W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie wykorzystaniem celulozy oraz papieru opartego na celulozie w organicznej, elastycznej, drukowanej i noszonej elektronice, nie tylko jako podłoża, ale również jako aktywnych materiałów lub komponentów w materiałach kompozytowych. W takich aplikacjach celuloza zapewnia wytrzymałość mechaniczną oraz korzystną trójwymiarową mikrostrukturę. Papier jest formą materiału 2D, który jest chemicznie przetwarzany z włókien celulozowych. Co istotne, celuloza jest najobficiej występującym i odnawialnym naturalnym polimerem na Ziemi, stanowiąc główny składnik wszystkich roślin. Warto dodać, że koncentracja celulozy jest wyższa w łodygach roślin niż w ich liściach. Oprócz roślin, celuloza występuje również w innych źródłach, takich jak zwierzęta morskie (tunikaty), glony, grzyby, bakterie, bezkręgowce, a nawet ameby.

W ciągu ostatnich trzech dekad naukowcy opracowali różne sposoby włączenia unikalnych właściwości papieru do elektroniki i sensorów. Dzięki wyjątkowym właściwościom fizycznym, wytrzymałości mechanicznej, specyficznej chemii powierzchni, dużemu stosunkowi powierzchni do objętości, przezroczystości optycznej, doskonałym właściwościom biologicznym celulozy, niskim kosztom oraz możliwości przetwarzania w roztworach, nanoceluloza znalazła szerokie zastosowanie jako podłoże dla materiałów aktywnych elektronicznie w aplikacjach takich jak czujniki chemiczne, fizyczne, optyczne, biosensory oraz urządzenia elektroniczne w biomedycynie, monitorowaniu środowiska, opiece zdrowotnej i technologii energetycznych.

Współczesne publikacje dotyczące nanocelulozy koncentrują się głównie na jej syntezie, właściwościach oraz zastosowaniach w specyficznych obszarach, takich jak biomedycyna i ochrona środowiska. Mimo to, w literaturze brakuje systematycznego podejścia do tematyki czujników, takich jak czujniki gazu, wilgotności, czujniki elektrochemiczne, optyczne i biosensory wykonane z papieru, a także urządzeń wspieranych przez papier, takich jak tranzystory, diody LED, pamięci, superkondensatory, ogniwa słoneczne, baterie i tagi RFID. Dlatego istnieje wyraźna potrzeba opracowania pełniejszego obrazu możliwości papieru w rozwoju różnych efektywnych urządzeń elastycznych i noszonych, opartych na papierze.

Przyglądając się materiałom wykorzystywanym do produkcji takich urządzeń, należy zaznaczyć, że papier jest materiałem wszechstronnym, elastycznym, porowatym i ekologicznym, który może stanowić bazę dla tanich urządzeń elektronicznych i różnorodnych czujników. Wzrost popularności zastosowań papieru w technologii elektronicznej nie jest przypadkowy – jest to materiał, który można łatwo modyfikować, oferując szeroką gamę możliwości w zakresie tworzenia nowych typów urządzeń.

Celuloza, a dokładniej jej nanostrukturalna forma – nanoceluloza, staje się coraz bardziej popularna dzięki swojej zdolności do tworzenia kompozytów o właściwościach takich jak przewodność elektryczna, przezroczystość, magnetyzm, termoprzewodnictwo, odporność na ogień oraz hydrofobowość. W wyniku odpowiednich procesów przetwórczych papier może stać się nośnikiem, który pełni funkcję podłoża dla układów elektronicznych, matryc dla elektrolitów, dielektryków, a także elementów zapewniających określoną funkcjonalność urządzenia.

Ważnym aspektem, który należy wziąć pod uwagę, jest rozwój nowych trendów związanych z papierem na bazie nanocelulozy. Badania nad modyfikacją powierzchni papieru, na przykład przez zastosowanie metod chemicznych lub fizycznych, pozwalają na uzyskanie papieru o specyficznych właściwościach. Dodatkowo, rozwój papieru przewodzącego, transparentnego czy ognioodpornego może otworzyć nowe możliwości w dziedzinie elektroniki i energetyki, zwłaszcza w kontekście technologii elastycznych i biodegradowalnych.

Na koniec warto zwrócić uwagę na ewolucję technologii, które mogą być wykorzystywane w produkcji urządzeń opartych na papierze. Oprócz tradycyjnych metod produkcji, takich jak druki ekranowe, rozwój technologii druku 3D oraz procesów chemicznych, otwiera nowe perspektywy dla projektowania zaawansowanych urządzeń papierowych, które mogą znaleźć zastosowanie w szerokim zakresie aplikacji – od monitorowania środowiska po technologie energetyczne. Współczesne badania pokazują, że przyszłość elektroniki opartych na papierze jest obiecująca, a możliwości w tym zakresie są nieograniczone.

