Jakie obowiązki mają dostawcy usług generatywnej sztucznej inteligencji?

Zgodnie z Artykułem 14, dostawcy usług muszą natychmiast zareagować w przypadku odkrycia nielegalnych treści, przerywając ich generowanie, zatrzymując transmisję oraz usuwając je. Oprócz tego, konieczne jest przeprowadzenie optymalizacji modeli sztucznej inteligencji i ich ponownego szkolenia, aby naprawić sytuację, a także zgłoszenie incydentu odpowiednim organom regulacyjnym. W myśl Artykułu 10, jeśli dostawca usług stwierdzi, że użytkownik zaangażował się w działalność niezgodną z prawem, musi podjąć odpowiednie kroki zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz umową z użytkownikiem. Działania te mogą obejmować ostrzeżenia, ograniczenie funkcjonalności usługi lub zawieszenie, a nawet zakończenie świadczenia usług dla danego użytkownika.

Należy jednak zauważyć, że te przepisy są odpowiedzią na charakterystyczne cechy pojawiających się usług generatywnej sztucznej inteligencji. Te usługi często wiążą się z zaawansowaną integracją technologii produkcji treści, świadczenia usług i wykorzystywania ich przez użytkowników. Z tego powodu obowiązki nałożone na dostawców usług AI odzwierciedlają wagę ich zaangażowania w proces generowania treści. Choć zapytania użytkowników są częścią procesu, to jednak to przedtrening i dopasowanie modeli AI przez dostawców mają bezpośredni wpływ na wygenerowaną treść.

Innym istotnym aspektem, który reguluje wspomniany zbiór przepisów, jest rola użytkowników usług generatywnej sztucznej inteligencji. Obejmuje on użytkowników tych usług w ramach regulacji i stara się uregulować pewne aspekty ich zachowań i działań. Artykuł 4 nakłada na użytkowników obowiązek niegenerowania fałszywych lub szkodliwych informacji, a także nieingerowania w prawa innych osób. Artykuł 18 daje użytkownikom prawo do składania skarg lub zawiadomień do odpowiednich władz, jeśli stwierdzą, że dostawca usługi nie przestrzega przepisów prawa lub postanowień regulacji.

Z perspektywy użytkowników, obowiązki nałożone przez przepisy wydają się mniej surowe w porównaniu do tych, które dotyczą dostawców usług. Choć użytkownicy odgrywają kluczową rolę w procesie generowania treści, to główny ciężar odpowiedzialności za te treści spoczywa na dostawcach usług, a nie na samych użytkownikach. Zgodnie z Artykułem 4, użytkownicy mają obowiązki ogólne, jednak nie przypisuje się im bezpośredniej odpowiedzialności prawnej za generowane treści. Z kolei Artykuł 18 daje im prawo do składania skarg na dostawców usług, jeśli ci naruszają przepisy prawa lub regulacje. Warto jednak zauważyć, że przepisy nie przewidują procedury odwoławczej w przypadku, gdy dostawca usług naruszy prawa użytkowników, takie jak nałożenie nieuzasadnionych ograniczeń w korzystaniu z usługi.

Z punktu widzenia użytkowników i dostawców usług, oznaczanie treści oraz ujawnianie informacji o algorytmach staje się niezbędnym narzędziem w procesie budowania zaufania do usług AI. Oznaczenia te pozwalają nie tylko na identyfikację źródła treści, ale także na rozpoznanie potencjalnych ryzyk związanych z jej wykorzystaniem. Dla dostawców oznaczenie treści może stanowić również sposób na uniknięcie odpowiedzialności prawnej, zwłaszcza w kontekście rozprzestrzeniania treści niezgodnych z prawem. Z kolei dla użytkowników jest to narzędzie, które pozwala im na bardziej świadome korzystanie z technologii.

Obowiązki dotyczące algorytmów i oznaczania treści stają się fundamentem w budowaniu odpowiedzialności za działania sztucznej inteligencji. Są one również istotnym krokiem w kierunku lepszego zarządzania ryzykiem związanym z używaniem nowych technologii. Ponadto, muszą być stale aktualizowane, by odpowiadać na szybko rozwijający się obszar generatywnej sztucznej inteligencji i związaną z nią odpowiedzialność prawną i społeczną.

Jak globalne inicjatywy wpływają na rozwój regulacji sztucznej inteligencji?

W ciągu ostatnich kilku lat, globalne wysiłki na rzecz uregulowania sztucznej inteligencji (SI) nabrały znaczącego tempa. W szczególności modele generatywne, takie jak generatywna sztuczna inteligencja (GenAI) oraz modele podstawowe, które mogą być łatwo wykorzystywane przez szeroką publiczność, wprowadziły nowe wyzwania dla istniejących struktur zarządzania AI. Tradycyjne technologie SI zmagały się z takimi problemami jak ograniczona wyjaśnialność, różnorodność interesariuszy czy szybki rozwój technologii. Jednak modele podstawowe, zdolne do zastosowań w nieskończonych kontekstach, rozszerzają te trudności, a ich powszechne wykorzystanie w codziennym życiu potęguje ryzyka.

Pomimo rosnącego zainteresowania legislacyjnymi uregulowaniami, wyzwaniem jest także wprowadzenie międzynarodowej współpracy, aby zapewnić spójność regulacji. Zrozumienie tego wyzwania jest niezbędne, ponieważ różne kraje podejmują różne działania, czasem w oderwaniu od siebie. Na przykład Chiny w sierpniu 2023 roku wprowadziły środki przejściowe dla zarządzania usługami generatywnej sztucznej inteligencji, co pokazuje, jak duże gospodarki zaczynają reagować na nowo pojawiające się technologie.

Główne inicjatywy międzynarodowe, takie jak Proces Hiroshima AI (HAIP), Deklaracja Bletchley czy raport ONZ pt. „Rządy nad sztuczną inteligencją dla ludzkości”, mają na celu ustanowienie globalnych standardów i ram regulacyjnych. W szczególności G7, które w maju 2023 roku zobowiązało się do opracowania kompleksowego frameworku HAIP, odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu polityk AI na całym świecie. W ramach tego podejścia podkreśla się znaczenie proaktywnego zarządzania ryzykiem i transparentności w całym cyklu życia AI, co jest szczególnie istotne w kontekście rozwoju technologii o dużym wpływie na społeczeństwo. Z kolei Bletchley Declaration, która powstała podczas Szczytu Bezpieczeństwa AI w Wielkiej Brytanii w listopadzie 2023 roku, stanowi ważny element międzynarodowej współpracy w zakresie bezpieczeństwa SI.

Regulacje i ramy prawne, które powstają, mają na celu nie tylko zarządzanie ryzykiem, ale także wspieranie innowacji. Zatem w miarę jak systemy oparte na AI stają się coraz bardziej złożone, rośnie znaczenie międzynarodowego dialogu i współpracy, aby zrównoważyć rozwój technologiczny z odpowiedzialnością za konsekwencje jej zastosowań.