De handelsoorlog is begonnen. De Verenigde Staten hebben op 6 juli 2018 25% invoerrechten opgelegd op goederen ter waarde van 34 miljard dollar. Deze invoerrechten omvatten onder andere halfgeleiders, plastic, motorvoertuigen, olie- en gasplatformen, chemicaliën en smeermiddelen. Dit was niet de eerste maatregel in de serie, eerder waren er al tarieven ingevoerd op bijvoorbeeld wasmachines, zonnepanelen, staal en aluminium. In reactie hierop heeft Beijing de Verenigde Staten met wederzijdse tarieven getroffen op 545 producten, waaronder soja, rundvlees, vis, fruit, groenten, zuivelproducten, bourbon, katoen, tabak en motorvoertuigen. Dit is de grootste invoering van tarieven door de VS sinds de Smoot-Hawley tarieven, die de Grote Depressie verergerden en wereldhandel met 66% deden instorten tussen 1929 en 1934.

Op het eerste gezicht lijkt de situatie niet alarmerend, maar de "wederzijdse" tarieven zouden wel eens uit de hand kunnen lopen. De VS is namelijk niet alleen verwikkeld in een handelsconflict met China, maar ook met de Europese Unie, India, Canada en Mexico. In juni legde de EU een tarief van 3,2 miljard dollar op Amerikaanse goederen als vergelding voor de staal- en aluminiumtarieven van de Trump-regering. India, dat ook getroffen wordt, kondigde aan de tarieven op 29 Amerikaanse producten te verhogen, waaronder walnoten, kikkererwten en amandelen. Canada en Mexico voerden ook tariefmaatregelen in tegen Amerikaanse exporten. Trump dreigt zelfs alle Chinese goederen in de VS te belasten met tarieven van meer dan 500 miljard dollar, wat de wereldhandel verder kan verstoren.

De directe impact van de tarieven, zelfs als er 25% op alles wordt ingevoerd wat de VS uit China importeert, zou slechts de Chinese groei met 0,5% verminderen. Maar de situatie is complexer dan dat. De handelsoorlog kan zich uitbreiden naar andere landen en andere gebieden dan alleen handel. Al in juni had de Trump-administratie bijvoorbeeld visa voor Chinese studenten beperkt, en er zijn plannen om Chinese investeringen en technologie-export naar China verder in te dammen. Deze stappen zouden verwoestend kunnen zijn voor Chinese bedrijven zoals ZTE, die al zwaar getroffen werden door het stilleggen van de leveringen van microchips uit de VS, wat hun productie tot stilstand bracht.

Hoewel de VS op dit moment economisch goed gepositioneerd lijkt, met een groeiende economie, dalende werkloosheid en stijgende inkomens, kunnen de gevolgen van een langdurig conflict ingrijpend zijn. China, dat al bezig is met het verminderen van de schuldenlast in zijn economie, ervaart momenteel een groeivertraging, wat het land kwetsbaar maakt voor de gevolgen van de handelsoorlog. Een langdurig conflict kan echter niet alleen de economische stabiliteit van China beïnvloeden, maar ook een verontrustende ripple-effect hebben op de rest van de wereld. De verstoring van wereldwijde toeleveringsketens kan veel landen raken, waarvan sommige afhankelijk zijn van de goederen en onderdelen die in de VS en China worden geproduceerd.

In dit grotere plaatje komt een grotere strijd naar voren die verder gaat dan alleen handel en tarieven. De VS ziet China als een strategische rivaal, niet alleen op het gebied van handel, maar ook in opkomende technologieën zoals kunstmatige intelligentie, robotica, ruimtevaart, elektrische voertuigen en biotechnologie. China heeft zijn ambitieuze “Made in China”-programma gepromoot, dat zich richt op het ontwikkelen van deze sectoren en het verhogen van de internationale concurrentiepositie van Chinese bedrijven. De VS beschuldigt China ervan technologieën te stelen ter waarde van honderden miljarden dollars, waardoor het speelveld in China oneerlijk wordt gemaakt voor buitenlandse bedrijven.

In de ogen van de Trump-administratie is het niet alleen een handelskwestie, maar een strijd om wereldmacht en invloed op de mondiale economische orde. De VS wil voorkomen dat China de leidende positie in technologie en innovatie bereikt, wat als een bedreiging wordt gezien voor de Amerikaanse dominantie in de wereld. Voor China is deze periode van strategische concurrentie echter een kans om zichzelf verder te ontwikkelen en de economische machtspositie te versterken.