Możliwości zastosowania pisma odręcznego w elektronice papierowej

Pisanie odręczne, mimo swojej pozornie prostej natury, zyskuje uwagę specjalistów z zakresu biochemii, którzy dostrzegają w nim ogromny potencjał. Może ono stanowić podstawę do tworzenia tanich, a jednocześnie wystarczająco precyzyjnych i czułych biosensorów papierowych oraz bioarkuszy, które mają kluczowe znaczenie w kontekście rozwoju testów diagnostycznych dostępnych w warunkach punktu opieki (POC). Niedawne badania Russo i in. (2024) podkreślają znaczenie projektowania nie tylko papierowych testów przepływu bocznego (LFIAs), umożliwiających jakościową ocenę różnych analizowanych substancji w płynach biologicznych, ale również wskazują na potrzebę rozwoju testów opartych na spektroskopii rozpraszania Ramana wzmocnionego powierzchniowo (SERRS), które pozwalają na przejście do analizy ilościowej próbek. Prace te ukazują, jak ważne jest opracowanie takich metod, które pozwolą na precyzyjne zastosowanie reagentów w testach, w tym przypadkach takich jak określanie obecności penicyliny G w mleku, gdzie zewnętrzny wygląd linii testowych ma kluczowe znaczenie. Ważną zaletą pisma odręcznego jest możliwość uzyskania jednorodnych linii reagentów, zachowując ich aktywność i unikając uszkodzenia wrażliwych membran nitrocelulozowych.

Zastosowanie piór wiecznych w tej technologii pozwala na precyzyjne nakładanie odczynników na membrany, a wyniki testów, takie jak wykrywalność penicyliny w próbkach mleka, pokazują potencjał tego podejścia dla innych analiz. W tym kontekście testy wykazują wykrywalność na poziomie 20 ppm oraz zakres ilościowy (IC10-IC90) w granicach 0,03–97,5 ppm, co dowodzi, że ta metoda może zostać zaadaptowana w przyszłości do testów innych, praktycznie ważnych substancji.

Ważnym aspektem w rozwoju tej technologii jest także automatyzacja procesu. Pisanie odręczne z wykorzystaniem różnych piór i ołówków ma ogromny potencjał w kontekście produkcji szerokiej gamy urządzeń elektronicznych na elastycznych podłożach, w tym na papierze. Jednakże jakość i precyzja rysowanych wzorców może się znacznie różnić w zależności od osoby wykonującej daną czynność. W tym przypadku rozwiązaniem mogą stać się niskokosztowe plotery, które umożliwiają precyzyjne nanoszenie odczynników w kontrolowanych warunkach. Ich użycie znacząco zwiększa powtarzalność procesu, co jest szczególnie istotne w produkcji elementów elektronicznych w procesie prototypowania.

Automatyzacja tego procesu pozwala nie tylko na przyspieszenie produkcji, ale także na masową produkcję elektroniki papierowej. Z pomocą odpowiednich programów komputerowych możliwe jest tworzenie modeli cyfrowych wzorców przed ich przeniesieniem na papier, a także optymalizacja parametrów pisania, takich jak siła nacisku, prędkość ruchu narzędzia, rozdzielczość przestrzenna i liczba warstw. Ponadto dobór odpowiednich narzędzi pisarskich, jak również kontrola jakości tworzonych struktur, ma kluczowe znaczenie dla finalnych właściwości urządzenia, takich jak równomierność, grubość i ciągłość nałożonych powłok.

W kontekście wykorzystywania systemów robotycznych, możliwość szybkiej wymiany narzędzi pisarskich (w przeciwieństwie do tradycyjnych drukarek) ułatwia tworzenie struktur wielowarstwowych o różnych właściwościach i przeznaczeniu. W tym zakresie, badania Jeonga i in. (2019) pokazują, jak technologia rysowania za pomocą piór może zostać wykorzystana do produkcji wyświetlaczy LED na bazie kropek kwantowych (QD-LED). Wykorzystując specjalnie zaprojektowany system mikro-pozycjonowania oraz pióra z różnymi tuszami, udało się stworzyć wielowarstwowe struktury na różnych materiałach, takich jak szkło, plastik czy fotopapier. W szczególności, parametry rysowania, takie jak prędkość ruchu (10–30 mm/s) oraz temperatura podłoża (20–80°C), miały wpływ na ostateczną grubość i mikrostrukturę warstw. Optymalizacja tych parametrów pozwoliła na uzyskanie jednolitych filmów polimerowych o wysokiej przezroczystości optycznej i niskiej oporności powierzchniowej.

Podobne podejście, polegające na wykorzystaniu systemu z wieloma piórami, zostało zastosowane przez Amin i in. (2017), którzy połączyli ploter z systemem wielomarkowym, co pozwoliło na równoczesne wykorzystanie ośmiu piór do rysowania wzorców o określonej geometrii. Dodatkowo, system ciągłego dopływu tuszu do piór rozwiązał problem ich uzupełniania, co znacząco zwiększyło efektywność procesu. Zastosowanie tego podejścia pozwala na szybsze i bardziej efektywne nakładanie powłok na papier, co znajduje zastosowanie w produkcji elektroniki papierowej na szeroką skalę.

Warto także zaznaczyć, że zastosowanie pisma odręcznego w technologii papierowej elektroniki stwarza szereg możliwości, które obejmują nie tylko bioczujniki, ale również inne aplikacje, takie jak wyświetlacze, czujniki, a także elementy pamięci i urządzenia przechowujące dane. Połączenie prostoty pisania odręcznego z zaawansowaną technologią pozwala na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań w dziedzinie elektroniki, które mogą znaleźć zastosowanie w różnych branżach – od medycyny po elektronikę konsumencką.