De integratie van offshore hernieuwbare energiebronnen in combinatie met andere mariene structuren zoals golfbrekers, drijvende platforms en windturbines, heeft de laatste jaren aanzienlijke aandacht getrokken van zowel de academische wereld als de industrie. Dit type combinatie, dat bekendstaat als "multidoelen kust- en offshore structuren" (MPCOS), biedt verschillende voordelen die de commercialisering van mariene energiebronnen kunnen versnellen. In tegenstelling tot traditionele, enkelvoudige mariene structuren, zijn MPCOS complexer van ontwerp en vereisen ze diepgaande hydrodynamische analyses. Dit hoofdstuk biedt een uitgebreid overzicht van de vooruitgangen in onderzoek naar MPCOS, evenals de methoden en modellen die gebruikt worden om de hydrodynamische prestaties van dergelijke structuren te evalueren.
De ontwikkeling van MPCOS is voornamelijk gemotiveerd door de wens om duurzame energieoplossingen te creëren die niet alleen energie opwekken, maar ook andere nuttige functies vervullen, zoals bescherming tegen golven, kustverdediging en zelfs transportmogelijkheden. Deze veelzijdigheid verhoogt de complexiteit van de hydrodynamische studies, omdat verschillende interacties tussen de verschillende componenten van de structuren moeten worden begrepen om hun prestaties optimaal te kunnen evalueren.
Het hydrodynamisch gedrag van deze structuren wordt onderzocht door middel van numerieke modellen die de interactie tussen golven, wind en de fysieke structuren simuleren. Het onderzoek richt zich niet alleen op de golfenergie-extractie, maar ook op hoe verschillende delen van een MPCOS elkaar kunnen beïnvloeden, een concept dat bekendstaat als "hydrodynamische synergie". Dit is de interactie tussen de componenten van het systeem die de algehele prestaties verbeteren.
Een belangrijk aspect van de hydrodynamica van MPCOS is het gedrag van oscilleren waterkolommen (OWC) en andere golfenergieconversieapparaten. De uitwisseling van energie tussen de golven en deze apparaten kan sterk variëren afhankelijk van de configuratie van het apparaat en de aard van de golven. Er wordt dan ook veel onderzoek verricht naar de optimale opstelling van OWC-arrays en hoe deze kunnen bijdragen aan een efficiëntere energieopwekking.
Bij de ontwikkeling van MPCOS wordt ook de invloed van complexe zeebodemconfiguraties onderzocht. De interactie van golven met een OWC-array op verschillende dieptes en in omgevingen met variërende dieptes kan de prestaties van de structuren beïnvloeden. Dit maakt de simulatie van hydrodynamisch gedrag over verschillende zeebodemtypen essentieel voor het ontwerp en de operationele implementatie van deze structuren.
Een ander belangrijk onderzoeksgebied betreft de bescherming van deze structuren tegen extreme omgevingsomstandigheden. In geval van extreme golven of stormen kunnen de belasting en de krachten op de structuren aanzienlijk toenemen. In dergelijke gevallen moeten maatregelen worden getroffen om de belasting te verminderen en de structurele integriteit te waarborgen. Een interessante bevinding in dit verband is het gebruik van perforatieplaten, die effectief de piekbelastingen op de structuren kunnen verminderen, een resultaat dat bevestigd is door numerieke simulaties.
In de toekomst zal de hydrodynamica van MPCOS verder moeten worden ontwikkeld, vooral om de interactie tussen verschillende energieopwekkende systemen te verbeteren en te optimaliseren. De integratie van windturbines, drijvende platforms en golfenergie-installaties zal de technische uitdagingen verhogen, maar biedt ook de mogelijkheid om de prestaties van hernieuwbare energieproductie te verbeteren. Het succes van MPCOS zal afhangen van de verfijning van de simulatiemodellen die de interactie tussen deze systemen begrijpen en voorspellen.
Naast de technische ontwikkelingen is het ook belangrijk om de economische en ecologische voordelen van MPCOS te benadrukken. De aanleg van deze structuren kan leiden tot nieuwe vormen van kustbescherming en duurzame energieproductie, wat zowel economische voordelen oplevert als bijdraagt aan de wereldwijde energiebehoefte.
De praktijk van MPCOS is nog relatief jong, en de hydrodynamische analyses en simulaties moeten zich blijven ontwikkelen om de vele uitdagingen van verschillende mariene omgevingen en klimaatveranderingen aan te pakken. Er is echter geen twijfel dat de integratie van deze systemen in de toekomst een sleutelrol zal spelen in de wereldwijde verschuiving naar duurzame energieproductie.
