LaTeX, rozwinięty przez Leslie Lamporta w latach 80. XX wieku na bazie wcześniejszego systemu TeX stworzonego przez Donalda E. Knutha, stanowi fundament współczesnego tworzenia dokumentów, szczególnie w środowisku akademickim i technicznym. Początkowo TeX był narzędziem głównie przeznaczonym dla matematyków i naukowców zajmujących się teorią komputerów, ale LaTeX, dzięki swoim rozszerzeniom, znacznie uprościł proces tworzenia skomplikowanych dokumentów. Z czasem zyskał popularność dzięki swojej wszechstronności i niezrównanej jakości w przedstawianiu formuł matematycznych, wykresów oraz elementów strukturalnych w dokumentach.

LaTeX różni się od typowych edytorów tekstu, takich jak Microsoft Word, tym, że nie działa na zasadzie WYSIWYG (What You See Is What You Get). Zamiast tego, użytkownicy wprowadzają specjalnie przygotowane komendy w tekstowych plikach źródłowych, które następnie są przetwarzane przez system na gotowy dokument. Proces ten pozwala na pełną kontrolę nad typografią, strukturą i formatowaniem, co jest szczególnie istotne przy tworzeniu prac naukowych, rozpraw doktorskich czy książek.

LaTeX posiada liczne zalety, w tym możliwość generowania wysokiej jakości wydruków, szczególnie w zakresie matematyki i fizyki. Dzięki swojej elastyczności i możliwością rozszerzeń przez tzw. pakiety, system ten stał się niezwykle popularny wśród badaczy i naukowców na całym świecie. Warto zaznaczyć, że LaTeX jest darmowy i dostępny w internecie, a korzystanie z niego może być opłacalne w dłuższej perspektywie czasowej, zwłaszcza gdy zajmujemy się rozbudowanymi dokumentami wymagającymi szczególnych standardów edytorskich.

Współczesne edytory LaTeX, takie jak TeXnicCenter czy MiKTeX, ułatwiają korzystanie z tego systemu, oferując integrację z procesem tworzenia, edytowania i kompilowania dokumentów. Istnieją również graficzne interfejsy użytkownika, które zapewniają doświadczenie zbliżone do WYSIWYG, jednak pomimo tego podstawowy sposób pracy wciąż polega na wprowadzaniu tekstowych komend. Zatem, choć początkowa nauka LaTeX może być czasochłonna, efekty końcowe – czystość i precyzja dokumentów – są tego warte.

LaTeX jest również przykładem na to, jak zbiorowa inteligencja może przyczynić się do rozwoju technologii. Z biegiem lat powstały tysiące pakietów, które rozszerzają jego funkcjonalność w rozmaitych dziedzinach – od matematyki po grafikę. Na przykład TikZ jest jednym z najpotężniejszych narzędzi służących do tworzenia grafiki wewnątrz dokumentów LaTeX, a jego zaawansowane funkcje pozwalają na kreowanie wykresów, diagramów i ilustracji o wyjątkowej jakości. Z biegiem czasu, społeczność LaTeX-a opracowała szereg rozszerzeń, które znacząco ułatwiają pisanie i formatowanie dokumentów w takich dziedzinach jak biochemia, inżynieria, informatyka czy ekonomi.

Jednym z ciekawszych przykładów jest obsługa wzorów chemicznych, które w LaTeX można przedstawiać w sposób zarówno elegancki, jak i funkcjonalny. Dzięki pakietowi chemfig, można bez trudu tworzyć równania reakcji chemicznych, które są łatwe do zrozumienia, a zarazem estetyczne. Co więcej, dzięki temu, że LaTeX pozwala na precyzyjne określenie układu elementów w dokumencie, jest on narzędziem preferowanym w tworzeniu skomplikowanych wzorów matematycznych i formuł fizycznych, które są integralną częścią dokumentów naukowych.

Oprócz matematyki i nauk przyrodniczych, LaTeX staje się także coraz bardziej popularny wśród osób tworzących dokumenty techniczne, które muszą spełniać określone normy i standardy. Ponadto, ogromną zaletą LaTeX-a jest możliwość konwersji do innych formatów, takich jak PDF, HTML czy PostScript, co czyni go bardziej uniwersalnym narzędziem do tworzenia dokumentów, które mogą być łatwo udostępniane i publikowane w różnych środowiskach.

Pomimo ogromnej liczby dostępnych edytorów i narzędzi, które wspierają LaTeX, ważnym elementem skutecznego korzystania z tego systemu jest zrozumienie, że LaTeX to nie tylko narzędzie, ale także filozofia tworzenia dokumentów. To podejście, które zmusza do bardziej logicznego myślenia o strukturze i formie tekstu. Użytkownicy LaTeX-a stają się bardziej świadomi typografii, układu stron i logicznej organizacji treści, co w dłuższym czasie prowadzi do bardziej profesjonalnych i estetycznych rezultatów.