De gevolgen van deze handelsconflicten en protectionistische maatregelen zijn niet beperkt tot de directe landen die betrokken zijn bij de handelsoorlog. De wereldwijde economie is afhankelijk van open markten en interconnectiviteit, en de verslechtering van deze onderlinge relaties kan een diepgaande impact hebben op de mondiale economische stabiliteit. De onderlinge afhankelijkheid van landen binnen wereldwijde toeleveringsketens zorgt ervoor dat verstoringen in één regio zich over de hele wereld kunnen verspreiden, wat kan leiden tot hogere kosten voor consumenten en een afname van de wereldhandel.

Het is belangrijk voor zowel bedrijven als consumenten om de bredere implicaties van protectionisme en handelsoorlogen te begrijpen. In de toekomst kan de wereld misschien niet meer terugkeren naar de open markten van voor de conflicten. Het is essentieel om te begrijpen dat handelsoorlogen, hoewel ze mogelijk politiek voordelig lijken op korte termijn, vaak leiden tot grotere economische schade op lange termijn.

Hoe beïnvloeden culturele factoren de therapeutische relatie in de geestelijke gezondheidszorg?

De culturele invloeden op de therapeutische relatie vormen een belangrijke factor in het werken met diverse culturen binnen de geestelijke gezondheidszorg. Zowel de culturele context van de cliënt als de zorgverlener spelen een cruciale rol in deze relatie. Zonder zorgvuldige overweging van de implicaties van culturele diversiteit kan deze relatie niet goed functioneren. Idealiter zouden zowel de therapeut als de cliënt uit dezelfde cultuur komen, waardoor enkele valkuilen vermeden kunnen worden. In de praktijk is de kans echter groot dat therapeuten werken met cliënten uit culturen die sterk verschillen van hun eigen, wat kan leiden tot inschattingen zonder linguïstische, conceptuele of normatieve gelijkwaardigheid. Dit kan veel fouten veroorzaken bij het nemen van beslissingen over de zorgverlening. Een voorbeeld van dit probleem is de overdiagnose van bepaalde culturele groepen met specifieke psychische aandoeningen, een situatie die zijn oorsprong vaak vindt in het gebrek aan gelijkwaardigheid bij de beoordeling.

Een verder belangrijk aandachtspunt betreft het concept van cultuur als taal. Taal is essentieel voor elke cultuur en voor het begrip van die cultuur. In landen met een hoog inkomen, zoals Australië, delen therapeuten en cliënten mogelijk niet eens dezelfde taal. Hoewel veel van deze landen beleid hebben om ervoor te zorgen dat er geschikte tolken beschikbaar zijn, blijft het gebruik van tolken vaak een problematisch aspect. Dit kan leiden tot misverstanden en een verlies van betekenis, wat de kwaliteit van de zorg beïnvloedt. De term “de samenleving als patiënt”, die Anthony J. Marsella introduceert, wijst erop dat niet alle problemen zich binnen het individu bevinden; de welbevinden van de patiënt is vaak het resultaat van invloeden van de externe omgeving. Dit geldt vooral voor migranten, vluchtelingen en inheemse bevolkingsgroepen in welvarende landen, die vaak te maken hebben met racisme, discriminatie en marginalisatie.

Marsella pleit voor een actieve rol van geestelijke gezondheidsprofessionals in het overbruggen van de kloof tussen de cliënt en de bredere maatschappelijke context. Het is van essentieel belang dat therapeuten zich niet alleen als zorgverleners opstellen, maar ook als sociale activisten die zich inzetten tegen de maatschappelijke invloeden die hun cliënten schaden. Dit maatschappelijke perspectief wordt verder beïnvloed door globalisering en de snelle veranderingen in systemen en culturen. De afgelopen honderd jaar heeft de globalisering geleid tot een toename van wereldwijde netwerken, snellere en diepere verbindingen, en heeft de culturele diversiteit binnen samenlevingen verder vergroot. Deze veranderingen hebben echter ook geleid tot de dominantie van individualisme, materialisme en sociale fragmentatie, waarbij het welzijn vaak het slachtoffer is van economische, sociale en culturele verschuivingen. Het verlies van sociale netwerken als beschermende factoren kan bijzonder ingrijpend zijn voor culturele gemeenschappen zoals vluchtelingen en migranten in landen met een hoog inkomen.