Hoe Invloed van Golfkarakteristieken en OWC-parameters de Prestaties van Golfenergie-omzetters Beïnvloeden
In de context van de golfenergieomzetting speelt de interactie tussen de geometrie van het apparaat en de golven een cruciale rol in de effectiviteit van de energie-extractie. De principes van hydro-dynamische efficiëntie en golfweerkaatsing worden sterk beïnvloed door parameters zoals de invalshoek van de golf, de golffrequentie, en resonantieverschijnselen binnen de werking van een Oscillerende Waterkolom (OWC) array.
De optimale demping van het PTO-systeem (Power Take-Off), aangeduid als copt,η, is een belangrijk punt van aandacht bij het ontwerp van dergelijke systemen. De geometrische instellingen zoals de verhouding van de lengte tot de hoogte van het apparaat (l/h = 1), de diepte van de OWC kamer (d/h = 1/3), en de specifieke verdeling van de subdomeinen (b/h = 5/12, c/h = 1/24) bepalen hoe de OWC zal reageren op variaties in golfomstandigheden. De reflectiecoëfficiënt KR en de hydro-dynamische efficiëntie η worden geëvalueerd door te kijken naar verschillende invalshoeken van de golf (θ0), die variëren van 0 tot 5π/12. Het blijkt dat de invalshoek van de golf een aanzienlijke invloed heeft op zowel de reflectiecoëfficiënt als de golfenergie-extractie-efficiëntie. Wanneer de invalshoek toeneemt, verschuift de piek van de golfenergie-extractie-efficiëntie naar lagere frequenties, terwijl de dal van de reflectiecoëfficiënt zich ook naar lagere frequenties verplaatst. Dit benadrukt het belang van het rekening houden met schuine golven tijdens de initiële ontwerpfase van OWC-arrays.
Een andere belangrijke observatie is de invloed van het verschijnsel van sloshing-resonantie binnen de OWC kamer. In de gevallen van schuine golven, worden er dalen in de efficiëntie waargenomen in de frequentiebandbreedte tussen 0.5 < 2l/L < 0.6, wat suggereert dat resonantie in de langs-de-kust (y-richting) kan optreden. Dit komt niet voor bij normale invallende golven. Bovendien is het ook belangrijk te noteren dat bij hogere frequenties een dip in de efficiëntie kan optreden, die gerelateerd is aan hogere-orde sloshing-resonantie in de y-richting.
De krachten die op de OWC-structuur inwerken, zijn van groot belang voor zowel de veiligheid als de prestaties van de golvenenergieconversie. De krachten op de voorwand en de zijwand van de OWC zijn afhankelijk van de richting van de incident-golf. Het blijkt dat de incident-golfrichting de krachten die op de OWC array werken, aanzienlijk beïnvloedt. Bij hogere frequenties worden er pieken in de golfkrachten waargenomen, die samenhangen met het sloshing-fenomeen binnen de luchtruimte van de OWC. Dit effect wordt versterkt bij schuine golven, terwijl het niet aanwezig is bij normale golven. Dit maakt duidelijk dat de richting van de incident-golf een belangrijke factor is bij het ontwerp van dergelijke apparaten.
Verder blijkt uit onderzoek dat de lengte van de OWC-array in de langs-de-kust richting (l/h) de hydro-dynamische prestaties aanzienlijk beïnvloedt, vooral bij schuine golven. Wanneer de OWC-array langer wordt, neemt de effectieve frequentiebandbreedte waarbinnen de efficiëntie van energie-extractie merkbaar is (η > 0.2) af. Dit geeft aan dat een langere OWC-array leidt tot een aanzienlijke vermindering van de golfenergie-extractie-efficiëntie. Bovendien vertoont de efficiëntie een plotselinge daling bij een specifieke frequentie, wat gerelateerd is aan sloshing-resonantie in de langs-de-kust richting.
Het is essentieel om in een vroeg stadium van het ontwerp van OWC-arrays rekening te houden met de effecten van schuine golven, resonantieverschijnselen en de interactie tussen de verschillende geometrische parameters van het apparaat. Het begrijpen van de invloed van deze factoren is van cruciaal belang voor het optimaliseren van de prestaties van golfenergie-conversiesystemen.
Wat Zijn de Belangrijkste Overwegingen bij het Integreren van Golfenergie in Zeer Grote V drijvende Structuren?
In de context van drijvende platformen en structuren op zee speelt hydroelasticiteit een essentiële rol in het begrijpen van de dynamische reacties van zeer grote drijvende structuren (VLFS) die worden blootgesteld aan golfbelastingen. Deze structuren, zoals offshore energieplatformen, drijvende steden en breekwaters, zijn vaak gekarakteriseerd door enorme afmetingen, waarbij één of twee dimensies aanzienlijk groter zijn dan de andere (bijvoorbeeld de diepgang van een platform). Dit betekent dat de hydroelastische vervormingen, veroorzaakt door de golven, van cruciaal belang zijn voor hun structurele integriteit en operationele prestaties.
