In de Amerikaanse politiek spelen de media een cruciale rol in het vormgeven van de publieke opinie en het informeren van kiezers. De relatie tussen de media en politieke partijen is echter complex en soms zelfs controversieel. Een opvallend voorbeeld hiervan is de manier waarop Fox News, een invloedrijke Amerikaanse nieuwsorganisatie, werd betrokken bij de politieke strijd rond de Democratische voorverkiezingen van 2020. De discussie over de mogelijkheid om Fox News als gastheer te hebben voor de Democratische debatten werd aangewakkerd door berichten over de nauwe banden tussen de zender en de Trump-administratie. De controverse kreeg extra aandacht door een artikel van journalist Jane Mayer in The New Yorker, dat de sterke relaties tussen Fox News en de Republikeinse Partij blootlegde.

Tom Perez, de voorzitter van het Democratisch Nationaal Comité (DNC), verklaarde dat Fox News geen neutrale en eerlijke gastheer zou kunnen zijn voor de Democratische voorverkiezingen. Dit besluit was niet slechts een reactie op het vermeende conservatieve bias van het netwerk, maar ook op de nauwe band die Fox News had ontwikkeld met de Trump-administratie. Perez’ uitspraak was een directe reactie op de berichtgeving van Mayer, die diepgaand onderzoek had gedaan naar de invloed van Fox op de politieke agenda van de Republikeinen. Volgens Perez was het duidelijk dat het netwerk, eerder al bekritiseerd vanwege zijn conservatieve inslag, na de verkiezing van Donald Trump een steeds belangrijkere rol was gaan spelen als een krachtig propagandamiddel voor de Republikeinen.

Mayer bracht naar voren dat verschillende voormalige Fox-medewerkers een prominente rol gingen spelen in de Trump-campagne en de daaropvolgende regering. Zo werd Bill Shine, de voormalige copresident van Fox News, in 2018 benoemd tot directeur communicatie en plaatsvervangend stafchef van het Witte Huis. Andere voormalige Fox-medewerkers, zoals Ben Carson en John Bolton, werden door Trump aangesteld voor sleutelposities in zijn kabinet. Mayer documenteerde ook gevallen waarin medewerkers van de Trump-administratie de overstap maakten naar Fox News, wat de circulaire invloed tussen de zender en de politiek verder benadrukte.

Het netwerk had niet alleen invloed op de politieke figuren zelf, maar ook op de manier waarop het publieke debat over de presidentiële verkiezingen werd gevoerd. De nauwe relatie tussen Trump en de populaire Fox News-presentator Sean Hannity was goed gedocumenteerd. Het werd vaak gesuggereerd dat Trump zelf regelmatig "live-tweeted" wat op Fox News werd besproken, en dat hij het netwerk verkiest boven andere grote nieuwsorganisaties. Deze intimiteit leidde tot de perceptie dat Fox News niet alleen een nieuwsorganisatie was, maar een verlengstuk van de politieke campagnes van Trump.

Een van de meest sensationele onthullingen van Mayer’s artikel betrof de manier waarop Fox News omging met het verhaal over de betalingen van Trump’s voormalige advocaat Michael Cohen aan een pornster. Volgens Mayer had een Fox-reporter het verhaal al vóór de verkiezingen van 2016, maar werd het verslag onderdrukt door de zender, die het pas een jaar later door The Wall Street Journal liet publiceren. Dit soort interne censuur onderstreept de bezorgdheid over de ethiek van de zender en haar vermogen om objectief verslag uit te brengen.

De invloed van Fox News op de Amerikaanse politiek werd verder bevestigd door onderzoek van de Yale-universiteit, dat aangaf dat het netwerk een belangrijke rol had gespeeld in het behouden van de steun van Trump’s achterban. Het had een constante tegen-narratief gecreëerd waarin de vijanden van Trump, immigranten en de media zelf als zondebokken werden gepresenteerd. Dit leidde tot de oprichting van een soort parallel universum van verhalen, waarin alles wat Trump deed gerechtvaardigd werd door zijn aanhangers.

Het is van belang te begrijpen dat de invloed van Fox News niet alleen beperkt bleef tot de ondersteuning van Trump, maar dat het ook een grotere invloed had op de manier waarop nieuws wordt geconsumeerd in de Verenigde Staten. De berichtgeving op Fox News werd door zijn publiek vaak als waarheid beschouwd, wat leidde tot een grotere polarisatie in de Amerikaanse samenleving. De diepe kloof tussen de rechts- en links-georiënteerde nieuwsconsumenten wordt steeds groter, en dit heeft een directe invloed op hoe politieke debatten worden gevoerd. Fox’s rol als conservatief bolwerk heeft het politieke landschap in de VS veranderd en heeft bijgedragen aan de versterking van de verdeeldheid.