Ponadto, w miarę jak technologia komputerowa staje się coraz bardziej złożona, warto zauważyć, że LaTeX jest jednym z przykładów, jak narzędzia open-source mogą zrewolucjonizować dziedziny akademickie. Jego elastyczność oraz możliwość dostosowania do różnych potrzeb użytkowników są niezrównane w porównaniu z tradycyjnymi edytorami tekstu.

Warto również zauważyć, że chociaż początkowa krzywa uczenia się LaTeX-a może być stroma, to jego opanowanie przynosi wymierne korzyści, szczególnie w kontekście długoterminowych projektów wymagających precyzyjnego formatowania i strukturalnego podejścia do tworzenia treści. Współczesne oprogramowanie wspierające LaTeX staje się coraz bardziej przyjazne dla użytkownika, umożliwiając łatwiejsze wprowadzanie zmian, a także tworzenie bardziej zaawansowanych dokumentów z minimalnym wysiłkiem.

Czy sztuczna inteligencja może zastąpić prawników?

Sztuczna inteligencja coraz śmielej wkracza w przestrzeń prawa, choć tempo tych zmian różni się w zależności od kraju i kultury prawnej. W Niemczech ten proces postępuje ostrożnie, ale badania nad AI i prawem mają już ponadtrzydziestoletnią historię. Przełomową postacią w tej dziedzinie był profesor J. van den Herik z Holandii, a Uniwersytet w Lejdzie ugruntował swoją pozycję jako centrum badań nad interakcją prawa i technologii. Tamtejsze instytuty, takie jak eLaw — Centrum Prawa i Technologii Cyfrowych, czy Instytut Prawa Prywatnego, współtworzą unikalne w skali europejskiej zaplecze badawcze.

Program badawczy „Efektywna ochrona praw podstawowych w pluralistycznym świecie” eksploruje, jak instytucjonalna i normatywna różnorodność wpływa na skuteczność ochrony tych praw. Współczesne społeczeństwo charakteryzuje się wielością kontekstów społecznych, politycznych i ekonomicznych. Ochrona praw człowieka nie może już opierać się wyłącznie na uniwersalnych mechanizmach – wymaga lokalnego osadzenia i technologicznego wsparcia.

Jednym z projektów o szczególnym znaczeniu jest cyfrowe opracowanie bogatych archiwów rękopiśmiennych i ilustrowanych, jak kolekcja Komisji Przyrodniczej w Indonezji z lat 1820–1850. W tym celu stosuje się zaawansowane systemy rozpoznawania pisma i obrazu, takie jak Monk, wspierane przez kontekstowe dane o gatunkach, lokalizacjach i siedliskach. Łączenie technologii z metodami historii nauki pozwala nie tylko udostępniać te zbiory badaczom, ale i redefiniować dostęp do dziedzictwa kulturowego. Efektem końcowym ma być platforma oferowana przez Brill jako cyfrowa usługa dziedzictwa, wspierająca zarówno kuratorów, jak i naukowców.

Równolegle następuje transformacja środowiska pracy prawniczej. Od cyfryzacji dokumentów administracji publicznej, przez stosowanie wyspecjalizowanych baz danych, aż po algorytmy wspierające decyzje prawne – technologia staje się nieodłącznym elementem zawodu. Legal tech to ogólne pojęcie obejmujące IT-wspierane aplikacje usprawniające procesy prawnicze. Z założenia mają one zwiększać efektywność i redukować koszty.

Jednak to sztuczna inteligencja wyznacza nową jakość: nie ogranicza się do sztywnych reguł „jeśli-to”, lecz uczy się na podstawie danych i rozpoznaje wzorce, adaptując swoje działanie. Dzięki temu możliwe staje się częściowe odwzorowanie usług prawniczych i symulowanie decyzji opartych na ludzkim rozumowaniu. Coraz więcej młodych firm wykorzystuje te możliwości komercyjnie. Platformy takie jak flightright.de czy wenigermiete.de wchodzą na rynek, oferując automatyzację procesów roszczeniowych — od odszkodowań lotniczych po kwestionowanie nielegalnych podwyżek czynszu.

Pandemia i związane z nią ograniczenia tylko przyspieszyły ten trend. Przykład RightNow, firmy zajmującej się egzekwowaniem zwrotów za zamknięte siłownie czy odszkodowania za wycieki danych w punktach szczepień, pokazuje, jak szybko można skalować legalne usługi oparte na automatyzacji. Dla konsumentów to wygodne – szybka analiza szans powodzenia sprawy, niskie koszty, często brak opłat wstępnych. Krytycy zwracają jednak uwagę na nieprzejrzystość prowizji i brak świadomości klientów, że nie jest to pełnowartościowa porada prawna.

W tym kontekście edukacja prawnicza musi przejść gruntowną przemianę. Umiejętności cyfrowe prawników nie mogą się ograniczać do obsługi komputera. Nowe pokolenia studentów, wychowane w rzeczywist