De studie van hydroelasticiteit heeft zich de afgelopen decennia snel ontwikkeld en is een belangrijke tak geworden binnen de mariene hydrodynamica. Onder het raamwerk van de potentiële stromingstheorie hebben verschillende onderzoekers numerieke modellen ontwikkeld voor de analyse van de hydroelasticiteit van VLFS. Deze modellen houden rekening met de interactie van golven met de drijvende structuren en de flexibele verbindingen die deze structuren mogelijk met elkaar verbinden. De effecten van driftkrachten en belasting op de verbindingen zijn eveneens in detail onderzocht, omdat ze invloed hebben op de stabiliteit en het gedrag van deze gigantische platformen.
Recentere studies, zoals die van Fu et al., hebben de hydroelasticiteit van flexibele verbindingen tussen VLFS verder onderzocht. Ze breiden de theorie van 3D hydroelasticiteit uit om de dynamische responsen van flexibele systemen beter te begrijpen. Het is gebleken dat de interactie van meerdere platforms, die via flexibele verbindingen met elkaar verbonden zijn, leidt tot complexe trillings- en golfsystemen die de prestaties van het platform kunnen beïnvloeden. Deze studies zijn vooral van belang in de context van offshore windenergie, golfenergie en aquacultuur, waar de stabiliteit van platforms cruciaal is voor de energieproductie en de veiligheid van de installaties.
In de praktijk wordt steeds vaker naar drijvende platforms gekeken als geschikte systemen voor het combineren van verschillende mariene toepassingen, zoals windenergie, golfenergie en aquacultuur. Dit soort multi-functionele platforms worden beschouwd als veelbelovend, aangezien ze een combinatie van duurzame energieproductie en andere mariene activiteiten mogelijk maken. Verschillende onderzoeken, zoals die van Kamarlouei et al. (2022) en Lai et al. (2024), tonen de voordelen aan van de integratie van golfenergieomzetters met semi-ondergedompelde windplatformen. Dit biedt niet alleen mogelijkheden voor hernieuwbare energieproductie, maar ook voor het verbeteren van de structurele prestaties van de platforms, doordat de energieopbrengst van golven en wind gecombineerd wordt.
Bij het ontwerpen van deze multi-purpose systemen moet echter niet alleen rekening worden gehouden met de individuele prestaties van de verschillende energieconversie-eenheden, maar ook met hun gecombineerde effecten op het platform. De interactie tussen golfbewegingen, de stabiliteit van het platform, de golfinvloed op de energieomzetters en de structuur zelf moeten zorgvuldig worden geëvalueerd. Modellen en numerieke simulaties spelen een cruciale rol in het voorspellen van deze complexe interacties.
Het testen van deze systemen in een golftank, zoals uitgevoerd door Jeremy et al. (2023), biedt waardevolle inzichten in de praktische aspecten van het ontwerpen en integreren van meerdere energieomzetters op een drijvend platform. Dit soort experimenten maakt het mogelijk om de prestaties van het platform in realistische omstandigheden te simuleren, wat essentieel is voor het optimaliseren van de ontwerpstrategieën.
Hoewel de technologische vooruitgang veelbelovend is, moeten er ook belangrijke uitdagingen worden overwonnen. De afstemming van de prestaties van verschillende conversie-eenheden, de structurele integriteit van de verbindingen, en de operationele kosten zijn enkele van de kritische aspecten die aandacht vereisen bij de implementatie van multi-purpose drijvende platformen. Het ontwikkelen van geschikte schaalmodellen, zoals besproken door Ruzzo et al. (2021), kan een nuttige strategie zijn om de haalbaarheid van nieuwe ontwerpen te testen zonder aanzienlijke initiële kosten.
Bij de implementatie van dergelijke systemen moeten niet alleen de technische aspecten in overweging worden genomen, maar ook de economische en ecologische impact. Het succes van deze innovatieve platformen hangt niet alleen af van hun technische haalbaarheid, maar ook van hun vermogen om te concurreren met andere energiebronnen en hun impact op de mariene ecosystemen. Het uitvoeren van gedetailleerde milieueffectrapportages is daarom een noodzakelijke stap om de duurzaamheid van deze platformen te waarborgen.
Hoe een Numeriek Model de Prestaties van een Vlot Platform-Wave Energy Apparaten Systeem Kan Voorspellen
Het gedrag van zeer grote drijvende structuren (VLFS) onder invloed van golven is een complex onderwerp, waarbij veel verschillende fysische en mechanische aspecten een rol spelen. Een van de grootste uitdagingen is het voorspellen van de reacties van deze structuren op veranderende omgevingsomstandigheden, zoals de invloed van golven, wind en de interactie met golf-energie-installaties. In dit kader wordt een numeriek model voorgesteld dat de prestaties van een drijvend platform, gekoppeld aan een array van golfenergie-apparaten, kan voorspellen. Dit model maakt gebruik van een combinatie van verschillende benaderingen, zoals de discrete-module-balkbuigingmethode en de Lagrange-multiplicatormethode, om de dynamica van het systeem te analyseren.