In de bredere context van media en politiek is het belangrijk te realiseren dat nieuwsorganisaties zoals Fox News niet neutraal zijn, maar eerder deel uitmaken van een groter politiek en economisch systeem. De manier waarop de media functioneert en zich verhoudt tot politieke macht beïnvloedt de democratie zelf. Dit biedt ruimte voor reflectie over hoe we nieuws consumeren, welke bronnen we vertrouwen, en hoe dat onze politieke keuzes beïnvloedt. Het is belangrijk voor kiezers om zich bewust te zijn van de rol die de media speelt in het modelleren van onze overtuigingen en in het vormen van de publieke opinie.

Hoe de Toekomst van Onafhankelijke Journalistiek de Democratie Beïnvloedt

Hoewel het aantal bezoekers van nieuwswebsites snel groeide, bleek veel van deze groei illusoir te zijn. Is die vorm van journalistiek bedreigd door de transformatie van de Amerikaanse nieuwsmedia? Is onafhankelijke nieuwsrapportage een belangrijk publiek goed waarvan de afname urgente aandacht vereist? Of is het een essentieel onderdeel van openbare informatie dat, zoals de Knight Commission on the Information Needs of Communities in a Democracy onlangs stelde, "net zo belangrijk voor het gezonde functioneren van gemeenschappen als schone lucht, veilige straten, goede scholen en openbare gezondheid?" Deze vragen worden het vaakst gesteld in verband met de rol van onafhankelijke verslaggeving bij het creëren van een geïnformeerde burgerij in een representatieve democratie. Dit is een essentieel doel van verslaggeving, samen met interpretatie, analyse, geïnformeerde opinie en belangenbehartiging. Nieuwsrapportage levert ook vitale informatie voor deelname aan de samenleving en het dagelijks leven.

Veel van de krantjournalistiek in andere democratieën is nog steeds partijdig, gesubsidieerd door of nauw verbonden met politieke partijen. Zo’n journalistiek kan ook de democratie dienen. Maar in de pluriformiteit van het Amerikaanse mediaplatform is belangenbehartigende journalistiek niet bedreigd—het groeit. De uiting van openbaar gepubliceerde opinie is misschien wel het meest uitgeoefende recht onder de Amerikaanse Grondwet, zoals iedereen dagelijks kan zien en horen op het internet, via kabeltelevisie of talkradio. Wat wel bedreigd wordt, is de onafhankelijke verslaggeving die informatie, onderzoek, analyse en gemeenschapskennis biedt, met name op het gebied van lokale aangelegenheden. Het verslag van het nieuws betekent de burgers vertellen wat ze anders niet zouden weten. "Het is zo simpel dat het in eerste instantie dom klinkt, maar als je erover nadenkt, is het ons fundamenteel voordeel," zegt Tim McGuire, een voormalig redacteur van de Minneapolis Star Tribune. "We moeten mensen dingen vertellen die ze niet weten."

Verslaggeving mag niet als vanzelfsprekend worden beschouwd. Zelfs aan het eind van de negentiende eeuw, toen de Amerikaanse nieuwsverslaggeving goed was gevestigd, keken Europese journalisten met enige achterdocht naar de verdachte praktijk van interviews. Een Franse criticus klaagde spottend dat de "geest van onderzoek en spionage" in Amerika misschien wel zijn weg naar de Franse journalistiek aan het vinden was. Onafhankelijke verslaggeving onthult niet alleen wat de overheid of private belangen lijken te doen, maar ook wat achter hun acties schuilt. Dit is de waakhondfunctie van de pers—verslaggeving die overheidspersoneel verantwoordelijk houdt voor de juridische en morele normen van openbaar dienstbetoon en zakelijke en professionele leiders verantwoordelijk houdt voor de maatschappelijke verwachtingen van integriteit en eerlijkheid.

Nieuwsverslaggeving ondersteunt ook de democratie door ingewikkelde gebeurtenissen, kwesties en processen in duidelijke taal uit te leggen. Sinds 1985 heeft verklarende verslaggeving haar eigen Pulitzer Prize-categorie, en uitleg en analyse maken nu deel uit van veel nieuws- en onderzoeksverslaggeving. Het vereist het vermogen om een complexe situatie voor een breed publiek uit te leggen. Nieuwsrapportage trekt ook publiek naar hun gemeenschappen. In Amerika gaan sympathieke onthullingen van "hoe de andere helft leeft" al terug tot het eind van de negentiende eeuw, maar wat we "gemeenschapskennisverslaggeving" of "sociale empathieverslaggeving" noemen, heeft de afgelopen decennia een enorme vlucht genomen. Iedereen herinnert zich hoe de emotioneel aangrijpende verslaggeving door kranten en televisie van de slachtoffers van orkaan Katrina kwesties van ras, sociale en economische omstandigheden en de rol van de overheid in het leven van mensen meer levendig en toegankelijk maakte. Op zijn best maakt dit soort verslaggeving lezers schok, maar het versterkt ook nieuwsgierigheid, empathie en begrip over het leven in onze gemeenschappen.

