy w użyciu w porównaniu do klienta asynchronicznego AsyncClient. Stwórzmy odpowiednią funkcję testową, która będzie korzystać z klienta TestClient. Aby umożliwić jego wielokrotne użycie, stwórzmy fixture w pliku conftest.py:
Dzięki temu, fixture test_client będzie dostępna dla wszystkich testów i pozwoli na wygodne tworzenie testów w sposób bardziej kompaktowy. Teraz możemy napisać test w pliku test_main.py, który będzie wykorzystywał naszą fixture:
Test ten jest prostszy i szybszy do napisania dzięki wykorzystaniu TestClient, który zapewnia synchronizację i automatycznie zarządza połączeniem z aplikacją. Aby uruchomić testy, wystarczy ponownie wykonać polecenie:
W terminalu powinna pojawić się informacja o przeprowadzonych testach i ich wynikach.
Testowanie punktów końcowych API
Testowanie integracyjne pozwala na weryfikację, czy różne komponenty aplikacji współdziałają poprawnie. Jest to szczególnie istotne w przypadku, gdy aplikacja korzysta z zewnętrznych usług, baz danych czy innych API. W tym przykładzie skoncentrujemy się na testowaniu punktów końcowych, które będą współpracować z bazą danych SQL.
Aby zacząć, należy zainstalować odpowiednią bibliotekę SQLAlchemy:
Następnie, w module database.py utwórzmy konfigurację bazy danych, definiując klasę bazową oraz mapowanie tabeli:
Kolejnym krokiem jest konfiguracja silnika bazy danych oraz sesji:
Dzięki temu będziemy mieli dostęp do sesji bazy danych, z której możemy korzystać w aplikacji. Następnie, w pliku main.py należy zaimplementować odpowiednie punkty końcowe, które będą dodawać i odczytywać dane z bazy.
Ważnym aspektem przy testowaniu integracyjnym jest zapewnienie, aby testy bazowały na jak najbardziej rzeczywistym środowisku, w którym system działa. Oznacza to, że w testach integracyjnych należy korzystać z pełnych komponentów systemu, takich jak baza danych, zewnętrzne API czy inne usługi, z których korzysta aplikacja.
Uwagi
Testowanie FastAPI to nie tylko prosta weryfikacja poprawności punktów końcowych, ale także kompleksowe sprawdzenie działania aplikacji w różnych scenariuszach. Ważne jest, aby testy były napisane w taki sposób, by testować aplikację na każdym poziomie – od testów jednostkowych, przez testy integracyjne, po pełne testy end-to-end. Pamiętaj, że odpowiednia konfiguracja środowiska testowego jest kluczowa do poprawnego przebiegu testów, a także do uzyskania stabilnych i powtarzalnych wyników.
Jak zintegrować FastAPI z Elasticsearch i Redis?
FastAPI to jeden z najnowszych i najszybszych frameworków do budowy aplikacji webowych w Pythonie, szczególnie popularny w przypadku mikroserwisów. Dzięki swojej wydajności i prostocie integracji z bazami danych NoSQL, takimi jak Elasticsearch i Redis, jest świetnym wyborem do budowy systemów wyszukiwania i cache'owania. W tej części skupimy się na integracji FastAPI z Elasticsearch oraz Redis, pokazując krok po kroku, jak skonfigurować zapytania do Elasticsearch oraz jak wprowadzić mechanizm cache'owania z Redis, aby zoptymalizować czas odpowiedzi aplikacji.
Integracja FastAPI z Elasticsearch
Pierwszym krokiem jest stworzenie indeksu w Elasticsearch oraz dodanie danych, które będą przechowywane i przetwarzane w systemie. Po utworzeniu indeksu w Elasticsearch, musimy zaprojektować zapytanie, które pozwoli nam na przetwarzanie danych, takich jak liczba odsłon dla piosenek w różnych krajach. Aby zrealizować tę funkcjonalność, definiujemy funkcję top_ten_songs_query, która zwróci zapytanie na podstawie kraju. Dzięki temu możemy sortować piosenki po liczbie odsłon w danym kraju i wybrać najlepsze dziesięć utworów.
Funkcja zapytania wygląda następująco:
Po zbudowaniu zapytania tworzymy endpoint w FastAPI, który będzie korzystać z tego zapytania. Endpoint ten zwróci dziesięć najlepszych artystów w danym kraju na podstawie liczby odsłon ich piosenek.