De theoretische resultaten tonen aan dat de vervorming van de VLFS verminderd kan worden door het correct ontwerpen van een poreuze plaat, geplaatst aan de windzijde van het elastische lichaam. Dit ontwerp kan helpen om de effecten van de golven op de structurele integriteit van het platform te verlichten. De interactie tussen de verschillende componenten van het systeem, inclusief de gekoppelde drijvers en het platform, wordt verder geanalyseerd door numerieke methoden die gebruik maken van potentiaalstromen en volledig niet-lineaire stromingsmodellen.
Het voorgestelde model behandelt niet alleen de hydro-elastische reacties van het platform, maar ook de dynamische interactie met de buoys die verantwoordelijk zijn voor het omzetten van golfenergie. De relatieve beweging tussen de drijvers en het platform drijft het PTO-systeem (Power Take-Off), dat op zijn beurt de golfenergie opvangt en omzet in bruikbare energie. Deze benadering wordt gekarakteriseerd door de koppeling van meerdere stijve lichamen met een elastisch platform, wat zorgt voor een gedetailleerde simulatie van de algehele systeemrespons.
Een van de belangrijkste aspecten van het model is het gebruik van de Lagrange-multiplicatormethode, die helpt bij het modelleren van de interactie tussen de drijvers en het platform. De beweging van de verschillende lichamen in het systeem wordt beschreven door de zogenaamde bewegingsvergelijking in het frequentiedomein, die rekening houdt met de krachten die ontstaan door de golven, de toegevoegde massa van het systeem, en de dempingsmatrix van de radiatie. Deze aanpak maakt het mogelijk om nauwkeurige voorspellingen te doen over hoe het systeem zich gedraagt onder verschillende omstandigheden, inclusief de invloed van de reflectie van de golven bij de kust.
Het model wordt verder verfijnd door het opnemen van de rekstroken en de buiging van het elastische platform, wat noodzakelijk is voor het nauwkeurig voorspellen van de reacties op de golfbelasting. De rek- en buigcapaciteit van het platform wordt gemodelleerd aan de hand van een rigoureuze benadering van de stijfheidsmatrix van de beam-elementen, waarbij belangrijke parameters zoals de Young’s modulus, het doorsnede-oppervlak en de momenten van inertie in overweging worden genomen. Deze gedetailleerde benadering maakt het mogelijk om het gedrag van het platform te simuleren in verschillende omgevingen en met verschillende configuraties van de gekoppelde drijvers.
Daarnaast worden de resultaten van het hybride systeem geëvalueerd, waarbij het effect van de reflectie van de golven aan de kust wordt meegenomen. Dit biedt belangrijke inzichten in hoe dergelijke systemen zich gedragen in kustgebieden, waar de golven vaak complexer en onvoorspelbaarder zijn. Het model maakt het mogelijk om de effecten van kustreflecties te kwantificeren en biedt waardevolle informatie voor het ontwerp van efficiënte en robuuste systemen voor het winnen van golfenergie.
Het model, dat is gebaseerd op een combinatie van numerieke methoden en fysische principes, biedt aanzienlijke voordelen voor het ontwerp en de optimalisatie van VLFS en golfenergie-installaties. Het stelt ingenieurs in staat om de prestaties van het systeem nauwkeurig te voorspellen voordat het daadwerkelijk wordt gebouwd, wat kan leiden tot kostenbesparingen en verbeterde efficiëntie in de ontwerpfase.
Voor de lezer is het belangrijk te begrijpen dat de interactie tussen de verschillende componenten van een VLFS-golfenergie-systeem niet eenvoudig te modelleren is. Er zijn vele factoren die de prestaties van het systeem kunnen beïnvloeden, zoals de geometrie van de drijvers, de golven, en de mechanische eigenschappen van het platform. Een gedetailleerd en goed afgerond model, zoals het hier beschreven model, is essentieel om de complexiteit van deze interacties te begrijpen en om weloverwogen keuzes te maken bij het ontwerp van dergelijke systemen. Daarbij moet men zich realiseren dat hoewel numerieke modellen krachtig zijn, ze altijd met enige onzekerheid gepaard gaan, en dat de werkelijke prestaties van het systeem onder onvoorspelbare omstandigheden kunnen variëren.

Deutsch
Francais
Nederlands
Svenska
Norsk
Dansk
Suomi
Espanol
Italiano
Portugues
Magyar
Polski
Cestina
Русский