In het tijdperk van het internet kunnen zowel individuele burgers als politieke activisten informatie verzamelen, de machtigen onderzoeken en analyse verschaffen. Zelfs als nieuwsorganisaties massaal zouden verdwijnen, zou informatie, onderzoek, analyse en gemeenschapskennis niet verdwijnen. Maar iets anders zou verloren gaan, en we zouden ons herinneren dat er niet alleen behoefte is aan informatie, maar ook aan nieuwsbeoordeling die gericht is op een publiek agenda en een algemeen publiek. We zouden ons herinneren dat er niet alleen behoefte is aan nieuws, maar aan redacties. Er is iets te winnen wanneer verslaggeving, analyse en onderzoek gezamenlijk worden uitgevoerd door stabiele organisaties die regelmatig verslag doen door ervaren journalisten, hen ondersteunen met geld, logistiek en juridische diensten, en hun werk presenteren aan een groot publiek. Institutionele autoriteit of gewicht garandeert vaak dat het werk van redacties niet gemakkelijk genegeerd zal worden.

De uitdaging is om het huidige moment van transformatie om te zetten in een reconstructie van de Amerikaanse journalistiek, waardoor onafhankelijke verslaggeving kan opbloeien en zich uitbreiden uit de neergang van de lange tijd dominante nieuwsmedia. Het is misschien niet essentieel om een bepaald nieuwsmedium te behouden, inclusief gedrukte kranten. Wat van het grootste belang is, is het behoud van onafhankelijke, originele, geloofwaardige verslaggeving, of het nu populair of winstgevend is, en ongeacht het medium waarin het verschijnt. Verantwoordelijkheidsjournalistiek, met name lokale verantwoordelijkheidsjournalistiek, wordt bijzonder bedreigd door de economische problemen die zoveel kranten hebben verminderd. Zo veel van het nieuws dat mensen vinden, of het nu op televisie, radio of internet is, komt nog steeds voort uit krantenverslaggeving. En kranten zijn de bron van het meeste lokale nieuws, wat de reden is waarom het zelfs meer in gevaar is dan nationaal, internationaal of onderzoeksnieuws dat mogelijk door andere bronnen wordt verstrekt.

Tegelijkertijd opent digitale technologie—vergezeld van innovatie en ondernemerschap—nieuwe mogelijkheden voor verslaggeving. Journalisten kunnen veel breder onderzoek doen, hun werk herhaaldelijk bijwerken, het grondiger opvolgen, het gemakkelijker verifiëren, het vergelijken met dat van concurrenten, en het verrijken en factchecken door lezers. “Schoenlederen” verslaggeving is vaak nog steeds essentieel, maar er zijn buitengewone kansen voor verslaggeving vandaag de dag omdat journalisten zoveel informatie op het internet kunnen vinden. Veel kranten herstructureren zichzelf grondig om hun drukwerk- en digitale operaties te integreren, waardoor ze werkelijk multimedia-nieuwsorganisaties creëren op manieren die zowel meer kostenbesparingen—en meer boeiende journalistiek—moeten opleveren. Bettina Boxall en Julie Cart van de Los Angeles Times wonnen in 2009 de Pulitzer Prize voor verklarende verslaggeving door zowel het internet als persoonlijk onderzoek te gebruiken om te analyseren waarom het aantal en de intensiteit van bosbranden in Californië is toegenomen. Ze vonden goede bronnen onder gepensioneerde medewerkers van de U.S. Forest Service door “Forest Service” en “retired” in een Google-zoekopdracht in te voeren en de mensen te interviewen wiens namen opdoken. “Het internet,” zei Boxall, “heeft fundamenteel onderzoek sneller, gemakkelijker en rijker gemaakt. Maar het kan interviews, aanwezig zijn of verhalen niet vervangen.”

Tegelijkertijd hebben nieuwsconsumenten meer verse verslaggeving binnen handbereik en de mogelijkheid om gemakkelijker dan ooit deel te nemen aan verslaggevingsjournalistiek. Zij en verslaggevers kunnen informatie, expertise en perspectieven delen, zowel via directe contacten als via digitale gemeenschappen. Het benutten van deze kansen vereist het vinden van manieren om nieuwe vormen van verslaggeving te helpen groeien en bloeien, terwijl bestaande media zich aanpassen aan nieuwe rollen.

Jakým způsobem proměnit dřevo na umělecký tvar pomocí soustružení?
Jaký význam má estetika postdigitálních generativních obrazů?
Jak správně kombinovat výdržové a silové cvičení pro optimální zdraví?