Integracja FastAPI z Redis
Redis to narzędzie do przechowywania danych w pamięci, które często wykorzystywane jest jako system cache'owania w aplikacjach webowych. Dzięki Redis możemy przechowywać wyniki często wykonywanych zapytań, co znacząco przyspiesza czas odpowiedzi serwera. W tym przypadku, nasz cel to zastosowanie cache'owania dla endpointu, który zwraca dziesięciu najlepszych artystów w danym kraju. Zamiast za każdym razem wykonywać zapytanie do Elasticsearch, możemy przechowywać wynik w Redis przez określony czas, by przy kolejnych zapytaniach po prostu zwrócić dane z cache.
Zaczynamy od skonfigurowania połączenia z Redis w naszej aplikacji. W tym celu dodajemy klienta Redis do modułu połączeń (db_connection.py):
Następnie definiujemy funkcję, która będzie pingować serwer Redis, aby sprawdzić, czy jest dostępny:
W końcu integrujemy pingowanie Redis z aplikacją FastAPI, tak jak robiliśmy to wcześniej z MongoDB i Elasticsearch:
Optymalizacja zapytań z Redis
Zachowanie wyników zapytań w Redis jest proste, ale wymaga dodatkowej logiki w endpointach. Po zdefiniowaniu klienta Redis w aplikacji, możemy użyć go do cache'owania odpowiedzi. Zanim zapytamy Elasticsearch, sprawdzamy, czy wynik nie znajduje się już w Redis. Jeśli dane istnieją, zwracamy je bezpośrednio z pamięci.
Oto jak zmodyfikować nasz endpoint, by wykorzystać Redis:
Dzięki temu podejściu, jeśli dane dla danego kraju już znajdują się w cache, aplikacja szybko zwróci je z pamięci, co znacząco poprawi wydajność systemu.
Co warto dodać?
Ważnym aspektem, który warto podkreślić, jest zapewnienie odpowiedniej obsługi błędów i walidacji w przypadku integracji z Elasticsearch i Redis. Należy zadbać, by system był odporny na problemy z połączeniem z tymi usługami, oraz aby w razie błędu zapytania do Elasticsearch zwrócić odpowiedni komunikat użytkownikowi. Ponadto, warto ustawić odpowiednie limity czasowe na cache w Redis, by dane nie były przechowywane zbyt długo, a cache nie zawierał przestarzałych informacji.
Jak tworzyć middleware i zależności w FastAPI: Praktyczne podejście
FastAPI, jako framework do tworzenia aplikacji webowych, oferuje potężne mechanizmy do zarządzania zależnościami i middleware, co pozwala na łatwe rozszerzanie funkcjonalności aplikacji oraz lepsze zarządzanie wymaganiami związanymi z bezpieczeństwem, logowaniem czy obsługą błędów. W tej części przedstawimy, jak tworzyć niestandardowe middleware oraz jak wykorzystać zależności w FastAPI, aby poprawić strukturę kodu i elastyczność aplikacji.
W FastAPI, zależności są istotnym elementem, który pozwala na wstrzykiwanie funkcji i obiektów do punktów końcowych aplikacji. Dzięki temu możemy unikać powtarzania kodu i centralizować logikę aplikacji w jednym miejscu. FastAPI wspiera różne typy zależności, w tym te oparte na klasach, które umożliwiają bardziej zorganizowane i skalowalne podejście do zarządzania danymi.
Zależności oparte na klasach
Zanim przejdziemy do middleware, warto zwrócić uwagę na sposób tworzenia i używania zależności w FastAPI. Zamiast definiować parametry w każdym punkcie końcowym, możemy je grupować w klasie, a następnie używać tej klasy jako zależności. Dzięki temu nasza aplikacja staje się bardziej modularna, a kod bardziej czytelny.
Załóżmy, że chcemy utworzyć punkt końcowy, który wymaga trzech parametrów: zakresu czasowego, kategorii oraz kodu. Zamiast przekazywać te parametry oddzielnie, możemy stworzyć klasę, która będzie je grupować, a następnie wykorzystać ją jako zależność w naszym punkcie końcowym:
Teraz, w naszym punkcie końcowym, wystarczy użyć tej zależności, aby uzyskać wszystkie wymagane parametry w jednym obiekcie:
Dzięki temu nasz kod staje się bardziej modularny i łatwiejszy do rozbudowy. Możemy także dodać dodatkowe walidacje w klasach, co pozwala na łatwiejsze zarządzanie danymi w aplikacji.