De vervangingen van traditionele genezers en genezingssystemen door westerse benaderingen, die vaak niet goed gefinancierd zijn en mogelijk cultureel ongepast, onderstrepen de behoefte aan strategieën die deze afnemende hulpbronnen benutten en de capaciteiten van individuen en gemeenschappen versterken voor betere geestelijke gezondheidsresultaten. Het integreren van culturele diversiteit in de geestelijke gezondheidszorg is van cruciaal belang voor het ontwikkelen van effectievere benaderingen. Het gebruik van instrumenten zoals het Culturele Formulering Interview in de DSM-5 is een stap in de goede richting, aangezien het de culturele identiteit van de cliënt, de conceptie van ziekte, psychosociale stressoren, kwetsbaarheid en veerkracht onderzoekt, evenals de culturele kenmerken van de relatie tussen de zorgverlener en de cliënt. Dit is echter slechts één hulpmiddel in een groter geheel en kan niet worden toegepast zonder ingrijpende veranderingen in systemen en praktijken.

Een holistische benadering van geestelijke gezondheidszorg, die de bredere context van gezondheid en ziekte in overweging neemt, wordt steeds belangrijker erkend. In veel gevallen kan het integreren van geestelijke gezondheidsdiensten in de eerstelijnszorg een praktische oplossing zijn, vooral in landen met beperkte middelen. Dit zou niet alleen de toegankelijkheid van de zorg verbeteren, maar ook de stigma's en discriminatie rond geestelijke gezondheidsproblemen verminderen. Dit geldt ook voor landen met een hoog inkomen, waar er nog steeds een significante kloof bestaat in de zorg voor inheemse gemeenschappen.

Meer recente benaderingen, zoals de biopsychosociale en herstelgerichte benaderingen van geestelijke gezondheid, bieden nieuwe kansen voor een holistische benadering van zorg. Het ontwikkelen van een sterk sociaal netwerk en gemeenschapsgebaseerde ondersteuning is essentieel voor het verbeteren van de geestelijke gezondheid van culturele gemeenschappen. Er is steeds meer bewijs dat mensen in culturele minderheden vaak andere vormen van hulp zoeken dan professionele therapeuten, bijvoorbeeld door traditionele genezers, religieuze leiders of ouderen in de gemeenschap te raadplegen. Deze positieve hulpbronnen kunnen effectief worden geïntegreerd in de geestelijke gezondheidszorg door samenwerkingen en partnerschappen met lokale gemeenschappen.

In landen als India, waar het Muthuswamy-genezingscentrum een belangrijke rol speelt, heeft onderzoek aangetoond dat mensen die lijden aan psychische aandoeningen in dergelijke centra een aanzienlijke verbetering van hun symptomen vertonen. Dit wijst op de waarde van traditionele genezingspraktijken en gemeenschapsnetwerken als een belangrijke aanvulling op de formele geestelijke gezondheidszorg. In de Verenigde Staten wordt het gebruik van culturele praktijken zoals 'talking circles' en rituelen binnen de Indian Health Service gepromoot, wat wijst op de voordelen van het behouden en integreren van traditionele spirituele en culturele praktijken in de zorg.

Voor de toekomst is het belangrijk dat het welzijn van mensen niet alleen binnen het individu wordt gezocht, maar in de bredere gemeenschappelijke en culturele context waarin zij zich bevinden. Dit vraagt om een cultuur van respect voor traditionele hulpbronnen en een systematische benadering van zorg die inclusie en holistische genezing bevordert. De kracht van de gemeenschap en het benutten van traditionele wijsheid kunnen een wezenlijk verschil maken in het verbeteren van de geestelijke gezondheid in diverse culturele gemeenschappen.

Hoe konden miljoenen Republikeinen geloven dat de verkiezing gestolen was?
Hoe kunnen corrosiemanagementpraktijken in kerncentrales de veiligheid en betrouwbaarheid verbeteren?
Hoe verloopt het competitieve aanbestedingsproces en wat betekent dit voor de vervanging van kleine schepen en nieuwe veerboten?
Hoe Gegevensintegratie en Beheer de Kwaliteit van Mariene Data Waarborgt