Middleware w FastAPI
Middleware to komponent API, który pozwala na przechwytywanie i modyfikowanie przychodzących żądań oraz wychodzących odpowiedzi. Jest to potężne narzędzie do implementowania funkcji takich jak uwierzytelnianie, logowanie czy obsługa błędów.
Aby stworzyć niestandardowe middleware w FastAPI, musimy stworzyć klasę, która dziedziczy po BaseHTTPMiddleware z biblioteki Starlette. Klasa ta musi implementować metodę dispatch, która przechwytuje żądanie, przetwarza je, a następnie przekazuje do następnego etapu w cyklu życia żądania.
Przykład prostego middleware, które loguje informacje o kliencie:
Aby dodać middleware do aplikacji FastAPI, wystarczy użyć metody add_middleware:
Po uruchomieniu serwera i wykonaniu zapytania, zobaczymy w terminalu logi, które zawierają informacje o kliencie, ścieżce żądania i metodzie HTTP. Tego rodzaju middleware może być wykorzystywane do celów analitycznych, bezpieczeństwa czy audytu.
Zastosowanie middleware w praktyce
Middleware w FastAPI daje możliwość przechwytywania żądań w dowolnym momencie cyklu życia aplikacji. Możemy na przykład implementować logowanie zapytań lub przeprowadzać walidację danych wejściowych przed dotarciem do punktów końcowych. Możliwości są niemal nieograniczone – middleware może służyć do takich operacji jak:
-
Uwierzytelnianie i autoryzacja: Przechwytywanie żądań, aby zweryfikować, czy użytkownik jest zalogowany lub ma odpowiednie uprawnienia.
-
Logowanie: Monitorowanie aktywności użytkowników i zapisywanie informacji o wykonywanych operacjach.
-
Obsługa błędów: Centralne zarządzanie błędami, co pozwala na spójne generowanie odpowiedzi w przypadku wystąpienia problemów.
Tworząc middleware, warto pamiętać o jego wydajności i modularności. Wraz ze wzrostem liczby zależności i operacji w aplikacji, kluczowe staje się odpowiednie zarządzanie kodem, aby nie wprowadzać nadmiernych opóźnień czy złożoności.
Międzynarodowość i lokalizacja w FastAPI
Międzynarodowość (i18n) i lokalizacja (l10n) są kluczowe, gdy aplikacja ma obsługiwać użytkowników z różnych regionów i kultur. i18n to proces projektowania oprogramowania w sposób umożliwiający jego łatwą adaptację do różnych języków i kultur, podczas gdy l10n to dostosowanie aplikacji do specyficznych rynków (np. dostosowanie walut, jednostek miar).
W FastAPI możemy zrealizować międzynarodowość i lokalizację, korzystając z nagłówka Accept-Language, który informuje serwer o preferencjach językowych klienta. Dzięki temu możemy dynamicznie dostarczać odpowiednią treść, zależnie od języka lub regionu użytkownika.
Przykładem może być obsługa dwóch języków: angielskiego i francuskiego. W pierwszym kroku definiujemy języki, które chcemy wspierać:
Następnie, na podstawie nagłówka Accept-Language, możemy określić, który język będzie używany przez aplikację:
Dzięki temu nasza aplikacja może automatycznie dostarczać treści w odpowiednim języku, co jest kluczowe dla globalnych aplikacji.
Come si valuta, organizza e gestisce un progetto software complesso?
Come Creare Piatti Sani e Gustosi: Idee per Insalate Senza Cottura
Come Funzionano i Data Stream in Elasticsearch e Come Configurarli Manualmente
Perché non esistono razze pure: la costruzione sociale delle identità etniche e il pericolo delle mitologie del “purismo”
Cosa mantiene i pianeti nelle loro orbite? La scoperta della gravitazione universale di Newton
Come migliorare l'esperienza dello sviluppatore in Angular: strumenti, configurazioni e convenienza
Come la scoperta dell'elettricità ha cambiato il mondo: dalle prime batterie agli esperimenti elettromagnetici
Come imparare il tedesco in soli 12 settimane: il metodo dei 15 minuti al giorno
Cosa significava essere una Land Girl durante la Seconda Guerra Mondiale?

Deutsch
Francais
Nederlands
Svenska
Norsk
Dansk
Suomi
Espanol
Italiano
Portugues
Magyar
Polski
Cestina
Русский